Εν μέσω πανδημίας, τα δημόσια νοσοκομεία αναδείχθηκαν σε πρωταγωνιστές στη διαχείριση της πρωτοφανούς παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης φτάνοντας πολλές φορές στα όρια τους αλλά παράλληλα αναδεικνύοντας τις μεγάλες δυνατότητες και την εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού, που υπηρετεί σε αυτά.
Μιλώντας στον Περιφερειακό Τηλεοπτικό Σταθμό CRETA και στην εκπομπή Live με την Αντιγόνη, ο Διευθυντής της Γαστρεντερολογικής Κλινικής του Βενιζελείου Νοσοκομείου και Συντονιστής COVID Γρηγόρης Πασπάτης, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, έκανε λόγο για ένα σύνθετο και μεγάλο θέμα. «Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε είναι ότι όταν βάζουμε το επίθετο παγκόσμια μπροστά όλα αυτά τα επιτεύγματα που ακούμε καθημερινά στην υγεία, αποδίδονται σε 700 εκ. ανθρώπους. Ουσιαστικά τα καλά αυτά, τα πολύ φανταχτερά πράγματα που ακούμε στην υγεία, τα απολαμβάνουν οι πολίτες στην Ευρώπη, οι πολίτες στην Β. Αμερική, στην Αυστραλία, τώρα τι συμβαίνει στην Κίνα ή στην Ινδία δεν ξέρω, αλλά τα πράγματα δεν είναι σίγουρα τα ίδια. Ένα πολύ μικρό υποσύνολο των ανθρώπων που ζουν στον πλανήτη, απολαμβάνουν τα θεαματικά επιτεύγματα που έχει κάνει η ιατρική, στον αιώνα που ζούμε. Το λέω αυτό, γιατί σημαίνει ότι σε όλο αυτό το υπόλοιπο 7-8 δισ. ανθρώπους που δεν μπορούν αν δουν τα καλά από τις θεραπείες που έχουμε στις νεοπλασίες και γενικά, το πρόβλημα που έχουν είναι η καθαριότητα, οι λοιμώξεις, η περιγεννητική θνησιμότητα. Αυτά είναι τα πολύ απλά πράγματα που βασικά αυτά πρέπει να δούμε, σε παγκόσμιο επίπεδο».
Πρόσθεσε δε, πως στη χώρα μας ο μέσος όρος επιβίωσης ανέβηκε όταν άρχισε να μειώνεται η περιγεννητική θνησιμότητα. «Είδαμε την αύξηση τη δεκαετία του ’50 που από τα 50-55 χρόνια πήγε στα 70. Ευτυχώς για τη χώρα μας, ανήκει σε αυτές τις ομάδες που οι πολίτες τους απολαμβάνουν στην πλειονότητα τους τα καλά χαρακτηριστικά του εθνικού συστήματος υγείας. Δεν ανήκουν σε χώρες που δεν απολαμβάνουν αυτά τα κέρδη, δεν πιστεύω ότι ο μέσος Έλληνας απολαμβάνει όσα ο Αμερικάνος ή ο Άγγλος, δεν είναι το σύστημα μας σε καμία περίπτωση, τόσο καλό αλλά είμαστε από την καλή πλευρά του τραπεζιού και όχι από την κακή που είναι το 80 ή το 90% του πλανήτη».
Διευκρίνισε ωστόσο πως όταν μιλάμε για την καλή πλευρά του τραπεζιού στα συστήματα υγείας, πρόκειται για μια σύγκριση με τις χώρες της Ασίας, της νοτίου Αμερικής και της Αφρικής. «Η Αφρική πάντα, είναι ήπειρος που δεν τη γράφει ο χάρτης σε αυτά τα θέματα και το λέω επειδή μιλάμε με το επίθετο, παγκόσμια».
Σύμφωνα με τον κ. Πασπάτη, οι υπηρεσίες στην Μ. Βρετανία είναι σε ένα πολύ διαφορετικό επίπεδο από τη χώρα μας. «Είναι άλλο το εκπαιδευτικό σύστημα στην ιατρική, είναι η δομή του συστήματος και επίσης οι Άγγλοι αυτό το εθνικό σύστημα υγείας, το εξέλιξαν, δεν φοβήθηκαν τις προκλήσεις έβαλαν μέσα τον ιδιωτικό τομέα, έχουν κάνει αυτό το πάντρεμα που δίνει στους Άγγλους πολίτες, ένα λίγο αργότερο αλλά συνεπέστερο του ελληνικού συστήματος υγείας».
