Ο Ρέτζιναλντ Μπέκφορντ είναι μέλος μιας ομάδας υπερασπιστών των υφάλων στα νησιά Τερκς και Κάικος, τα οποία, το 2019, έγιναν η έβδομη χώρα της Καραϊβικής που επιβεβαιώθηκε ότι έχει προσβληθεί από την ασθένεια της απώλειας ιστού των πετρώδων κοραλλιών (Stony coral tissue loss disease, SCTLD). Ο 32χρονος εκπαιδευτής καταδύσεων δεν δίνει απλώς τη δυνατότητα σε άλλους να γνωρίσουν τον υποβρύχιο κόσμο, αλλά παίζει καθοριστικό ρόλο στην προστασία του τρίτου μεγαλύτερου υφάλου του πλανήτη από την πιο θανατηφόρα ασθένεια των κοραλλιών που έχει καταγραφεί ποτέ.
Σχεδόν μια δεκαετία αφότου εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα, η ασθένεια έχει εξαπλωθεί σαν πυρκαγιά και έχει εντοπιστεί σε 28 χώρες σε ολόκληρη την περιοχή.
«Την πρώτη φορά που πήγα για κατάδυση ήταν σουρεαλιστικό, ήταν σαν ένας διαφορετικός κόσμος», δήλωσε στο BBC. «Μόλις είδα τι υπήρχε εκεί κάτω, ήθελα να βοηθήσω στη διατήρησή του με οποιοδήποτε τρόπο μπορούσα», πρόσθεσε.
Η ακτογραμμή της βρετανικής επικράτειας προσελκύει τους τουρίστες εδώ και δεκαετίες. Όμως η ταχεία μετάδοση της ασθένειας έχει επηρεάσει σε κάποιο βαθμό κάθε τμήμα του υφάλου του αρχιπελάγους, αυξάνοντας τους φόβους τόσο για το θαλάσσιο περιβάλλον όσο και για τα μέσα διαβίωσης όσων βασίζονται σε αυτό.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, ο Μπέκφορντ έχει εκπαιδεύσει περισσότερους από 100 μαθητές, μερικοί από τους οποίους εργάζονται τώρα για την αναχαίτιση των καταστροφικών συνεπειών της συγκεκριμένης ασθένειας. Επικεφαλής των προσπαθειών είναι η TC Reef Fund, μια ΜΚΟ που απαρτίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από εθελοντές οι οποίοι συνεργάζονται με το τμήμα περιβάλλοντος της κυβέρνησης. Η ασθένεια προσβάλλει περισσότερα από 30 είδη κοραλλιών, τα οποία συχνά πεθαίνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη στιγμή που θα μολυνθούν.
Μέρος της εργασίας του Μπέκφορντ είναι η εφαρμογή μιας αντιβιοτικής πάστας στα άρρωστα κοράλλια, μια μέθοδος που έχει σημειώσει σημαντική επιτυχία στην αναχαίτιση της εξάπλωσης της ασθένειας. Αν και η θεραπεία δεν εμποδίζει την επαναμόλυνσή τους, μπορεί να κρατήσει μια αποικία ζωντανή για αρκετό χρονικό διάστημα ώστε να αναπαραχθεί.
Ο Μπέκφορντ δεν είναι ο μόνος εθελοντής που άλλαξε καριέρα για να συμμετάσχει στον αγώνα κατά της ασθένειας αυτής. Το 2021, η Αρένθια Μπέικερ μετακόμισε στα νησιά- τόπο καταγωγής της μητέρας της. Τώρα είναι πιστοποιημένη επιστήμονας δεδομένων ψαριών και δύτρια και αφιερώνει μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου της στο Reef Fund.
Την κατάσταση του υφάλου επιδεινώνουν οι ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες που σημειώθηκαν το καλοκαίρι, οι οποίες προκάλεσαν εκτεταμένη λεύκανση των κοραλλιών σε ολόκληρη την Καραϊβική.
«Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι τα κοράλλια είναι ζώα, είναι ζωντανά πλάσματα, και όταν παλεύουν για τη ζωή τους λόγω της λεύκανσης είναι πιο ευάλωτα σε ασθένειες», επισήμανε η Μπέικερ.
