Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, αναφορικά με ένα μικρό χωριό του Ρεθύμνου, έχει κάνει την εμφάνισή του το τελευταίο διάστημα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με τον ομώνυμο τίτλο «Πίκρης», το ντοκιμαντέρ που δημιουργήθηκε από τη Βαλεντίνα Κιαγιά, έχει καταφέρει να κλέψει τις εντυπώσεις, τόσο από ντόπιους Ρεθυμνιώτες, όσο και από κατοίκους της υπόλοιπης Κρήτης.
Μιλώντας στο Creta24, η δημιουργός του, περιγράφει την έμπνευση πίσω από τη δημιουργία του συγκεκριμένου project, καθώς και τη διαδικασία υλοποίησής του εν μέσω πανδημίας.
Όπως αναφέρει η ίδια, μετά τις σπουδές της στη Βιέννη πάνω στα πεδία του Θεάτρου, του Κινηματογράφου και των ΜΜΕ, επέστρεψε στην Κρήτη απ’ όπου και κατάγεται και ξεκίνησε σιγά σιγά να δημιουργεί τα δικά της project, συμπεριλαμβανομένης μιας ταινίας μικρού μήκους, κάποια μουσικά βίντεο κλιπ κ.α.
Όσον αφορά το πιο πρόσφατο εγχείρημά της, το ντοκιμαντέρ «Πίκρης», η ίδια εξηγεί ότι τη γοητεύουν πολύ τα ξεχασμένα πράγματα και εκεί ακριβώς θέλει να στρέφει την προσοχή και την… κάμερά της.
«Ήθελα να εξερευνήσω πως ζουν οι άνθρωποι σε αυτό το χωριό, να νιώσω την απόκοσμη ατμόσφαιρα του και μετά γνώρισα τον κύριο Κώστα, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος γεμάτος με ιστορίες και γνώσεις, έτοιμος να τις μοιραστεί με τον κόσμο. Μετά προέκυψαν οι πλημμύρες και έγινε ένα συνονθύλευμα πράγματων το θέμα του ντοκιμαντέρ», σχολιάζει, προσθέτοντας ότι επί της ουσίας το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στους ανθρώπους εκείνους που κουβαλούν μια παιδεία και μια καλλιέργεια μέσα τους και δεν σταματούν πότε να παλεύουν για ένα καλύτερο κόσμο. «Αυτή η θέληση και η αγάπη για ζωή και για τους ανθρώπους είναι κάτι αξιοθαύμαστο και σπάνιο στις μέρες μας», συμπληρώνει.
Σε ότι έχει να κάνει με την αποτύπωση της ιδέας της στο φακό, η Βαλεντίνα Κιαγιά παραδέχεται ότι όλη η διαδικασία υλοποίησης του project της βγήκε πηγαία και αυθόρμητα, γεγονός όμως που δεν ενδείκνυται για το ξεκίνημα ενός αρχάριου στο χώρο της σκηνοθεσίας. «Είχα ετοιμάσει κάποιες ερωτήσεις σχετικά με την ασκητική του Καζαντζάκη την μία μέρα, την άλλη ρώτησα τον κ. Κώστα για τη ζωή του και το χωριό, αλλά γενικά δεν υπήρχε μία κατευθυντήρια γραμμή, καθώς ήθελα να κρατήσω το στοιχείο της αυθεντικότητας. Δυσκολία στην προσέγγιση και στην απεικόνιση δεν συνάντησα καμία, ίσα ίσα εξεπλάγην για το πόσο γρήγορα και εύκολα με δέχτηκαν στο σπίτι τους, με μια αγνή φιλοξενία και προθυμία που με συγκίνησε».
Παρόλο που η ίδια υποστηρίζει ότι δεν είχε μεγάλους στόχους για το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, ωστόσο τα σχόλια που έλαβε από τον κόσμο ήταν απροσδόκητα θετικά. «Πήρα πάρα πολύ όμορφα σχόλια και στον καθένα είχε μια άλλη επίδραση και γενικά χάρηκα που μαθεύτηκε ξαφνικά ένα τόσο μικρό χωριό και ένας άνθρωπος που αξίζει να ακουστούν τα λόγια του. Για μένα, το project αυτό ήταν περισσότερο ένα πείραμα και μία δοκιμασία που έβαλα στον εαυτό μου για να εξασκηθώ στην σκηνοθεσία που με ενδιαφέρει να ασκήσω επαγγελματικά», αναφέρει η ίδια, ενώ προσθέτει ότι θα το αφήσει ανοιχτό στο Youtube για να το δει όλο και περισσότερος κόσμος.
Κλείνοντας, αναφερόμενη στα επόμενα σχέδιά της, η νεαρή Κρητικιά σκηνοθέτης, κάνει λόγο για ένα νέο θεατρικό που βρίσκεται στα σκαριά. «Λέγεται Αυτοκατηγορία, παίζουν η Σοφία Σταθάκη και ο Μιχάλης Βόλακας. Ανήκει στο κίνημα του Αντιθεάτρου και είναι ένα μονόπρακτο που αφηγείται την εξέλιξη του ανθρώπου, τη θέση του μέσα στην κοινωνία και τις ευθύνες που έχει απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους. Έχει έναν έντονο εξομολογητικό χαρακτήρα είναι άκρως φιλοσοφικό και υπαρξιακό, το οποίο απευθύνεται σε όλους μας και όλοι μπορούμε να ταυτιστούμε με αυτό το κείμενο. Θα ανέβει 19 και 20 Μαρτίου στο Σπίτι του Πολιτισμού στο Ρέθυμνο», καταλήγει.
Δείτε εδώ το ντοκιμαντέρ:
