Τα πλαστικά δεν διασπώνται στο περιβάλλον, εκτός κι αν πέσουν στο στόμα αυτής της νυχτοπεταλούδας.
Ισπανοί ερευνητές απομόνωσαν από την κάμπια ενός εντόμου δύο ένζυμα που διασπούν το πολυαιθυλένιο, το ευρύτερα χρησιμοποιούμενο πλαστικό, από το οποίο παράγονται συσκευασίες τροφίμων, σακούλες, ακόμα και σωλήνες και πλαστικά δάπεδα.
Η αρχή έγινε το 2017, όταν η ίδια ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι οι κάμπιες του κηρόσκορου, μιας νυχτοπεταλούδας που παρασιτεί στα μελίσσια και τρέφεται με κερί και μέλι, μπορούν κυριολεκτικά να τρώνε το πολυαιθυλένιο.
Οι έρευνες που ακολούθησαν έδειξαν ότι η αξιοθαύμαστη ικανότητα του κηρόσκορου οφείλεται σε δύο ένζυμα, τα οποία μάλιστα λειτουργούν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και δεν απαιτούν προηγούμενη χημική κατεργασία, όπως συμβαίνει με άλλες προσεγγίσεις για την αποδόμηση του πολυαιθυλενίου.
H κάμπια του κηρόσκορου (Galleria mellonella) κανονικά τρέφεται με κερί, δεν λέει όμως όχι στο πολυαιθυλένιο (Simona Gaddi)
Συγκεκριμένα, τα ένζυμα που παρουσιάζονται στην επιθεώρηση Nature Communications επιτρέπουν την οξείδωση του πλαστικού μέσα σε μια ώρα, κάτι που σύμφωνα με τους ερευνητές θα απαιτούσε έναν χρόνο έκθεσης στο περιβάλλον.
Τα ένζυμα μπορούν να παραχθούν σε συνθετική μορφή και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την αποδόμηση των πλαστικών απορριμμάτων, τα οποία με τον καιρό διασπώνται σε μικρά κομμάτια που διασπείρονται παντού στον πλανήτη, ακόμα και στην Ανταρκτική. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μόνο το 10% των πλαστικών απορριμμάτων ανακυκλώνεται, ενώ το πολυαιθυλένιο αντιστοιχεί στο ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών.
O κηροσκόρος μπορεί να προκαλέσει μεγάλες καταστροφές στα μελίσσια (Wikimedia Commons / CC BY-SA 3.0)
«Στην περίπτωσή μας, τα ένζυμα οξειδώνουν το πλαστικό και το διασπούν σε μικρότερα μόρια. Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση των πλαστικών απορριμμάτων, λύσεις στις οποίες τα πλαστικά αποδομούνται σε ελεγχόμενες συνθήκες ώστε να περιορίζεται ή να αποτρέπεται πλήρως η απελευθέρωση μικροπλαστικών» δήλωσε στο Reuters η Κλεμέντε Φερνάντες Άριας του ισπανικού Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας.
Η έρευνα συγχρηματοδοτήθηκε από την γερμανική χημική βιομηχανία Röchling, ενώ ένα μέλος της ερευνητικής ομάδας έχει ιδρύσει την εταιρεία Plasticentropy για την εμπορική αξιοποίηση των ενζύμων.
