Μάλιστα, όπως είπε, αμέσως μετά ζήτησε από το γιατρό να μάθει για ποιο ακριβώς πράγμα την κατηγορεί. «Όταν εκείνη βγήκε σάστισε που με είδε απ’ έξω. Εγώ την χαιρέτισα και μετά βγήκε ο Ηλιαδης και με χαιρέτησε κανονικά, μεταμόρφωση! Του λέω θέλω να μιλήσουμε, άκουσα όλο το διάλογο σας. Δεν ξέρω γιατί λέτε αυτά για μένα και το Μανό. Έχετε δει κάτι στο παιδί; Γιατί τα λέτε αυτά; Εκείνος μου απάντησε ότι “δεν είναι συμπεριφορά γονέων με παιδί στην εντατική”. Κι εγώ του είπα ότι εκτελώ εντολές του. Μου είπατε να είμαι δυναμική μπροστά της. Αν θέλω να κλάψω έχω μάρμαρα από δυο παιδιά να κλάψω, δε θα κλάψω το ζωντανό μου παιδί. Του είπα ότι είμαι παγοκολώνα. Ότι δε θα αλλάξω συμπεριφορά και τώρα που άκουσα όσα είπε. Μου ζήτησε συγγνώμη για όσα είπε και μου είπε να συμβουλευτώ ειδικό».
Η Ρούλα Πισπιρίγκου περιέγραψε στην συνέχεια ότι ο γιατρός Ηλιάδης την έστειλε σε ψυχίατρο, ο οποίος της έκανε «αστείες ερωτήσεις σχετικά με το αν βλέπει φωτιές στα μάτια του Μάνου». Όπως υποστήριξε, η ίδια τα είπε στο Μάνο Δασκαλάκη κι εκείνος της είπε πως θα αναλάβει να μιλήσει στον Ανδρέα Ηλιάδη, αφού υποτίθεται πως η επίσκεψη στον ψυχίατρο ήταν για πάρει οδηγίες σχετικά με το πως θα αντιμετωπίσουν τη Τζωρτζίνα και τη νέα κατάσταση που είχε διαμορφωθεί μετά την τετραπληγία.
Σε άλλο σημείο της απολογίας της ανέφερε: «Δεν μπορώ να καταλάβω το μένος του Ηλιάδη ενώ δεν μου το έδειχνε! Επειδή δεν ήθελα να συζητήσω για τα όργανα του παιδιού; Γιατί; Είχαμε άψογη συνεργασία. Δεν πίστευα ποτέ αυτά που άκουγα εδώ. Κι όλα αυτά που έγιναν πίσω από την πλάτη μου! Ο κ. Ηλιάδης καθόταν εδώ ακριβώς σε αυτό το σημείο ως μάρτυρας και με κατηγορούσε» είπε η κατηγορούμενη.
Ωστόσο, όπως υποστήριξε, ο Ανδρέας Ηλιάδης σε μια διακοπή της δίκης την προσέγγισε. «Όταν βγήκα στην τουαλέτα με σταμάτησε και μου έπιασε τα χέρια και μου είπε “Αχ Ρούλα μου για την αλήθεια, για την αλήθεια”. Και εγώ έκλαιγα και του λέω “γιατί κύριε Ηλιαδη;”. Τόσο θέατρο δεν έχω ξαναδεί!».
Η Ρούλα Πισπιρίγκου επιτέθηκε και στις νοσηλεύτριες του νοσοκομείου, που κατά την ίδια δεν έκαναν σωστά στη δουλειά τους. «Ήρθαν εδώ και είπαν για τα νύχια μου και τί χρώμα ήταν το μαλλί μου, ξανθό ή κόκκινο. Και το παιδί είχε μια κατάκλιση “να” στο κεφάλι της. Και με έλεγαν ψύχραιμη. Ήθελα να τις πιάσω μια μια και να τους πω με τι ασχολείστε; Έμπαινα μέσα και έβλεπα βλέμματα καρφωμένα πάνω μου λες και έμπαινα στο Βig Βrother. Αλλά δεν μίλησα. Είπα όχι. Το καλύτερο για το παιδί. Να την πάρουμε σπίτι να τελειώνουμε».
Η ίδια υποστήριξε πως υπήρχαν πράγματα για τα οποία δεν ενημερώθηκαν από το νοσοκομείο στο Ρίο και τους ενημέρωσαν οι γιατροί στο Ωνάσειο. «Ο γιατρός στο Ωνάσειο επέμενε να κοιτάξουμε το παιδί νευρολογικά – πνευμονολογικά. Άλλα να λέει ο Ηλιάδης, άλλα να λέει ο Παπαγιάννης. Δεν ξέραμε τι να πιστέψουμε, ποιον να ακούσουμε; Να βάλουμε βηματοδότη ή όχι; Τί ήταν καλύτερο; Μας είχε πει ο Ηλιάδης ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα. Όταν το λες σε ένα γονιό που έχει χάσει δύο παιδιά και το τρίτο πήγε και ξαναγύρισε, μένει στο “για πάντα”. Φτάσαμε στο σημείο να τον παρακαλάμε πολύ τον Παπαγιάννη για το βηματοδότη και μας είπε να το δούμε».
Κατά την κατηγορούμενη, το παιδί συνολικά κόλλησε τρία μικρόβια εκ των οποίων το ένα θανατηφόρο, αλλά όπως είπε με δάκρυα στα μάτια, κατάφερε να τα ξεπεράσει. «Όμως η ηρωίδα μου το κατάφερε κι αυτό. Ήμασταν στη μέση, η Πάτρα να κατηγορεί την Αθήνα και η Αθήνα την Πάτρα για τα τρία μικρόβια».
Η συνεδρίαση διεκόπη και θα συνεχιστεί στις 29 Νοεμβρίου.
