Ένας παγκόσμιος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη που φαίνεται αναίμακτος χωρίς να είναι και περνά σχεδόν απαρατήρητος. Είναι ο πόλεμος του κόσμου κατά του μέλλοντος της ανθρωπότητας.
Είναι η παγκόσμια απειλή του δημογραφικού προβλήματος που προβλέπεται να αφανίσει μέχρι το τέλος του 21 ου αιώνα μερικά δισεκατομμύρια αγέννητους ανθρώπους.
Σύμφωνα με την τελευταία επιστημονική μελέτη της ιατρικής επιθεώρησης «Lancet» που δημοσιεύτηκε στην στήλη ΑΠΟΨΗ της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φθάσει το 2100 στην καλύτερη περίπτωση στα 8 δισεκατομμύρια και στη χειρότερη θα συρρικνωθεί στα 6,2 δισεκατομμύρια, από τα 7,6 δισεκατομμύρια που είναι σήμερα.
Με βάση το χειρότερο σενάριο η Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη θα χάσουν το μισό του πληθυσμού τους, η Ασία θα διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα, η Αυστραλία θα τον αυξήσει, η Αμερική θα έχει σημαντικές απώλειες και η Αφρική θα τριπλασιάσει τον πληθυσμό της. Η Κίνα αναμένεται να χάσει τα πρωτεία και τη θέση της πολυπληθέστερης χώρας στον κόσμο θα πάρει η Ινδία. Το σενάριο φαίνεται εφιαλτικό αλλά όπως δείχνουν τα αναφερόμενα στοιχεία δεν είναι καθόλου απίθανο.
Οι ίδιες έρευνες για το δημογραφικό της Ελλάδας δείχνουν πως ο πληθυσμός στη χώρα μας διαρκώς θα γερνάει, θα συρρικνώνεται και το 2100 θα κυμαίνεται από 4,7 μέχρι 5,3 εκατομμύρια.
Βέβαια το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, είναι παγκόσμιο και όπως φαίνεται οι ανεπτυγμένες χώρες θα παρουσιάσουν μείωση πληθυσμού, ενώ οι αναπτυσσόμενες και οι φτωχές θα έχουν αύξηση.
Η γείτονα χώρα Τουρκία θα αυξηθεί πληθυσμιακά ανεβάζοντας τον πληθυσμό της στα 100 εκατομμύρια, όπως πληθυσμιακή ενδυνάμωση θα έχουν οι περισσότερες μουσουλμανικές χώρες.
Το δημογραφικό πρόβλημα είναι εθνικά καταστροφικό όμως δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά μέχρι σήμερα την κοινωνία, όπως και καμία κυβέρνηση στην Ελλάδα. Θα είμαστε οι μισοί το έτος 2100 όμως αυτό καθόλου δεν μας απασχολεί καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να ζούμε τότε, αφήνοντας το πρόβλημα να το λύσουν οι επόμενοι. Κανείς δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την επίλυσή του και καθένας κοιτάζει την πάρτη του κυρίως δε για την προσωπική, κοινωνική και πολιτική επιβίωσή του.
Το πρόβλημα για να αντιμετωπιστεί πρέπει να το ακουμπήσουμε στη ρίζα του όλοι, Δήμος, Περιφέρεια, Κράτος, πολίτες. Να διερωτηθούμε γιατί οι νέοι δεν κάνουν οικογένεια, δεν κάνουν παιδιά ή πολλά παιδιά ή γιατί ψάχνουν ευκαιρία να φύγουν από τη χώρα μας; Γιατί όσοι έφυγαν τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση δεν σκέπτονται να επιστρέψουν και γιατί ακόμη και οι μετανάστες που έρχονται θέλουν όσο πιο γρήγορα μπορούν να φύγουν για την Ευρώπη ;
Η απάντηση είναι απλή γι’ αυτά τα ερωτήματα, γιατί η Ελλάδα είναι ελκυστική για όλους να έρθουν να κάνουν διακοπές αφού είναι πανέμορφη χώρα, αλλά είναι «άσχημη» ως κράτος. Όταν λέμε κράτος δεν εννοούμε μόνο το Δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα. Δεν αγαπούμε τον τόπο μας, τη δουλειά, αναζητούμε δικαιώματα και θέσεις να βολευόμαστε χωρίς κόπο, χωρίς παραγωγή, μόνο μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, άδειες. Δεν τιμούμε τους κανόνες και τους νόμους, το κράτος δεν σέβεται τους πολίτες, οι πολίτες δεν σέβονται το κράτος και τους άλλους πολίτες.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά, υπάρχει ελπίδα και μπορούμε να τα καταφέρουμε, να αλλάξουμε DNA, να γκρεμίσουμε τις ιδεοληψίες και να κτίσουμε τη νέα Ελλάδα στηρίζοντας ως υπεύθυνοι πολίτες μια υπεύθυνη κυβέρνηση.