Θετική εξέλιξη μέσα στο φορτισμένο πολιτικό κλίμα των τελευταίων ημερών είχε αποτελέσει κατά την ψηφοφορία στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής η σύγκλιση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας για την αναθεώρηση των έξι άρθρων του Συντάγματος.
Δεν πέρασαν πολλές ημέρες και κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το παραπάνω θέμα οι ελπίδες για πολιτική συνεννόηση αποδείχθηκαν φρούδες, αφού η κυβέρνηση μετά την θέση της Ν.Δ. με «ναι» επί της αρχής αποφάσισε να αποσύρει τη δική της πρόταση.
Με απλά λόγια επικράτησε η πολιτική σκοπιμότητα, με αποτέλεσμα την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, από τους ίδιους θεσμικούς εκπροσώπους που το υπηρετούν στη Βουλή των Ελλήνων. Η αναθεώρηση των συγκεκριμένων άρθρων κρίνεται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας ευρύτερης παραδοχής για την αναβάθμιση λειτουργίας των θεσμών και της αλλαγής του τρόπου διακυβέρνησης της χώρας.
Η αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη διάλυση της Βουλής με τη διενέργεια εκλογών πριν τη λήξη της Συνταγματικής της θητείας, αποτελεί ένα θετικό οιωνό για το μέλλον της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Η κατάργηση του άρθρου για την ασυλία των βουλευτών, του νόμου περί ευθύνης υπουργών, η τροποποίηση του άρθρου για τις Ανεξάρτητες Αρχές, η εξομοίωση των στρατιωτικών δικαστηρίων με τα τακτικά, είναι αλλαγές που βρίσκουν σύμφωνες όλες τις πλευρές και ικανοποιούν την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις συνταγματολόγων και των ειδικών αναλυτών, τα συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος δεν είναι τα μόνα που χρήζουν τροποποίησης και αλλαγής, όπως για παράδειγμα αυτά που έχουν αναφερθεί, για ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, σημαντικών περιβαλλοντικών μεταρρυθμίσεων, ριζικών παρεμβάσεων στη λειτουργία της δικαιοσύνης και άλλα.
Η συναίνεση που είχε επιτευχθεί αρχικά ως προς την ανάγκη υλοποίησης των συγκεκριμένων αλλαγών στον καταστατικό χάρτη του πολιτεύματος, δημιούργησε, προσωρινά όπως αποδείχθηκε, θετική εικόνα στη διαμόρφωση συνθηκών για την πορεία της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια και θα ήταν ευχής έργο εάν τελικά ακολουθούσαν και στο μέλλον παρόμοιες συγκλίσεις. Όλα αυτά συνέβαιναν μέχρι χθες, όταν ο αρμόδιος υπουργός και εισηγητής της πλειοψηφίας στη Βουλή προανήγγειλε νέα αλλαγή στο πλαίσιο της Συνταγματικής αναθεώρησης που λέει ότι θα ζητήσει να αποσυρθεί η πρόταση για την τροποποίηση του άρθρου 32, γεγονός πρωτόγνωρης ανακολουθίας για τα ιστορικά πολιτικά δεδομένα του τόπου.
Οι λόγοι που εξέθεσαν την κυβέρνηση και την ανάγκασαν να κάνει πίσω στη δική της πρόταση για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, περιγράφονται επιγραμματικά στα παρακάτω :
- Κίνηση ρουά ματ από τη Ν.Δ. για την υπερψήφιση της κυβερνητικής πρότασης, με τη δυνατότητα η επόμενη Βουλή να μπορεί να αναθεωρήσει με 151.
- Αδιάβαστη η κυβερνητική πλειοψηφία, καθώς αγνοούσε ότι οι αποφάσεις της παρούσας Βουλής δεν δεσμεύουν ως προς τις κατευθύνσεις την επόμενη.
- Σχέδιο απελπισίας για να ξεφύγουν από το αδιέξοδο, βάζοντας τους δικούς τους βουλευτές να καταψηφίσουν τη δική των πρόταση.
- Τα παίρνουν πίσω άρον – άρον μετά την έκταση που πήρε στα Μ.Μ.Ε. και τις σφοδρές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, ομολογώντας έμμεσα την αναμενόμενη ήττα στις επόμενες εκλογές.
Δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι τελικά το αποτέλεσμα των πολιτικών παιχνιδιών και εξελίξεων μετά την ψήφιση της εισήγησης της Συνταγματικής αναθεώρησης, αφού όπως είναι γνωστό στην πρώτη ψηφοφορία η πρόταση για την αναθεώρηση των άρθρων 30 και 32, δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι και αυτή τη φορά σε αυτό το κορυφαίο θέμα που αφορά τη λειτουργία της Δημοκρατίας, οι πολιτικοί ταγοί της χώρας λειτουργούν με τον ίδιο λανθασμένο, απαξιωτικό και καταστροφικό τρόπο, θυσιάζοντας το μέλλον της Ελλάδας στον βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων χωρίς ίχνος εθνικής πολιτικής συνεννόησης.