Η Miriam Visintin έπεσε με το αυτοκίνητό της σε έναν στύλο και υπέστη εγκεφαλική βλάβη την παραμονή των Χριστουγέννων του 1991. Τριάντα ένα χρόνια μετά, πέθανε από καρδιακή ανακοπή στο νοσοκομείο, επιβεβαίωσε ο σύζυγός της
Η γυναίκα με καταγωγή από το Riese, του Veneto, πέθανε στις 10 Μαΐου στο νοσοκομείο San Bassiano όπου είχε μεταφερθεί πριν από δύο μήνες λόγω συσσώρευσης υγρού στους πνεύμονές της. Βρισκόταν σε κώμα από τότε που συνετρίβη το Fiat Panda της στο Casoni di Mussolente του Βένετο, την παραμονή των Χριστουγέννων του 1991, με αποτέλεσμα να υποστεί εγκεφαλική βλάβη.
Ο επί 33 χρόνια σύζυγός της, Angelo Farina, είπε μετά τον θάνατο της από καρδιακή ανακοπή: «Επιτέλους αναπαύθηκε εν ειρήνη . Επιτέλους είναι εκεί πάνω στον παράδεισο». Και συνέχισε: «Ήμασταν παντρεμένοι μόλις ενάμιση χρόνο όταν έγινε η τραγωδία. Ήμασταν τόσο νέοι και είχαμε τόσα πολλά όνειρα… η μοίρα της φέρθηκε σκληρά. Δεν της άξιζε όλο αυτό ».
Η Miriam μπήκε σε κώμα αφού υπέστη σοβαρά τραύματα στο κεφάλι από το ατύχημα του 1991, όταν το αυτοκίνητό τηςπροσέκρουσε σε μια παγωμένη επιφάνεια και χτύπησε σε έναν στύλο. Ήταν τα δεύτερα Χριστούγεννα του ζευγαριού που περνούσε μαζί μετά τον γάμο του το 1990, αφού γνωρίστηκαν σε μια ντίσκο στο Mussolente λίγα χρόνια πριν και είχαν ερωτευτεί. Οι γιατροί είπαν στον ίδιο μετά το δυστύχημα ότι η γυναίκα του πιθανότατα δεν θα επιζούσε τη νύχτα.
Εκείνος είπε: «Όταν την παντρεύτηκα, ορκίστηκα να σταθώ στο πλευρό της». Η Miriam μεταφέρθηκε αρχικά στον οίκο La Madonnina για σωτήρια φροντίδα. Αργότερα μεταφέρθηκε στο Casa Sturm, όπου έμεινε μέχρι να μεταφερθεί στο San Bassiano μετά από επιπλοκές.
Ο σύζυγός της είπε ότι επισκεπτόταν το νοσοκομείο κάθε μέρα, συχνά πολλές φορές την ημέρα – κάνοντας μόνο μια εξαίρεση κατά τη διάρκεια της πανδημίας. «Πήγαινα κάθε μέρα, κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος, τουλάχιστον 15 λεπτά. Μερικές φορές κατάφερνα να πάω ακόμη και το βράδυ», είπε στη La Repubblica μετά την κηδεία το Σάββατο. «Αν γύριζα το χρόνο πίσω, θα το έκανα ξανά από την αρχή»
Ο Angelo είπε στη La Repubblica ότι είχε «αποφασίσει αμέσως να μείνει εκεί δίπλα της, για πάντα, μέχρι την τελευταία της ημέρα». «Ήταν πολύ δύσκολο», σκέφτηκε. «Δεν ήταν εύκολη η αποδοχή της κατάστασης. Είχα τόσο πολύ θυμό μέσα μου. Ένα τόσο όμορφο, καλό και ιδιαίτερο κορίτσι δεν έπρεπε να είχε καταλήξει έτσι ».
Φίλοι και οικογένεια παρευρέθηκαν στην κηδεία της Miriam στην ενοριακή εκκλησία στη γενέτειρά της. Ο δήμαρχος της Cassola είπε: «Αυτό που με εντυπωσίασε πολύ, εκτός από την τραγωδία μιας ζωής που κράτησε 31 χρόνια, είναι η αφοσίωση του συζύγου της και οι καθημερινές χειρονομίες αγάπης για τόσο καιρό.
«Σε έναν πολύ εγωκεντρικό κόσμο, αυτό το παράδειγμα δίνει λόγους να πιστεύουμε ότι η ανθρωπιά εξακολουθεί να υπάρχει».
