Έξοδος των Αθηναίων,25η Μαρτίου του 1994.Νεκροί 158,Τραυματίες 1500 (περίπου).
Στατιστικά πολέμου και δε μιλάμε για όλη την χρονιά,ούτε και για όλη την Ελλάδα.
Μιλάμε μόνο για Αθήνα και μόνο για την έξοδο της 25ης Μαρτίου.
Άλλη η σφαγή του Πάσχα,άλλη του Δεκαπενταύγουστου,άλλη των Χριστουγέννων.
Αυτή ήταν μια κανονικότητα στη χώρα μας,μέχρι και τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα,όταν σταματήσαμε να μετράμε νεκρούς σε καθημερινή βάση στους δρόμους και κυρίως στις εθνικές οδούς της ηπειρωτικής Ελλάδας,αφού οι υποδομές εκεί άλλαξαν με την ευκαιρία της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Πριν οι Εθνικές οδοί ήταν επιπέδου ΒΟΑΚ,φτιαγμένες την ίδια εποχή,με τα ίδια στάνταρτς.
Άσφαλτος τριμμένη με …γυαλόχαρτο για να κάνεις πατινάζ στον δρόμο,στροφές που σε πετούν εκτός πορείας, λακκούβες όπου μπορείς να φανταστείς, πλάτος που στενεύει και φαρδαίνει, είσοδοι και έξοδοι στις Εθνικές Οδούς ακατάλληλες.
Όπως καλή ώρα αυτές που έχουμε στο ΒΟΑΚ.
Ο ΒΟΑΚ που είναι και ο τελευταίος δρόμος εκείνης της εποχής που έχει απομείνει στη χώρα.
Η Αθήνα έχει γεμίσει σύγχρονους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, η Πελοπόννησος έχει έναν σύγχρονο αυτοκινητόδρομο Καλαμάτα-Αθήνα και άλλον ένα Πάτρα-Αθήνα, με το μόνο κομμάτι που έχει μείνει χωρίς σύγχρονο δρόμο το Πύργος-Πάτρα.
Το Αθήνα-Θεσσαλονίκη έχει εκσυγχρονιστεί.
Στη Βόρεια Ελλάδα η Εγνατία ενώνει Έβρο με Ηγουμενίτσα. Δυτικά η Ιόνια οδός έχει κάνει πιο εύκολο το ταξίδι σε περιοχές που όλες μαζί δεν έχουν καν τον πληθυσμό του νομού Ηρακλείου…
Και η Κρήτη;
Η Κρήτη έχει μείνει με τις οδικές υποδομές της δεκαετίας του ’60.
Τις ελληνικές οδικές υποδομές του ’60,που για τα διεθνή στάνταρντς και τότε ήταν πίσω.
[Φωτό: Είναι απλή τελικά η δημοσιογραφία με …στερεότυπα]
“Κουασιμόδεια πόλη”
Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιοι κλασσικοί τύποι,γνωστοί στο κοινό της πόλης του Ηρακλείου,που έχουν χτίσει καριέρα πάνω στο θάψιμο της περιοχής και των ανθρώπων της.
Δε λέμε να μην αναδεικνύουμε τα κακώς κείμενα.
Προφανώς και να τα αναδεικνύουμε αλλά από αυτό το σημείο μέχρι του να είμαστε μια ζωντανή δυσφήμιση του Ηρακλείου και της Κρήτης,υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Γνωστός λοιπόν ειδικός περί του αυτοκινήτου και της οδικής συμπεριφοράς,κλασσικός συνεντευξιαζόμενος χρόνια τώρα σε όλα τα τοπικά μέσα αλλά και στα αθηναϊκά,όταν είναι να “θάψει” τους Κρητικούς κι ας είναι ελεύθερος επαγγελματίας στο νησί και ζει από τον κόσμο του,μίλησε τις προάλλες για άλλη μια φορά για τη δήθεν κακή οδική συμπεριφορά των συμπατριωτών μας.
Να πούμε σε αυτό το σημείο ότι η συλλογική ευθύνη έχει τελειώσει σαν έννοια λίγο μετά την αυτοκτονία του Χίτλερ στο “bunker” το 1945.
Έκτοτε ευθύνες αποδίδονται μόνο σε άτομα και όχι σε ομάδες ατόμων, αδιάκριτα και συλλήβδην. Αλλά αυτή είναι μια λεπτομέρεια όταν είναι να τσουβαλιάσουμε Κρητικούς.
Προφανώς γιατί έτσι μας βολεύει στο απλοϊκό αφήγημα μας.
[Φωτό: Σφαγή στην άσφαλο.Πολύνεκρο δυστύχημα σε περιοχή που οι κάτοικοι της δεν την αποκαλούν: “Κουασιμόδεια”]
Το αφήγημα
Το αφήγημα λοιπόν είναι ότι όλα τα αρνητικά που συναντάμε στην Κρήτη είναι λόγω της δήθεν πολιτισμικής υστέρησης των Κρητικών.
Το ότι στο νησί δεν κατοικούν μόνο Κρητικοί,είναι λεπτομέρεια.
Επίσης είναι λεπτομέρεια ότι έχει τις χειρότερες υποδομές στην Ελλάδα (αν μιλάμε για τα τροχαία δυστυχήματα),ότι φιλοξενεί εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο,που ούτε τους δρόμους ξέρουν,ούτε ακριβώς νηφάλιοι είναι όταν οδηγούν.
Τέλος λεπτομέρεια είναι και το ότι στην ηπειρωτική Ελλάδα σφαζόντουσαν πριν φτιάξουν δρόμους (βλ.στατιστικά στην εισαγωγή).
Όμως ούτε αυτό μας ενδιαφέρει,αν μας χαλάει το αφήγημα.
Γιατί γνωρίζουν οι υβρίζοντες ότι το να βρίζεις την Κρήτη πουλάει εκτός νησιού,ενώ υπάρχει και ένα σημαντικό ποσοστό ντόπιων που νιώθουν ωραία με αυτό.
Ειδικά αν ζουν στο μαγευτικό Ηράκλειο.
Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο οι κάτοικοι της πόλης αυτής έχουν την αίσθηση ότι η κακή τους μοίρα τους έριξε εδώ,ενώ οι ίδιοι ήταν γεννημένοι για Μανχάταν,Νιου Γιορκ τουλάχιστον.
Δε λέω “Λος Άντζελες” γιατί είναι παρακατιανό.
Όλα εδώ τους μυρίζουν,όλα τους βρωμάνε και είναι πάντα πρόθυμοι να παίξουν παλαμάκια σε όποιον βγει και βρίσει την πόλη,την περιοχή,ίσως και την Κρήτη ολόκληρη (εκτός από τους εαυτούς τους και τον πολύ στενό τους περίγυρο, που στο μυαλό τους αποτελούν πάντα μια κάποια εξαίρεση στις ρατσιστικές αντικρητικές ρητορικές).
Φυσικά και είναι δικαίωμα τους να πιστεύουν ό,τι θέλουν,δεν μπορώ να πω κάτι σε αυτό.
Το ερώτημα μου είναι όμως γιατί δε μας κάνουν τη χάρη να φύγουν από εδώ και να πάνε να ζήσουν εκεί που (νομίζουν ότι) είναι καλύτερα;
Με βάση τα λεγόμενα τους οπουδήποτε κι αν πάνε,θα είναι πολύ καλύτερα από εδώ.
Προσωπικά είμαι πρόθυμος να τους κουνήσω το μαντίλι στο λιμάνι και με τα δυο μου χέρια.
[Βίντεο: Εικόνες που δεν είναι από την Κρήτη]