Με την συζήτηση που προηγήθηκε της ψήφισης του προϋπολογισμού της Κυβέρνησης ΝΔ για την επόμενη χρονιά, αναδείχτηκαν με τον πλέον ευδιάκριτο τρόπο οι ουσιαστικές διαφορές των δύο κομμάτων εξουσίας, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.
Κι αντί αυτός ο προϋπολογισμός, ο πρώτος μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια – που επετεύχθη χάρη στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και τις θυσίες των συμπολιτών μας – να θέσει τις βάσεις για την βελτίωση των οικονομικών συνθηκών και τη μείωση της λιτότητας, είδαμε να ανοίγει την ψαλίδα των ανισοτήτων και της κοινωνικής αδικίας.
Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε την πολιτική της ΝΔ να χρησιμοποιεί τον δημοσιονομικό χώρο που βρήκε έτοιμο, για να ενισχύει τις μεγάλες επιχειρήσεις; Πώς να εξηγήσουμε το ότι τα δημοσιονομικά διαθέσιμα, αντί να κατευθυνθούν προς την ελάφρυνση των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, διατίθενται για να ελαφρύνουν τους λίγους και ισχυρούς; Ή πώς να εξηγήσουμε την εμμονή της Κυβέρνησης να στραγγαλίσει τον δημόσιο τομέα και τις υπηρεσίες του, τη στιγμή που όλοι όσοι ζούμε στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε τα προβλήματα υλικοτεχνικών υποδομών και υποστελέχωσης που έχουν δημιουργηθεί ελέω μνημονίων…
Φαίνεται ότι οι προθέσεις για «κοινωνικό κράτος» του κ. Μητσοτάκη και της Κυβέρνησής του, εξαντλούνται σε επικοινωνιακά τερτίπια και μεγαλόστομες δηλώσεις κενές περιεχομένου. Δυστυχώς για την χώρα, ο κ. Μητσοτάκης, αποκομμένος από την πραγματικότητα και ζώντας το προσωπικό του «Πρωθυπουργικό όνειρο», αποφασίζει με μόνο γνώμονα την ικανοποίηση της νεοφιλελεύθερης ματαιοδοξίας του κόμματός του και του σπάταλου «επιτελικού» κράτους των διορισμένων ημετέρων.
Η πολιτική όμως αυτή, με τις μηδενικές αυξήσεις στις δαπάνες του στενού Δημόσιου Τομέα, τις ασθενικές αυξήσεις για το κοινωνικό κράτος και την μηδενική αύξηση των πόρων για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ναρκοθετεί όλα όσα πετύχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Μας γυρνάει ξανά πίσω. Και όλοι όσοι πλήρωσαν την κρίση, καθώς και όλοι όσοι πίστεψαν τις προεκλογικές εξαγγελίες της ΝΔ και προσωπικά του Πρωθυπουργού, αισθάνονται προδομένοι και εξαπατημένοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια δυνατή μάχη στο Κοινοβούλιο. Όλοι οι εισηγητές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αποδομήσαμε άρθρο προς άρθρο, παράγραφο προς παράγραφο, όλα τα κακώς κείμενα του προϋπολογισμού. Με υπευθυνότητα και αξιοπιστία, αναδείξαμε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τις αδικίες που επιφέρει στην Ελληνική κοινωνία και την μεροληψία με την οποία αντιμετωπίζει σειρά καίριων ζητημάτων. Και μπορεί οι προτάσεις μας να έπεσαν στο κενό – ένα ακόμα δείγμα του πως εννοεί η Κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Κοινοβουλευτικό διάλογο – ο αγώνας μας όμως δεν σταματάει.
Θα συνεχιστεί με κάθε τρόπο και με έναν και μόνο σκοπό: Την προστασία των πολλών, των ανίσχυρων, των αδύναμων, από τις αδηφάγες ορέξεις της ακραία νεοφιλελεύθερης Κυβέρνησης της ΝΔ.