Η χώρα βρίσκεται κάθε χρόνο έκθετη στην δίνη των ακραίων καιρικών και φυσικών φαινομένων ,όπως είναι οι πλημμύρες και οι καταστροφικές πυρκαγιές.
Οι πλημμύρες αποτελούν συνέπεια της κακοκαιρίας από τα πρωτοφανή επίπεδα βροχοπτώσεων σε συνδυασμό με την έλλειψη υποδομών και οι πυρκαγιές ως αποτέλεσμα καταστροφικών ανθρώπινων παρεμβάσεων ή λαθών.
Παρατηρούμε ότι αυτά δεν ισχύουν μόνο για την Ελλάδα και όπως αποφαίνονται οι ειδικοί επιστήμονες τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα γίνονται όλο και πιο ισχυρά με μεγαλύτερη συχνότητα λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Όλα αυτά τα προβλήματα που άπτονται της αρμοδιότητας των υπηρεσιών της πολιτικής προστασίας , δεν απαιτούν την επίλυσή των , από την αντιπολιτευτική κεκτημένη ταχύτητα κριτικης ,ούτε την συνηθισμένη συμπολιτευτική αδράνεια ,ανευθυνότητα ή εφησυχαστική φρασεολογία.
Απαιτούν εθνική αφύπνιση και παγκόσμια κινητοποίηση για την λήψη μέτρων κατά των καταστροφικών ανθρώπινων παρεμβάσεων , που οδηγούν στην καταστροφή του περιβάλλοντος και προκαλούν την λεγόμενη κλιματική κρίση στον πλανήτη .
Πότε θα ξεκινήσουν επιτέλους αυτές οι περιβόητες μετά από κάθε φυσική ή καιρική καταστροφή ,επενδύσεις για την κατασκευή των απαραίτητων υποδομών αντιμετώπισης των επιπτώσεων που προκύπτουν από την εκδήλωση των ακραίων φαινομένων ;
Προφανώς τα προβλήματα που διαιωνίζονται και σταδιακά επιδεινώνονται δεν αφορούν μόνο τις διοικήσεις των Περιφερειών και των Δήμων της χώρας που κτυπήθηκαν από την κακοκαιρία τα τελευταία χρόνια.
Χθες στους δήμους της Λάρισας ,της Εύβοιας ,πέρυσι στο Ηράκλειο ,στην Αλικαρνασσό ,στη Χερσόνησο και σε άλλους Δήμους που κτυπήθηκαν από την κακοκαιρία , είδαμε δρόμους, Σχολεία ,σπίτια να πλημμυρίζουν, γεφύρια να γκρεμίζονται, οδηγούς να ακινητοποιούνται, περιουσίες και ανθρώπους να χάνονται.
Κανείς δεν λέει ότι οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές δεν έχουν ευθύνη για τα αντιπλημμυρικά έργα .
Όμως την μεγαλύτερη ευθύνη έχουν ακόμη τέσσερα ή πέντε υπουργεία και ισάριθμοι ή περισσότεροι φορείς και οργανισμοί και οργανισμοί ,αφού είναι γνωστό ότι η αντιπλημμυρική προστασία αποτελεί βασικό αντικείμενο κεντρικής αντιπλημμυρικής εθνικής πολιτικής.
Ευθύνη έχουν επίσης οι ψηφισμένοι πολυάριθμοι νόμοι και εγκύκλιοι περασμένων δεκαετιών και σημερινών σχεδίων και οδηγιών ,που προκαλούν σύγχυση αρμοδιοτήτων και αντί να απλοποιούν τις διαδικασίες τις περιπλέκουν.
Είναι οι Νόμοι που προκάλεσαν περιθώρια εφαρμογής άναρχων σχεδίων δόμησης με τα οποία κτίστηκαν κωμοπόλεις και μεγαλουπόλεις στην Ελλάδα.
Βέβαια το κεντρικό κράτος αναλαμβάνει την ευθύνη ,όμως συχνά εγκαλούνται οι Δήμοι και καταδικάζονται να αναλάβουν το επιχειρησιακό, κοινωνικό και πολιτικό κόστος των επιπτώσεων που προκαλείται από την εκδήλωση των φαινομένων .
Όλοι απαιτούν από την Πολιτική Προστασία να μεριμνήσει, να λογοδοτήσει και να αποκαταστήσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από την εκδήλωση των φαινομένων.
Όμως τα ακραία καιρικά φαινόμενα πολλαπλασιάζονται με ταχύτητες που όπως φαίνεται είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν από την καλύτερη πολιτική προστασία, ακόμη και των πλέον σύγχρονων ανεπτυγμένων κρατών.
Η Γερμανία χτυπήθηκε στην καρδιά του περασμένου καλοκαιριού από πρωτοφανείς για την εποχή πλημμύρες, που κόστισαν την ζωή σε περισσότερους από 150 ανθρώπους.
Η κλιματική κρίση που βιώνει σήμερα ο πλανήτης γη είναι δημιούργημα δύο κυρίως σημαντικότατων παραγόντων .
Ο ένας είναι η φυσική εξέλιξη της αλλαγής του κλίματος που συντελείται στη γη από την εποχή των παγετώνων μέχρι σήμερα και ο άλλος είναι ο προαναφερόμενος ανθρώπινος παράγοντας ,που με την άπληστη καταστροφική του αναπτυξιακή πολιτική, επιταχύνει τον χρόνο της καταστροφής από την φημολογούμενη κλιματική κρίση.
Αν αναζητούμε υπεύθυνους για τις καταστροφές που προκαλούνται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα βρούμε πολλούς.
Το θέμα είναι να αφήσουμε την γνωστή τακτική πολιτικής διαχείρισης των προβλημάτων όπως: <<φταίτε εσείς δεν φταίμε εμείς>> ή <<εμείς μπορούμε να τα κάνουμε καλύτερα>>.
Γιατί η εποχή που οι πλημμύρες συνέβαιναν στις πόλεις και στα χωριά μόνο όταν οι αγωγοί ομβρίων και τα φρεάτια δεν είχαν καθαριστεί ,έχει περάσει προ πολλού ,αφού τα φαινόμενα έχουν ξεπεράσει τα όριά τους με αποτέλεσμα η Πολιτική Προστασία να διανύει την δυσκολότερη περίοδο της ιστορίας της