Με μία βαριά αλλά παράλληλα γλυκιά κληρονομιά, αφού η γιαγιά της υπήρξε η πρώτη επιστήμονας φαρμακοποιός στην Κρήτη, κατεβαίνει στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές, στο πλευρό του κ. Γιάννη Κουράκη, η φαρμακοποιός κ. Όλγα Λυδάκη.
«Το Ηράκλειο βιώνει μια στασιμότητα σε όλα τα επίπεδα, που δεν του αρμόζει. Στενάζει η πόλη μας, οι γειτονιές μας και μαζί τους στενάζουν και οι πολίτες», αναφέρει η ίδια, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Πατρίς» και την .
Το κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
Τι σας παρακίνησε να είστε υποψήφια στις εκλογές, στο πλευρό του κ. Γιάννη Κουράκη;
«Βιώνοντας καθημερινά στην καρδιά της πόλης μου όπου εργάζομαι ως φαρμακοποιός, τα προβλήματα, τις δυσκολίες, τις ανάγκες των συνανθρώπων μου και συμπολιτών μου σε όλους τους τομείς, ένιωσα την ανάγκη να συμβάλω στην πρόοδό της.
Την ιδέα να συμμετάσχω στα κοινά, επέτεινε η τιμητική πρόταση του Γιάννη Κουράκη να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιό του.
Λειτούργησε ως φυσική συνέχεια και ως εξέλιξη στη ζωή μου, αφού έχω μάθει μέσα από την οικογένειά μου και τη δουλειά μου, από πολύ μικρή, να μάχομαι για το κοινό καλό.
Δέχτηκα την πρόταση του Γιάννη Κουράκη γιατί απλά τον εμπιστεύομαι. Έχει δείξει τι μπορεί να προσφέρει στον τόπο μας και αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει.
Έχει μια πολύ μεγάλη εμπειρία, όραμα για την πόλη μας, αλλά πάνω από όλα, έχει ως αφετηρία τον λόγο του πολίτη και αυτό για εμένα, βιώνοντας το αντίθετο τα τελευταία χρόνια, είναι πολύ σπουδαίο».
Ως ένας άνθρωπος που ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο, τι είναι εκείνο που δεν σας κάνει να αισθάνεστε υπερήφανη για την πόλη μας και θα θέλατε να αλλάξει;
«Είμαι πολύ περήφανη Κρητικιά και καυχιέμαι για τον πολιτισμό του τόπου μου.
Θέλω η πόλη μου – και θα παλέψω γι’αυτό- να γίνει αντάξια αυτού του πολιτισμού, ο οποίος πρώτος από όλους, έφτασε σε τόσο υψηλό επίπεδο κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης και βέβαια καλλιτεχνικής παραγωγής.
Έχουμε αναμφισβήτητα πολλά θέματα προς συζήτηση. Τα βιώνουμε καθημερινά ως πολίτες και κάπου μεταξύ της γκρίνιας και της δυσαρέσκειας, χάνουμε και εμείς με τη σειρά μας την κουλτούρα μας και τελικά τον σεβασμό προς την ίδια τη πόλη μας.
Προσωπικά με θλίβει η απουσία καθαριότητας με ό,τι αυτό συνεπάγεται, σε επίπεδο δημοσίων χώρων, δρόμων, απορριματοφόρων, κάδων και με βρίσκει απέναντι η προέκτασή της στα εμβληματικά μας κτήρια και μνημεία!
Επίσης, το γεγονός ότι τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε μια πόλη όχι ιδιαίτερα φιλική προς εκείνα, με προβληματίζει αφού υποσυνείδητα μπορεί να λειτουργήσει αμφίρροπα.
Μια πόλη που αγαπάει τα παιδιά της, που τα φροντίζει, που ενδιαφέρεται για αυτά και το δείχνει ενεργά, πραγματώνοντας ό,τι ενισχύει τον ψυχικό τους κόσμο, σαφέστατα συνθέτει ενεργούς πολίτες που αγαπούν και σέβονται τον τόπο τους!».
Οι άνθρωποί σας αλλά και ο κόσμος που συναναστρέφεστε καθημερινά, σε ποια προβλήματα σας ζητά να εστιάσετε την προσοχή σας αν εκλεγείτε;
«Δυστυχώς τα μέτωπα τα οποία φλέγονται είναι πολλά!
Το ιστορικό κέντρο του Ηρακλείου, ο οικονομικός πνεύμονας της πόλης μας, βιώνει εδώ και μήνες, ίσως τη χειρότερη περίοδο που έχει υπάρξει.
Με ένα έργο ανάπλασης πολυσυζητημένο, εκτός χρόνων στην αποπεράτωσή του, με υλικά τα οποία δυστυχώς έχουν αρχίσει ήδη να αλλοιώνονται και με τους καταστηματάρχες να αναρωτιούνται πότε επιτέλους θα αποκατασταθεί η εμπορικότητά του.
Ο παράλληλος αποκλεισμός των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, τα οποία λειτουργούν μόνο περιμετρικά, έχει δυσχεράνει την προσέγγιση εκείνων που δεν οδηγούν και που τα προηγούμενα χρόνια επέλεγαν την αστική συγκοινωνία για τη μεταφορά τους στο κέντρο.
Και να ήταν μόνο αυτά…
Το Ηράκλειο βιώνει μια στασιμότητα σε όλα τα επίπεδα, που δεν του αρμόζει.
Στενάζει η πόλη μας, οι γειτονιές μας και μαζί τους στενάζουν και οι πολίτες!
Ακούει κανείς; Εδώ και αρκετό καιρό, κανείς!
Εμείς ως παράταξη από εκεί ξεκινάμε.
Ακούμε, συζητάμε και προχωράμε , μαζί με τους συνανθρώπους μας!
Με καρδιά! Με ψυχή!»
Πόσο έχει επηρεάσει τη στάση ζωής σας η προσωπικότητα της γιαγιάς σας, που ήταν η πρώτη γυναίκα φαρμακοποιός στην Κρήτη;
«Η Όλγα Χανιωτάκη – Λυδάκη υπήρξε η πρώτη επιστήμονας φαρμακοποιός στη Κρήτη. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1925 έως το 1929.
Μια γυναίκα με σιδερένια θέληση, με πάθος για τη ζωή, για την επιστήμη της και αγάπη για τους συνανθρώπους της.
Η Όλγα Λυδάκη με τις «γιαγιαδίστικες» ιστορίες της, βγαλμένες από τη ζωή της, από πολύ μικρή ηλικία, φαίνεται πως με προίκιζε εν αγνοία μου, με θάρρος, ελπίδα και αισιοδοξία.
Ήταν η αιτία που άφησα τη Νομική σχολή και στράφηκα στην επιστήμη της Φαρμακευτικής με τη σιγουριά που μου εντρύφησε ότι θα τα καταφέρω! Και τα κατάφερα πράγματι!
Δεν υπάρχει τίποτα πιο δυνατό από μια γυναίκα πρωτοπόρο, που νοιάζεται για το κοινό καλό, που απλόχερα δίνει και τελικά παίρνει μόνο την ικανοποίηση της προσφοράς.
Αυτή ήταν η γιαγιά μου, η αγαπημένη μου… Μαζί με τους γονείς μου με διαμόρφωσαν και θέλω να πιστεύω πως τελικά θα καταφέρω να ανταποκριθώ στη βαριά, αλλά τόσο γλυκιά κληρονομιά μου, προσφέροντας με όλη μου τη δύναμη στη γενέτειρα πόλη μου!».