Το εκλογικό ντέρμπι που προέβλεπαν με ιδιαίτερη παρατεταμένη βεβαιότητα δημοσκόποι και πολιτικοί αναλυτές σε Ελλάδα και Ευρώπη για τις αμερικανικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, μετατράπηκε τελικά σε περίπατο νίκης χωρίς αμφιβολία για τον Ντόναλντ Τραμπ και στις 20 Ιανουαρίου 2025 αναμένεται να ορκιστεί για δεύτερη φορά 48ος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Τράμπ κέρδισε με μεγάλη διαφορά πάνω από 5 εκατομμύρια περισσότερες ψήφους από την υποψήφια των Δημοκρατικών αντίπαλό του, αποκτώντας και τον έλεγχο της Γερουσίας στο Κογκρέσο, ενδεχομένως και την πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών στην Βουλή των Αντιπροσώπων.
Αναζητώντας τους παράγοντες που οδήγησαν το εκλογικό αποτέλεσμα-έκπληξη οι περισσότεροι θεωρούν ότι η συντριπτική επικράτηση οφείλεται στον φόβο για το μέλλον της αμερικανικής οικονομίας, αλλά και στις πολεμικές συρράξεις που μαίνονται στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή. Όπως είναι γνωστό οι πολίτες σε όλες τις χώρες ψηφίζουν σύμφωνα με την τσέπη τους δηλαδή το προσωπικό τους συμφέρον και ο Τραμπ έπεισε τους Αμερικανούς πολίτες ότι μπορεί να εγγυηθεί αυτό ως καταλληλότερος για την επίτευξή του.
Για διαφόρους αδιευκρίνιστους λόγους οι δημοσκόποι απέτυχαν να αποτυπώσουν στην κοινή γνώμη τη δύναμη της ψήφου διαμαρτυρίας και της απογοήτευσης των Αμερικανών για την οικονομία και την ανασφάλεια της καθημερινότητάς των.
Λίγες ημέρες μετά την επανεκλογή του Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ η Ευρώπη στέκεται μουδιασμένη φανταζόμενη νέες απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις και ρηξικέλευθες αποφάσεις των ΗΠΑ στην οικονομία και εξωτερική πολιτική.
Κανονικά η νίκη του δεν πρέπει να αποτελεί σοκ, αφού όλος ο πλανήτης έζησε την πρώτη προεδρική θητεία του 2016-2020, χωρίς τελικά να συμβούν όσα ο ίδιος έλεγε και όσα δραματικά ακούγονταν και γράφονταν για το όνομά του.
Προφανώς η εκλογή του Τράμπ θα επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη υπό την έννοια ότι θα πάρουν «αέρα» οι αντισυστημικές δυνάμεις και το αδύναμο ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα θα πληγεί από τις ανερχόμενες λαϊκιστικές ρητορείες που θα κανονικοποιηθούν. Δεν είναι μόνο αυτό το θέμα για την Ευρώπη υπάρχουν πολλά σημαντικά ανοιχτά ζητήματα, με πρώτο και μεγαλύτερο το Ουκρανικό μέτωπο και η προσωπική σχέση του Τράμπ με τον Πούτιν.
Για την Ελλάδα και την Ευρώπη δεν είναι πρόβλημα αν ο πρόεδρος Τραμπ θα κάνει μεγάλη την Αμερική. Υπάρχουν φόβοι ότι πρόκειται να αποδυναμώσει το ΝΑΤΟ, διακόπτοντας ή περιορίζοντας την χρηματοδότησή του, αφήνοντας ανυπεράσπιστους Ελλάδα και Ευρώπη χωρίς τον μοναδικό για τη Δύση οργανωμένο, στρατιωτικό, αμυντικό οργανισμό.
Σημαντικό γεγονός επίσης για την Ευρώπη θα είναι η εφαρμογή της προεκλογικής δήλωσης του Τραμπ επιβολής δασμών στις εισαγωγές προϊόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απόφαση που αν υλοποιηθεί θα τσακίσει την ευρωπαϊκή οικονομία.
Σε όλα αυτά τα δυσάρεστα που θα μπορούσαν ενδεχομένως να συμβούν, μπορεί να προκύψει με την ευκαιρία κάτι καλό που από καιρό η Ευρώπη θα έπρεπε να έχει αντιμετωπίσει στα σοβαρά. Να αποκτήσει η Ε.Ε. δική της αμυντική βιομηχανία για να μην εξαρτάται από τις ΗΠΑ, συνειδητοποιώντας το γεωπολιτικό πλεονέκτημα που δικαιούται να έχει στην περιοχή.
Διάχυτος είναι ο φόβος ότι η διακυβέρνηση Τραμπ μπορεί να είναι ευνοϊκότερη για την Τουρκία, τούτο όμως δεν αποδεικνύεται, ούτε επιβεβαιώνεται στην πράξη. Στην προηγούμενη θητεία του ο Τραμπ ήταν εξαιρετικά προσεκτικός, διακριτικός στη διαχείριση σχέσεων Ελλάδας και Τουρκίας και όπως μέχρι σήμερα οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ ήταν παραδοσιακά στενές. Ο Τραμπ στην προηγούμενη θητεία του ήταν υποστηρικτικός προς την Ελλάδα, κυρίως στην στρατιωτική συνεργασία για την εξασφάλιση της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελληνική κυβέρνηση κρατά σοβαρή στάση συμβατή με το διεθνές πρωτόκολλο και τις αποστάσεις που ορίζει η διεθνής και η ευρωπαϊκή πρακτική. Aυτό επιβεβαιώθηκε και από την χθεσινή τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ντόναλντ Τραμπ και την ανοικτή πρόσκληση για επίσκεψή του στην Ελλάδα.
Στα μέτωπα του πολέμου της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής παρατηρήθηκαν προεκλογικές τάσεις λαϊκισμού, εφησυχασμού και πολιτικού αμοραλισμού, χωρίς συγκεκριμένη μαγική λύση για τον τερματισμό των πολεμικών συρράξεων.
Ο νεοκλεγείς πρόεδρος έχει δηλώσει προεκλογικά ότι θα λύσει το θέμα της Ουκρανίας «μέσα σε 24 ώρες» μετά την εκλογή του. Υποστήριξε επίσης ότι αν ήταν πρόεδρος η 7η Οκτωβρίου δεν θα είχε συμβεί και θα ζητήσει άμεσα τον τερματισμό του πολέμου στην Μέση Ανατολή.
Μετά από τα παραπάνω και ανεξαρτήτως των εξελίξεων που αναμένεται να ακολουθήσουν μετά την εκλογή του Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να έρθει σύντομα «η επί γης ειρήνη», παρά μόνο «μια νέα διεθνή τάξη πραγμάτων» στον παγκόσμιο γεωπολιτικό ορίζοντα.