Μια μοιραία ημέρα πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι έζησαν μια δυσάρεστη έκπληξη: ένας αστεροειδής πλάτους περίπου 15 χιλιομέτρων έπεσε εκεί που σήμερα βρίσκεται το Μεξικό, προκαλώντας τσουνάμι, πυρκαγιές, και όξινη βροχή και τεράστιες ποσότητες σκόνης που μπλόκαρε τον ήλιο.
Ως αποτέλεσμα, το 75% των ειδών στη Γη, συμπεριλαμβανομένων των μη ιπτάμενων δεινοσαύρων, εξαφανίστηκαν μέσα σε λίγους μήνες.
Τι θα γινόταν όμως αν ο αστεροειδής δεν είχε χτυπήσει ποτέ τη Γη; Θα συνέχιζαν οι δεινόσαυροι να κυριαρχούν στον πλανήτη; Θα μπορούσαν να επιβιώσουν από τις εποχές των παγετώνων και να εξελιχθούν για να γίνουν πιο ευφυείς;
Σύμφωνα με τους παλαιοντολόγους, είναι πιθανό ότι οι δεινόσαυροι θα συνέχιζαν να εξελίσσονται και να κυβερνούν τη Γη, απαντά το LiveScience. Εξάλλου, είχαν ήδη επιβιώσει και προσαρμοστεί για 165 εκατομμύρια χρόνια, μέσα στα οποία είχαν σημειωθεί άνοδος και πτώση των θαλασσών, αυξήσεις θερμοκρασίας και ηφαιστειακές εκρήξεις, σύμφωνα με τον Steve Brusatte, καθηγητή παλαιοντολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Αυτό όμως θα καθιστούσε αδύνατη την εξέλιξη των δικών μας προγόνων, των θηλαστικών, με τον τρόπο που έγινε.
Θα άντεχαν οι δεινόσαυροι μια εποχή παγετώνων;
Θα μπορούσαν όμως οι δεινόσαυροι να επιβιώσουν σε συνθήκες μιας εποχής παγετώνων; Σύμφωνα με τον Brusatte, ορισμένοι δεν θα είχαν πρόβλημα σε τέτοια περιβάλλοντα. «Πολλοί από αυτούς είχαν πούπουλα, που θα μπορούσαν να τους κρατήσουν ζεστούς», λέει. Επιπλέον, ορισμένα είδη όπως ο Τυραννόσαυρος Rex, ήταν πιθανότατα θερμόαιμα, σύμφωνα με έρευνες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν εντελώς στο έλεος ενός μεταβαλλόμενου κλίματος.
Είναι επίσης πιθανό ότι οι δεινόσαυροι θα είχαν εξελιχθεί ώστε να αναπτύξουν νέες άμυνες κατά του κρύου σε εποχές ακραίων συνθηκών.
Όπως έγινε για παράδειγμα με τα μαμούθ, που εμφανίστηκαν πριν από περίπου 5 εκατομμύρια χρόνια στη Νότια Αφρική. Κάποια από αυτά, περίπου 800.000 χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων, απέκτησαν μάλλινες γούνες καθώς επεκτάθηκαν στην πολύ πιο ψυχρή περιοχή της Ευρασίας.
Θα μπορούσαν να γίνουν πιο ευφυείς;
Αν τους δινόταν αρκετός χρόνος, θα μπορούσαν οι δεινόσαυροι να είχαν εξελιχθεί σε πιο ευφυή πλάσματα; Σε ένα νοητικό πείραμα του 1982 , ο Αμερικανο-Καναδός παλαιοντολόγος Ντέιλ Ράσελ αναρωτήθηκε αν οι τροοντίδες δεινόσαυροι θα μπορούσαν να είχαν αναπτύξει αισθαντικότητα αν δεν είχαν εξαφανιστεί μαζικά στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Τους ονόμασε ανθρωποειδείς δεινόσαυρους, ή δεινοσαυροειδή. Βάσισε την ιδέα του αυτή στο γεγονός ότι ένα είδος τροοδοντίδων είχε ήδη «μεγάλο εγκέφαλο, στερεοσκοπική όραση, αντιτακτά δάχτυλα και στέκονταν σε δύο πόδια» και θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί ώστε να έχει «πηλίκο εγκεφαλοποίησης παρόμοιο με εκείνο του Homo sapiens» αν είχε επιβιώσει. Ο συνεργάτης του Ρον Σέγκουιν, καλλιτέχνης και κατασκευαστής μοντέλων, με βάση τη θεωρία αυτή φιλοτέχνησε το ακόλουθο πλάσμα:
Dale Russell, Ron Seguin / Canadian Museum of Nature
Με την πάροδο των ετών, οι παλαιοντολόγοι απέρριψαν αυτή την ιδέα, χαρακτηρίζοντάς την μη ρεαλιστική και υπερβολικά ανθρωπομορφική. Από την άλλη βέβαια, τα σύγχρονα πουλιά, που είναι απόγονοι των δεινοσαύρων, είναι ιδιαίτερα έξυπνα πλάσματα. «Έχουν στην πραγματικότητα περισσότερους νευρώνες στον εγκέφαλό τους από τα θηλαστικά, κατά μέσο όρο», λέει ο Brusatte. «Αλλά θα μπορούσαν τα πτηνά μια μέρα να αποκτήσουν νόηση σαν του ανθρώπου; Δεν ξέρω».
Τι θα συνέβαινε στα θηλαστικά;
Η εξέλιξη των θηλαστικών θα αντιμετώπιζε σοβαρό πλήγμα αν ο αστεροειδής δεν είχε χτυπήσει τη Γη. Αν οι μεγάλοι δεινόσαυροι είχαν επιβιώσει, τα μικρά θηλαστικά που υπήρχαν ήδη δίπλα τους μπορεί να μην είχαν την ίδια ευκαιρία να εξελιχθούν και να μεγαλώσουν σε μέγεθος.
«Υποψιάζομαι ότι τα θηλαστικά θα είχαν παραμείνει ως επί το πλείστον ή εξ ολοκλήρου μικρά για πολλά εκατομμύρια χρόνια ακόμη», λέει ο Brusatte.
«Αν και οι εποχές των παγετώνων μπορεί να έδιναν στα μικρά θηλαστικά – ως θερμόαιμα τριχωτά πλάσματα που μπορούσαν να αντέξουν το κρύο – την ευκαιρία να γίνουν μεγαλύτερα, και ίσως να έθεταν τους γιγάντιους δεινόσαυρους στο περιθώριο», συμπληρώνει.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα είχαν εμφανιστεί οι άνθρωποι. «Ενώ τα μικρά θηλαστικά μπορεί να τα κατάφερναν ακόμα καλά, ο άνθρωπος πιθανότατα δεν θα είχε εξελιχθεί ποτέ», υποστηρίζει ο Paul Sereno, παλαιοντολόγος και καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. «Εξελιχθήκαμε σε έναν κόσμο θηλαστικών που θα ήταν αδύνατον να έχει υπάρξει με μεγάλους, μη ιπτάμενους δεινόσαυρους να κυκλοφορούν»
