Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε στο σπίτι μας μια ιατρική μικροσυσκευή μέτρησης, όπως θερμόμετρα, πιεσόμετρα κλπ, μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού χρησιμοποιεί γυαλιά οράσεως, ενώ υπάρχουν και αρκετοί συνάνθρωποί μας που χρειάζονται ένα ορθοπεδικό υλικό ή ακουστικά βαρηκοΐας. Πολλά από αυτά τα ιατρικά είδη, τα αποζημιώνει το Ελληνικό Δημόσιο, ενώ δεν θεωρείται καθόλου ευκαταφρόνητο το κόστος και για την τσέπη μας.
Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, τα οποία βασίζονται σε ελληνικές πηγές δεδομένων, το 2021 δαπανήσαμε ως χώρα για «Θεραπευτικές συσκευές και άλλα ιατρικά είδη» συνολικά 425 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα σχεδόν 50 εκατ. ευρώ επιβάρυναν την τσέπη μας, ήτοι το 11,5%. Η συγκεκριμένη συμμετοχή είναι ιδιαίτερα χαμηλή θα έλεγε κανείς και αφορά στο μέσο όρο, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις τα είδη αυτά αφορούν χρόνια πάσχοντες και ηλικιωμένους που δεν πληρώνουν κάποια συμμετοχή ή πληρώνουν χαμηλή.
Στην κατηγορία των ειδών αυτών, περιλαμβάνονται:
- Γυαλιά και άλλα προϊόντα όρασης
- Ακουστικά βαρηκοΐας
- Άλλες ορθοπεδικές συσκευές και προσθετικά (εκτός από γυαλιά και ακουστικά βαρηκοΐας)
- Όλα τα άλλα διαρκή ιατρικά είδη, συμπεριλαμβανομένων των ιατρικών τεχνικών συσκευών
Πρόκειται για σημαντικές κατηγορίες προϊόντων για την υγεία μας, είτε αφορούν είδη αποκατάστασης, είτε βοηθητικές συσκευές ή συσκευές μετρήσεων.
Αυτό που παρατηρούμε από τα συγκεκριμένα στοιχεία, είναι πως το 2021, σημειώθηκε σημαντική αύξηση στις δαπάνες για τα εν λόγω ιατρικά είδη το 2021, σε σχέση με το 2020. Συγκεκριμένα το 2020 η συνολική δαπάνη ανέρχονταν στα 369 εκατ. ευρώ, ενώ η συμμετοχή των πολιτών ήταν όπως και το 2021, στα 50 εκατ. ευρώ. Μια εξήγηση θα μπορούσε να συσχετιστεί και με την πανδημία και τη χορήγηση self test που ήταν δωρεάν.
Επίσης ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο αφορά τη χρονιά 2016, όταν η συνολική αυτή δαπάνη έφτασε τα 714 εκατ. ευρώ με τη συμμετοχή των πολιτών να είναι μόνο 56 εκατ. ευρώ. Εδώ μάλλον υπήρξε πιθανότατα μια σχετική κατάχρηση, με τον τότε επικεφαλής του ΕΟΠΥΥ κ. Σωτήρη Μπερσίμη να προσπαθεί να συμμαζέψει τα κόστη, πραγματοποιώντας ευρύτατους ελέγχους. Η χρονιά εκείνη θεωρείται και χρονιά ρεκόρ για τον κλάδο αυτό.
Οδοντιατρικές εργασίες
Από τα στοιχεία της Eurostat προκύπτει επίσης και ένα άλλο σημαντικό στοιχείο σχετικά με τις οδοντιατρικές εργασίες που επίσης κάνουν ευρεία χρήση διαφόρων υλικών αποκατάστασης. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι το συνολικό κόστος για τις ιατρικές αυτές πράξεις, επιβαρύνει κατά βάση την τσέπη μας.
Ειδικότερα το 2021 φαίνεται να καταβάλαμε για «Οδοντιατρική εξωνοσοκομειακή θεραπευτική φροντίδα» 592 εκατ. ευρώ με το Δημόσιο να καταβάλει μόλις 2 χιλιάδες ευρώ. Εδώ βέβαια μπορεί να υπάρχει και κάποια κακή διατύπωση των στοιχείων, αλλά όπως και να έχει είναι ξεκάθαρο ότι ο οδοντίατρος στοιχίζει ακριβά στον έλληνα πολίτη.
Επίσης η συγκεκριμένη δαπάνη δείχνει ψηλά γενικά όλες τις χρονιές και υπολογίζεται κοντά στα 700 εκατ. ευρώ. Απλά λόγω πανδημίας υπήρξε σχετική αμέλεια για οδοντιατρική φροντίδα και γι’ αυτό το 2021 είχαμε αυτή την πτώση της δαπάνης η οποία κινήθηκε στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας δεκαετίας.
