Το “concept” (που λέμε και στα Αρχαία Ελληνικά) είναι απλό,δροσερό και ανάλαφρο:
Τέσσερις παρουσιάστριες καθισμένες πίσω από ένα τραπέζι ενός τηλεοπτικού στούντιο και τηλεθεατές που τηλεφωνούν και λένε τον πόνο τους σε μία από αυτές.
Στη συνέχεια κλείνει η γραμμή και σχολιάζουν όλες μαζί την ….περίπτωση.
Με τον τρόπο που η τετράδα του “Ράδιο Αρβύλα” σχολίαζε τα βίντεο από τις τηλεοπτικές εκπομπές,έτσι και τα κορίτσια του “the Booth” σχολιάζουν τα προβλήματα των ακροατών που συνήθως έχουν να κάνουν με σχέσεις όλων των ειδών αλλά κυρίως ερωτικές.
Για να είμαστε ακριβείς η εκπομπή είναι κάτι σαν το “Ράδιο Αρβύλα” (λόγω του χιούμορ των τηλεπαρουσιαστριών) και του…“Καφενείου των Φιλάθλων” λόγω των τηλεφώνων των ακροατών/τηλεθεατών.
Ποια η διαφορά όμως;
Ότι το παρουσιάζουν γυναίκες που απευθύνονται μάλλον μόνο σε γυναίκες.
Αν κρίνουμε τουλάχιστον από τα τηλεφωνήματα όπου η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι ένας προς …δέκα.
Αλλά και από τις απόψεις που εκφράζουν οι τέσσερις γυναίκες που βρίσκονται μπροστά από τις κάμερες.
Θέλει η γυναίκα να μη δίνει αναφορά στον άντρα της;
-Με γεια της με χαρά της.Ισότητα έχουμε.
Βγήκε με κάποιον άντρα αλλά εκείνος δεν τα πλήρωσε όλα;
-Να τον σουτάρει πάραυτα!Δεν είναι για εκείνη.
Ο άντρας δεν είναι καλός στο σεξ;
-Να τον διώξει,δεν της κάνει!
Έχει παχύνει η γυναίκα πάρα πολύ και ο άντρας της παραπονιέται;
-Δεν έχει δικαίωμα να την κατακρίνει,οι άνθρωποι δεν είμαστε τέλειοι.
Και ου τω καθεξής
Πάνω σ’αυτό το πνεύμα είναι χτισμένη όλη η εκπομπή.
Ένα φεμινιστικό μανιφέστο,που αν δε μας “χαλάει” είναι γιατί απλούστατα το έχουμε συνηθίσει.
Αυτή είναι η mainstream κουλτούρα εδώ και χρόνια και όχι μόνο στην Ελλάδα φυσικά.
Αυτές οι απόψεις μπορούν να ακούγονται στα Μέσα,αν κάποιος κάνει το λάθος να παρεκκλίνει θα έχει πρόβλημα.
Έτσι,η γυναίκα δεν έχει καμία υποχρέωση ως προς τον άντρα,γιατί -πολύ σωστά- είναι ανεξάρτητη και χειραφετημένη.
Από την άλλη φυσικά ο άντρας παραμένει σταθερός στις…υποχρεώσεις του ως προς τη γυναίκα,γιατί φυσικά είναι άντρας και πρέπει να φέρεται ανάλογα.
Το γνωστό,παμπάλαιο μότο δηλαδή:
“Τα δικά μας-δικά μας,τα δικά σας-δικά μας”.
Σε μια εποχή ανισόρροπη,τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στις Ανεπτυγμένες Κοινωνίες της Ευρώπης και της Αμερικής.
Γιατί ο υπόλοιπος Κόσμος ζει με άλλους κανόνες,που θα τους γνωρίσουμε καλύτερα τώρα που θα συνυπάρξουμε στον ίδιο χώρο με τεράστιες μάζες μεταναστών από χώρες της Ασίας και της Αφρικής.Αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Υπέρ της Ισότητας
Να τονίσουμε σε αυτό το σημείο ότι εμείς είμαστε φανατικά υπέρ της Ισότητας των δύο φύλων και όχι υπέρ του Φεμινισμού και της Μητριαρχίας,που δεν είναι ισότητα αλλά απλά το αντίθετο της Φαλλοκρατίας και της Πατριαρχίας.
Δηλαδή είμαστε υπέρ της ισότητας και των ίσων δικαιωμάτων για τα δύο φύλα αλλά φυσικά και υπέρ των ίσων υποχρεώσεων.
Είμαστε υπέρ της Ισότητας και κατά του Φεμινισμού.
Πέρα απ’αυτά λοιπόν και πέρα από την “overdose” Πολιτικής Ορθότητας η εκπομπή κρίνεται καλή,ανάλαφρη,με χιούμορ και αξιοπρεπής σαν πρόταση για όποιον έχει μείνει …άνεργος λόγω Κορωνοϊού ή ακόμη χειρότερα λόγω των Μνημονίων και δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει από το να κάτσει να δει τηλεόραση μέσα στο κατακαλόκαιρο.