Ο κ. Πασπάτης επεσήμανε πως ίσως πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι σχετικά με την απόδοση που έδωσε το δημόσιο σύστημα υγείας στην… αντιμετώπιση του κορωνοϊού. «Τον κορωνοϊό τον αντιμετώπισε στην ολότητα του το δημόσιο σύστημα γιατί στην κατάσταση την οποία ξεκινήσαμε, κάναμε βήματα πολύ γρήγορα που έγιναν εμβαλωματικά. Είχαμε το πρόβλημα και εκείνη τη στιγμή προσπαθούσαμε να το λύσουμε. Το θέμα είναι από εδώ και πέρα που στην Ελλάδα έχουμε άλλα προβλήματα. Πρέπει να προχωρήσουμε σε διαδικασίες μετεξέλιξης των τομών στο ΕΣΥ αν θέλουμε να έχουμε ένα σύστημα που θα επιβιώσει. Ήδη το σύστημα υγείας μας, είναι γερασμένο του χρόνου θα έχουμε 40 χρόνια με ένα ΕΣΥ που άντεξε αλλά αν δεν το αλλάξουμε σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό, νομίζω προσωπικά ότι είναι ασύμβατο με το πως κινείται η χώρα στη συνολική της οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Η δεκαετία του μνημονίου αφαίρεσε από την Ελλάδα μια γενιά γιατρών που σήμερα αρχίζουμε να το βιώνουμε».
Τόνισε πως όταν έφυγαν τα παιδιά στην ηλικία των 25 ετών, πριν 15 χρόνια χάναμε 300-400 γιατρούς μόνο στο Ηράκλειο. «Τώρα μας λείπουν γιατί τώρα είναι έμπειροι, τώρα πήγαν σε χώρες της Β. Ευρώπης εκπαιδεύτηκαν και παρέχουν τις υπηρεσίες τους εκεί και όχι στην Ελλάδα. Τώρα λείπουν από τα μεγάλα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία. Το μέλλον των δημόσιων νοσοκομείων που δεν είναι πανεπιστημιακά, αν δεν γίνουν μεγάλες αλλαγές θα είναι θλιβερό και δραματικό. Υπάρχει μεγάλη έλλειψη γιατρών σε μη πανεπιστημιακά νοσοκομεία. Αν αυτό το πράγμα δεν το δει η πολιτεία, δομικά νομίζω ότι θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην επόμενη 5ετία. Δεν μιλάω μόνο για το Βενιζέλειο αλλά για τον Ευαγγελισμό, το Τζάνειο, τη Νίκαια όλα τα νοσοκομεία που δεν έχουν αυτό το ελκτικό του πανεπιστημιακού νοσοκομείου».
Σύμφωνα με τον κ. Πασπάτη, θα πρέπει εκτός από τις υποδομές, να υπάρξει μια ενδυνάμωση του ανθρώπινου δυναμικού και μιλάμε για το ιατρικό δυναμικό. «Στα νοσοκομεία, το δυναμικό είναι το ιατρικό και το νοσηλευτικό, οι υπόλοιπες δομές είναι σημαντικές αλλά υποστηρικτικές. Στα μεγάλα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία, αρχίζει να υπάρχει ένα πρόβλημα, λείπει το ιατρικό δυναμικό, γερνάει, χρειάζεται καινούριο γιατί έχουν φύγει στο εξωτερικό και όσοι έρχονται είναι πιο ελκτικός για εκείνους ο ιδιωτικός τομέας προκειμένου, δεδομένου ότι οι μισθοί είναι εξευτελιστικοί».
Μάλιστα, ο κ. Πασπάτης σημείωσε πως ένα ακόμη μεγάλο θέμα που πρέπει να εξεταστεί, είναι οι μισθοί. «Αυτή τη στιγμή μετά την απομείωση που έγινε από τα μνημόνια, που έπληξε κυρίως υψηλόμισθους είναι φορές που ειδικευόμενοι παίρνουν περισσότερα χρήματα λόγω των εφημεριών από εμένα, που είμαι Διευθυντής Κλινικής. Η κα. Γκάγκα είπε μερικά πράγματα, δεν θα πω τι πρέπει να γίνει αλλά οι μισθοί που παίρνει ένας έμπειρος γιατρός σήμερα στο ΕΣΥ είναι εξευτελιστικοί. Μπορεί τα ίδια να συμβαίνουν στους μηχανικούς στις δημόσιες υπηρεσίες, οι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας που είναι με το θάνατο δίπλα, τα καταλαβαίνω όλα. Εξηγώ όμως, κρίνω ένα δεδομένο και ότι αυτή τη στιγμή οι μισθοί των Ελλήνων γιατρών είναι 5 με 6 φορές λιγότεροι, είναι τριπλάσιοι ή πενταπλάσιοι οι μισθοί που παίρνουν οι συνάδελφοι στην Ε.Ε.».
Κλείνοντας, ο κ. Πασπάτης ανέφερε πως την επόμενη 10ετία πρέπει να εξεταστούν οι καινούριες δομές για να μπορέσει να λειτουργήσει το ΕΣΥ όπως γίνεται εδώ και 40 χρόνια.
