Ανησυχητικά είναι τα δεδομένα που συνέλεξε ο ΟΗΕ σχετικά με τους τόνους σκουπιδιών που παράγονται ανά τον κόσμο, ο οποίος με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μηδενικών Αποβλήτων σήμερα, 30 Μαρτίου προειδοποιεί με διπλασιασμό τους σε βάθος 25 ετών αν δεν υπάρξει άμεση δράση.
Ειδικότερα, σε σχετική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών αναφέρεται πως κάθε χρόνο, η ανθρωπότητα παράγει από 2,1 δισεκατομμύρια έως 2,3 δισεκατομμύρια τόνους αστικών στερεών αποβλήτων.
Μάλιστα, περίπου 2,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν καν πρόσβαση στη συλλογή απορριμμάτων, δύο δισεκατομμύρια από τους οποίους ζουν σε αγροτικές περιοχές.
Η ρύπανση από τα απόβλητα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, έχει επιβλαβείς για την υγεία συνέπειες αλλά και οικονομικές, σε μια περίοδο που η κλιματική κρίση κάνει ορατά τα αποτελέσματά της ολοένα και συχνότερα.
Οι ειδικοί, δε, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως χωρίς άμεση δράση, η ετήσια παραγωγή αστικών στερεών αποβλήτων πρόκειται να φτάσει τους 3,8 δισεκατομμύρια τόνους έως το 2050.
Τα δεδομένα αυτά, σε συνδυασμό με την ανομοιομορφία των πολιτικών διαχείρισης των απορριμμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και την έλλειψη δομών που θα δύνανται να διαχειρίζονται τους τεράστιους όγκους αποβλήτων που παράγονται επιβαρύνουν σε μεγάλο βαθμό το περιβάλλον.
Η λύση στην πρόληψη – Επιτακτική η μείωση παραγωγής σκουπιδιών
Να σημειωθεί επίσης, πως παρά τις προσπάθειες ανακύκλωσης που μπορεί να πραγματοποιούνται, το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μόνο εάν αντιμετωπιστεί στη ρίζα του: στη μείωση παραγωγής απορριμμάτων.
Προτού, λοιπόν, προχωρήσουμε στη διαχείριση του προβλήματος, όπως επισημαίνουν περιβαλλοντικές οργανώσεις, πρέπει να υιοθετήσουμε πολιτικές πρόληψης γιγάντωσής του. Υπ’ αυτή την έννοια, πρέπει η ανθρωπότητα να αλλάξει κουλτούρα αναφορικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων, κατ’ αρχάς μειώνοντας την παραγωγή τους και υιοθετώντας μια λογική επαναχρησιμοποίησης αντικειμένων.
Την ίδια ώρα, όμως κρίνεται επιτακτική η αντιμετώπιση των ανισοτήτων μεταξύ των χωρών διεθνώς, προκειμένου οι πιο φτωχές χώρες να μην μετατρέπονται σε «χωματερές» του αναπτυγμένου κόσμου, αλλά και να διαθέτουν πρόσβαση σε συστήματα διαχείρισης των δικών τους απορριμμάτων.
