Υπάρχουν αυτοί που υποφέρουν τακτικά από πονοκεφάλους και υπάρχουν κι εκείνοι που διαμαρτύρονται για έναν άλλο πόνο, πιο χαμηλά, στον αυχένα. Μήπως, τελικά, δεν πρόκειται για δύο διαφορετικά φαινόμενα, αλλά για ένα; Αυτό υποστηρίζει μια ομάδα Γερμανών επιστημόνων, που φέρνει στο φως ένα νέο σενάριο: Οι μύες του αυχένα ενδέχεται να ευθύνονται για τους πρωτοπαθείς πονοκεφάλους. Τα ευρήματα της μελέτης, που παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής στο Σικάγο, επιδιώκουν να διανοίξουν οδούς για βελτιωμένες θεραπείες.
«Η προσέγγισή μας παρέχει ορισμένα πρωταρχικά στοιχεία για την πολύ συχνή εμπλοκή των μυών του αυχένα σε πρωτογενείς πονοκεφάλους, όπως ο αυχενικός πόνος στην ημικρανία ή οι κεφαλαλγίες τάσης, υπολογίζοντας την ανεπαίσθητη φλεγμονή μέσα στους μύες», δήλωσε ο δρ. Nico Sollmann από το Τμήμα Διαγνωστικής και Επεμβατικής Ακτινολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ulm από το Τμήμα Διαγνωστικής και Επεμβατικής Νευροακτινολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Rechts der Isar του Μονάχου.
Οι πρωτοπαθείς πονοκέφαλοι, όπως οι κεφαλαλγίες τάσης και οι ημικρανίες, επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ωστόσο οι ακριβείς αιτίες τους παραμένουν άγνωστες. Οι πονοκέφαλοι τάσης συνδέονται συχνά με το στρες και την ένταση των μυών, προκαλώντας ήπιο έως μέτριο, θαμπό πόνο και στις δύο πλευρές του κεφαλιού. Από την άλλη πλευρά, οι ημικρανίες, που χαρακτηρίζονται από έντονο, παλλόμενο πόνο, που συχνά εντοπίζεται στη μία πλευρά του κεφαλιού, επηρεάζουν έως και 148 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ίδρυμα Ημικρανίας.
Ο δρ. Sollmann και η ομάδα του επικεντρώθηκαν στην κατανόηση του ρόλου των τραπεζοειδών μυών στις κρίσεις πονοκεφάλου. Μελέτησαν τις περιπτώσεις 50 συμμετεχόντων, κυρίως γυναικών, ηλικίας 20-31 ετών. Εξ αυτών, οι 16 υπέφεραν από κεφαλαλγίες τάσης, οι 12 είχαν πονοκεφάλους τάσης και ημικρανίες και οι 22 ήταν υγιείς. Χρησιμοποιώντας μαγνητικές τομογραφίες (MRI), οι ερευνητές ανέλυσαν τους τραπεζοειδείς μύες και μέτρησαν τις τιμές Τ2 των μυών, διερευνώντας τις συνδέσεις με τη συχνότητα πονοκεφάλων, τον πόνο στον αυχένα και τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης πόνου (trigger points).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα που παρουσίασε τόσο πονοκεφάλους τάσης, όσο και ημικρανίες κατέγραφε σημαντικά υψηλότερες τιμές Τ2, ενώ ανέφεραν και πόνο στον αυχένα. Αυτές οι αυξημένες τιμές Τ2 υποδεικνύουν δυνητικά φλεγμονή, που σχετίζεται με το νευρικό σύστημα, καθώς και με αυξημένη ευαισθησία στους μυϊκούς ιστούς.
«Οι ποσοτικοποιημένες φλεγμονώδεις αλλαγές των μυών του αυχένα συσχετίζονται σημαντικά με τον αριθμό των ημερών που αντιμετωπίσατε πονοκέφαλο και την παρουσία υποκειμενικά αντιληπτού πόνου στον αυχένα», σημειώνει ο δρ. Sollmann. «Αυτές οι αλλαγές μας επιτρέπουν να κάνουμε διαφοροποίηση μεταξύ υγιών ατόμων και ασθενών που υποφέρουν από πρωτοπαθείς πονοκεφάλους».
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η αξιολόγηση των τιμών Τ2 των μυών θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό και την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων της θεραπείας για ασθενείς με πρωτοπαθείς πονοκεφάλους. «Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν τον ρόλο των μυών του αυχένα στην παθοφυσιολογία των πρωτοπαθών πονοκεφάλων», ισχυρίζεται ο δρ. Sollmann. «Ως εκ τούτου, οι θεραπείες που στοχεύουν στους μύες του αυχένα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ταυτόχρονη ανακούφιση από τον πόνο στον αυχένα, καθώς και από τον πονοκέφαλο».
Ο δρ. Sollman τόνισε τη δυνατότητα των μη επεμβατικών θεραπειών, που στοχεύουν τους μύες του αυχένα ως δυνητικά πιο ασφαλείς και αποτελεσματικές από τα συστηματικά φάρμακα. «Η προσέγγισή μας στην απεικόνιση με την παροχή ενός αντικειμενικού βιοδείκτη θα μπορούσε να διευκολύνει την παρακολούθηση της θεραπείας και την επιλογή ασθενών για ορισμένες θεραπείες στο εγγύς μέλλον», καταλήγει ο δρ. Sollman.
