Δεν έκλεισε καν 3ετία η περίφημη “Συμφωνία των Πρεσπών” και ξεκινάει νέο (μεγαλύτερο) “πάρτι” αυτή τη φορά στα βόρεια σύνορα μας.
Δε μας έφταναν,βλέπετε, τα προβλήματα στα ανατολικά μας σύνορα,έπρεπε με κάθε τρόπο να αποσταθεροποιηθεί και ο Βορράς.
Κάποιοι ιμιτασιόν ειρηνιστές λοιπόν μερικά χρόνια πριν μας έλεγαν ότι έκλεισαν την απόλυτα συμφέρουσα συμφωνία με τους μετριοπαθείς Σοσιαλδημοκράτες των Σκοπίων και όχι με το VMRO των …Κομιτατζήδων,λες και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του Ζάεφ (που είναι μειοψηφία έτσι κι αλλιώς στον σλαβόφωνο πληθυσμό της γείτονος) θα κυβερνούσε για πάντα στα Σκόπια!
[Εικόνα: Ο επόμενος Πρωθυπουργός στα Σκόπια θα είναι εθνικιστής.Προβλέπει η περίφημη συμφωνία των Πρεσπών κάποιον τρόπο που να τον υποχρεώνει να μην…ξεχνάει το “Βόρεια” όταν αναφέρεται στη χώρα του;]
Ποια ήταν λοιπόν η αλήθεια,που παρίσταναν ότι δεν έβλεπαν;
Ότι στις τάξεις του σλαβικού στοιχείου το VMRO-DPMNE* (εθνικιστές) είναι η μεγάλη δύναμη.
Απλά οι Σοσιαλδημοκράτες κυβέρνησαν με την στήριξη των κομμάτων της αλβανικής μειονότητας,οπότε κάποια από αυτά απέσυραν την υποστήριξη τους στην κυβέρνηση Ζάεφ,μετά την ήττα στις δημοτικές εκλογές και εκείνη πια δεν έχει την απαιτούμενη πλειοψηφία στη Βουλή για να συνεχίσει.
Αποτέλεσμα είναι το VMRO που έρχεται τώρα και δεν είναι η ακριβώς η ΝΔ της γειτονικής μας χώρας,να αμφισβητεί τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Το VMRO είναι οι επίγονοι του Κομιτάτου που πολέμησε για την Ανεξάρτητη Μακεδονία,αργότερα την Ένωση της με τη Βουλγαρία και μετά για την Μία και Αδιαίρετο Μακεδονία,στην οποία φυσικά συμπεριλαμβάνεται και η Βόρεια Ελλάδα μέχρι τον Όλυμπο και τη Θάσο.
Τέτοιο αυτογκόλ αμφιβάλω αν έχει ξαναμπεί στη σύγχρονη ευρωπαϊκή Ιστορία.
Τουλάχιστον απ’όσο θυμάμαι προσωπικά.
Χωρίς λόγο,χωρίς αιτία,χωρίς να μας πιέζει κανείς από το βόρειο αυτό κράτος να πάμε σε συμφωνία,αφού είχαμε άριστες σχέσεις καλής γειτονίας, δεν το απειλούσαμε προφανώς,ούτε του δημιουργούσαμε κανένα πρόβλημα αφού όλο του το εμπόριο περνούσε απρόσκοπτα από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Ελληνικές τράπεζες,σούπερ μάρκετ και εταιρίες όλων των ειδών βρίσκονταν εκεί και έδιναν θέσεις εργασίας στους κατοίκους του.Οι άνθρωποι από εκεί έκαναν συνήθως τις διακοπές τους στη Βόρεια Ελλάδα.
Δεν υπήρχε καμιά εμπόλεμη κατάσταση που έπρεπε να επιλυθεί πάση θυσία.
Συνεπώς θα μπορούσε να διατηρηθεί το σκηνικό έτσι όπως ήταν για τις επόμενες δεκαετίες,μέχρι οι απέναντι να βάλουν νερό στο κρασί τους και να έρθουν σε μια συμφέρουσα και για τις δύο πλευρές λύση,που κυρίως δε θα έβαζε μπουρλότο στην περιοχή.
Ή απλά να διαλύονταν σε δύο κομμάτια, κάτι που μάλλον θα γίνει αργά ή γρήγορα,αφού Αλβανοί και Βουλγαρόφωνοι-Σλαβομακεδόνες είναι δύο λαοί που κατά λάθος βρέθηκαν στον ίδιο χώρο,ενώ από την πλευρά των Βουγλαροφώνων υπάρχει πάντα ο φόβος της δημογραφικής αφομοίωσης τους επειδή οι Αλβανόφωνοι κάνουν περισσότερα παιδιά από τους ίδιους.
