Ο ρυθμός που περπατάμε αλλά και η δύναμη της χειραψίας μας αποτελούν σημαντικούς δείκτες μακροζωίας, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Το ελιξίριο της μακροζωίας δεν έχει βρεθεί ακόμη, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους ερευνητές να συνεχίσουν την αδιάκοπη αναζήτησή του. Φαίνεται, όμως, ότι αντί να το αναζητούν σε χημικές ουσίες, δοκιμαστικούς σωλήνες και καινοτόμα μόρια, θα μπορούσαν να εστιάσουν και στις καθημερινές μας συνήθειες.
Η λύση του γρίφου της μακροζωίας μάλλον κρύβεται σε απλά καθημερινά πράγματα, όπως η δύναμη με την οποία σφίγγουμε το χέρι ενός γνωστού, η ταχύτητα με την οποία περπατάμε, αλλά και το πόσο γρήγορα μπορούμε να σηκωθούμε από μια καρέκλα ή να σταθούμε όρθιοι στο ένα πόδι!
Βρετανοί ερευνητές μελέτησαν διεξοδικά όλα τα διαθέσιμα στοιχεία από 28 μελέτες παρατήρησης που διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ των παραπάνω μετρήσεων φυσικής ικανότητας και της θνησιμότητας. Το ενδιαφέρον συμπέρασμά τους ήταν ότι οι συμμετέχοντες που κατάφεραν να ανταπεξέλθουν καλά έστω και σε μία από τις παραπάνω σωματικές δοκιμασίες, είχαν μειωμένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σύγκριση με όσους δεν τα κατάφεραν.
Ο ρυθμός βαδίσματος αποδεικνύεται καθοριστικός δείκτης μακροζωίας. Χαρακτηριστικό εύρημα είναι ότι όσοι περπατούσαν με αργό ρυθμό είχαν έως και τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σύγκριση με όσους διατηρούσαν έναν γρηγορότερο ρυθμό περπατήματος.
Οι απλές αυτές κινήσεις αποκαλύπτουν τη σωματική ικανότητα ενός ατόμου να εκτελέσει καθημερινές εργασίες και σε προχωρημένη ηλικία. Ποτέ όμως δεν είναι αργά να ξεκινήσετε από τα απλά, όπως να σηκωθείτε από τον καναπέ και να πάτε για ένα γρήγορο περπάτημα κάνοντας ένα μεγάλο βήμα προς τη μακροζωία!