Παρόλα αυτά, παραμένει αισιόδοξη ότι η ομάδα της μπορεί να κερδίσει τη μάχη κατά της ασθένειας. Νωρίτερα φέτος, ερευνητές του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Smithsonian ανακαλύψαν το πρώτο αποτελεσματικό βακτηριακό προβιοτικό για τη θεραπεία της SCTLD. Το εύρημα αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική ανακάλυψη, δεδομένων των ανησυχιών ότι η τρέχουσα χρήση της αμοξικιλλίνης ενέχει τον κίνδυνο ανάπτυξης βακτηρίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά.
Εν τω μεταξύ, τα νησιά Τερκς και Κάικος είναι πρωτοπόροι στην έρευνα για την αποκατάσταση των υφάλων. Ένα σημαντικό μέρος των πρωτοποριακών μελετών που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι μια χερσαία βιοτράπεζα. Η ομάδα αφαιρεί θραύσματα υγιών κοραλλιών από το νερό και τα τοποθετεί σε δεξαμενές με σκοπό να μεταφυτεύσει τελικά τους απογόνους τους στον ύφαλο.
Με τόσα πολλά είδη κοραλλιών να πλήττονται από τη φονική ασθένεια, η διατήρηση της γενετικής ποικιλομορφίας είναι ζωτικής σημασίας, εξήγησε στο BBC η εκτελεστική διευθύντρια του Reef Fund Αλιζέε Ζίμερμαν.
Για το έργο επιστρατεύτηκαν ντόπιοι ξυλουργοί οι οποίοι κατασκεύασαν δεξαμενές που λειτουργούν ως «κιβωτός κοραλλιών», φιλοξενώντας δεκάδες δείγματα από τα 10 πιο ευαίσθητα είδη. Η εξασφάλιση των καλύτερων συνθηκών που θα βοηθήσουν τα κοράλλια να ευδοκιμήσουν είναι μια πολύπλοκη διαδικασία. Η ομάδα φτιάχνει το δικό της συνθετικό θαλασσινό νερό που περιέχει την ιδανική ισορροπία ανόργανων συστατικών.
«Μπορώ να μπω μέσα και να καταλάβω αν είναι ευτυχισμένα ή όχι. Μου δείχνουν επίσης πότε πεινάνε, ανοίγοντας πολύ διάπλατα το στόμα τους», είπε η Ζίμερμαν αναφερόμενη στα κοράλλια, τα οποία λαμβάνουν μεγάλο μέρος της τροφής τους από φύκια που ζουν στους ιστούς τους.
«Τα ταΐζουμε επίσης κοχύλια και smoothies από φύκια», πρόσθεσε η διευθύντρια.
Η υγεία των παγκόσμιων ωκεανών βρίσκεται επί του παρόντος στο επίκεντρο της συνόδου κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα. Περιβαλλοντολόγοι όπως η Ζίμερμαν ελπίζουν ότι η COP28 θα ανοίξει το δρόμο για απτή δράση.
«Ο μεγάλος μας φόβος είναι ότι αυτή η ασθένεια πλησιάζει ολοένα και πιο κοντά στη διώρυγα του Παναμά», δήλωσε η Ζίμερμαν, η οποία συμμετέχει σε μια ομάδα διατήρησης κοραλλιών για τα βρετανικά εδάφη της Καραϊβικής.
«Υπάρχει μεγάλη πίεση για να μην περάσει στον Ειρηνικό, κάτι που θα ήταν καταστροφικό για τους υφάλους του κόσμου», τόνισε.
Το γραφείο του Reef Fund λειτουργεί ταυτόχρονα και ως κέντρο επισκεπτών και τον τελευταίο χρόνο υποδέχτηκε εκατοντάδες μαθητές. Η Ζίμερμαν ελπίζει ότι οι μελλοντικές γενιές θα θελήσουν να ακολουθήσουν μια καριέρα στον τομέα της διατήρησης της φύσης.
«Είμαι πραγματικά αισιόδοξη ότι αυτό το έργο θα είναι επιτυχημένο στην αποκατάσταση και τις επιστημονικές του προσπάθειες», πρόσθεσε.
«Αλλά έπρεπε να γίνω ρεαλίστρια σχετικά με το τι σημαίνει αυτό. Δυστυχώς, δεν θα ξαναδούμε ποτέ τους κοραλλιογενείς υφάλους όπως ήταν όταν ήμουν μικρή», κατέληξε η Ζίμερμαν.