Σενάριο αποσταθεροποίησης
Το αστείο με τη Συμφωνία των Πρεσπών,που ξαναλέμε μέχρι αλέκτωρ λαλήσει τρεις, αμφισβητείται από την απέναντι πλευρά,είναι ότι προτάθηκε σαν την απόλυτη λύση που θα φέρει την αιώνια …ειρήνη στην περιοχή.
Ήθελαν μάλιστα να δώσουν και το Νόμπελ Ειρήνης σε Τσίπρα-Ζάεφ,όπως θα θυμάστε.
Βέβαια για “Αιώνια Ειρήνη” έχει μιλήσει στην Ιστορία μόνο ο Χίτλερ- “100 χρόνια Ειρήνη και Ευημερία στην Ευρώπη” είχε υποσχεθεί μόλις κέρδισε τις εκλογές του ’33.
Προφανώς κανένας σοβαρός πολιτικός ή έστω επιεικώς ειλικρινής δε θα τολμούσε να πει μια τέτοια κουβέντα. Ειρήνη υπάρχει όσο δε συμφέρει να υπάρξει πόλεμος και αυτό δεν μπορεί να το υποσχεθεί κανείς (σοβαρός) άνθρωπος.
Συνεπώς και στα Βαλκάνια απολαύσαμε την ειρήνη για μερικές δεκαετίες,μέχρι που κάποιοι αποφάσισαν να βάλουν πάλι μπουρλότο στη λεγόμενη “πυριτιδιταποθήκη της Ευρώπης”.
Να δώσουν ένα όνομα και ό,τι άλλο συνεπάγεται από αυτό,(εθνικότητα**,γλώσσα κτλ),σε ένα μέρος του μακεδονικού παζλ,που είναι οι σλαβόφωνοι (Βουλγαρόφωνοι).
Αφού στην περιοχή,με την ευρύτερη της έννοια, ζουν Έλληνες,Βούλγαροι,Αλβανοί αλλά ακόμη και Σέρβοι,Βλάχοι, Τσιγγάνοι, Τούρκοι κ.ά.
Ενώ με το όνομα “Μακεδονία” βάζεις στην πρίζα Τίρανα, Αθήνα,Σόφια,Βελιγράδι,συν τις μεσαίες και μεγάλες ξένες δυνάμεις που παίζουν ιστορικά στην περιοχή:
Τούρκους,Ιταλούς,Γερμανούς (σσ επίγονοι των Αυστροουγγαρέζων) και φυσικά Ρώσους και Αμερικάνους.
Μέσω του λιμανιού της Θεσσαλονίκης,του Αξιού/Βαρδάρη Ποταμού και της (επερχόμενης) ένωσης του με το Δούναβη δημιουργείται ένας εναλλακτικός δρόμος για τη διασύνδεση Ασίας-Ευρώπης,που απ’ότι φαίνεται ενδιαφέρει πολλούς παίχτες.
Και όλοι φανταζόμαστε τι συμβαίνει όταν πολλοί παίχτες ενδιαφέρονται για την ίδια περιοχή…
[Φωτό: Ο τάφος του Ιβάν Μιχαήλωφ,ιστορικού ηγέτη του ΒιΜιΡΟ (VMRO),”Βούλγαρου της Μακεδονίας” όπως αυτοχαρακτηριζόταν και όχι “εθνικά Μακεδόνα”,(βλ.Βίντεο) συνεργάτη του Άξονα κατά το 2ο Παγκ.Πόλεμο,όπως και οι περισσότεροι αυτονομιστές της Ευρώπης τότε.Ο τάφος του βρίσκεται στη Ρώμη, όπου ο Βουλγαρομακεδόνας αυτονομιστής (του γιουγκοσλαβικού κράτους) φιλοξενήθηκε μετά τον πόλεμο.]
[Φωτό:Μακεδόνες των Σκοπίων υποδέχονται με τον χάρτη της Μεγάλης Μακεδονίας τους Γερμανούς και τους Ιταλούς που περνούν από τα μέρη τους για να εισέλθουν στην Ελλάδα.]
Υποσημειώσεις:
(*)VMRO-DPMNE είναι το VMRO των Σκοπίων,με θέσεις υπέρ της Ανεξάρτητης Μακεδονίας,ενώ το VMRO-BNM είναι το αντίστοιχο κόμμα της Σόφιας,που είναι υπέρ της Βουλγαρικής Μακεδονίας και της ένωσης της Β.Μακεδονίας με τη “μητέρα” Βουλγαρία.
(**) Θεωρητικά στη Συμφωνία των Πρεσπών δεν υπάρχει “Μακεδονική Εθνικότητα” αλλά “Μακεδονική Υπηκοότητα”. Δηλαδή το “Nationality” έχει την έννοια του “Citizenship”,σε ποιο κράτος ανήκει ο πολίτης και όχι σε ποια πολιτισμική/εθνική κοινότητα.
Λεπτομέρειες φυσικά που κανένας δε θα θυμάται το πολύ σε δέκα χρόνια από τώρα.