Η Πολιτική Προστασία περιλαμβάνει τις θεμελιώδεις αρχές του σχεδιασμού, της ενεργοποίησης και κλιμάκωσης δράσης του δυναμικού και των μέσων του κρατικού μηχανισμού, σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών που προκύπτουν από ακραία καιρικά ή φυσικά φαινόμενα με σκοπό τον έλεγχο, τον περιορισμό και την αντιμετώπιση των δυσμενών επιπτώσεων κατά των πολιτών και των περιουσιών των.
Πολιτική προστασία όμως θεωρείται, υπό την ευρύτερή της έννοια, η υποχρέωση κινητοποίησης των υπηρεσιών Α’ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την πρόληψη και σχεδιασμό αποκατάστασης δυσλειτουργιών και άλλων επικίνδυνων περιπτώσεων που εγκυμονούν κινδύνους στην καθημερινή κίνηση για την ασφάλεια της ζωής των πολιτών, όπως οδικοί κίνδυνοι, ετοιμόρροπα κτίρια, ατυχήματα, περιστατικά διάσωσης κλπ.
Το πρώτο κύμα κακοκαιρίας με τη γνωστή ονομασία «Ιανός» που έπληξε αρκετές περιοχές της χώρας με σφοδρότητα και σε χαμηλότερη ένταση την Κρήτη είναι ένα καλό παράδειγμα για συζήτηση και ορθή εξαγωγή συμπερασμάτων για το συζητούμενο θέμα.
Μπορεί να έριξε τόνους νερού σε άλλες περιοχές και σε άλλες τελικά να έπεσε ένα ψιλόβροχο, όμως αυτά συμβαίνουν πάντοτε και δεν πειράζει αν μερικές φορές ο συναγερμός δεν χρειάστηκε να επαληθευτεί, όσον αφορά την ανάγκη της αναμενόμενης επέμβασης.
Είναι προτιμότερο να είναι προετοιμασμένοι οι πολίτες και οι δυνάμεις της Πολιτικής Προστασίας ακόμη και αν δεν συμβεί το ακραίο φαινόμενο, παρά να ανοίξουν ξαφνικά οι ουρανοί με όλα τα γνωστά επακόλουθα και να βρεθούν απροετοίμαστοι. ΟΙ καταστάσεις που διαμορφώνονται από τις εξελίξεις των ακραίων φαινομένων είναι δύσκολες όμως μπορεί να αντιμετωπιστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αρκεί να πράξουμε τα αυτονόητα. Χρειάζεται σωστή διοίκηση, ρεαλισμός και σχέδιο που να μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη.
Η σημερινή κυβέρνηση μέχρι τώρα δείχνει να είναι η πρώτη που αντιλαμβάνεται σοβαρά τι ακριβώς σημαίνει η προστασία του πολίτη.
Ο πολίτης έχει ανάγκη την προστασία του κράτους, όταν συμβαίνει κάτι που είναι εκτός κανονικότητας. Με εξαίρεση την πανδημία που αποτελεί καθημερινή απειλή για τη δημόσια υγεία, ο πολίτης μπορεί να χρειαστεί βοήθεια ελάχιστες φορές σε όλη του τη ζωή και το κράτος έχει υποχρέωση να βρεθεί δίπλα του για να τον βοηθήσει.
Είναι βέβαιο ότι στην Ελλάδα υπάρχει Πολιτική Προστασία, αλλά όπως διαχρονικά έχει επιβεβαιωθεί υπάρχει επίσης άφθονη πολιτική απερισκεψία. Εννοούμε φυσικά την απερισκεψία κάποιων συμπολιτών μας. Με καύσωνα ή άνεμο θα αποφασίσουν να κάψουν ξερόκλαδα στην αυλή ή το χωράφι τους. Την ώρα που η καταιγίδα είναι σε εξέλιξη και η χιονοθύελλα στο αποκορύφωμά της, βρίσκονται στους δρόμους για διάφορους λόγους και πολλές φορές έχουν μαζί και την οικογένειά τους.
Η άγνοια κινδύνου και η έλλειψη αίσθησης της αυτοπροστασίας επιβαρύνει την κατάσταση από την εκδήλωση του φαινομένου και υπάρχουν περιπτώσεις που καμία Πολιτική Προστασία δεν θα καταφέρει να τους σώσει.
Το συμπέρασμα είναι απλό και απολύτως κατανοητό ότι οι πολίτες πρέπει να τηρούν τους κανόνες και τα μέτρα αυτοπροστασίας στις περιπτώσεις επερχόμενου κινδύνου και το κράτος οφείλει να παρέχει πολιτική προστασία και ασφάλεια χωρίς εκπτώσεις και περιορισμούς στην κοινωνία.