«Ο βιασμός μου έχει σημασία, το σώμα μου έχει σημασία»: Θύματα βιασμού έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα στον ΟΗΕ (2/9), όπου η Γενική Συνέλευση ενέκρινε ένα «ιστορικό» ψήφισμα για την πρόσβαση στη δικαιοσύνη όσων υπέστησαν σεξουαλικές επιθέσεις.
Στο ψήφισμα που εγκρίθηκε δια συναινέσεως, η Γενική Συνέλευση «προτρέπει τα κράτη να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα, στο πλαίσιο της εθνικής νομοθεσίας και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ώστε να επιτρέψουν στα θύματα σεξουαλικής βίας την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, τα ένδικα μέσα και την αρωγή».
Το ψήφισμα, που έγινε δεκτό με επευφημίες και χειροκροτήματα, υπογραμμίζει ιδιαίτερα τη σημασία που έχει για τα θύματα η «ταχεία και απρόσκοπτη πρόσβαση» στη δικαιοσύνη, η ανάγκη «ενίσχυσης» της διεθνούς συνεργασίας και της προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών.
Για «ιστορική» απόφαση έκανε λόγο η Αμάντα Νγκουγέν, ιδρύτρια της μη κυβερνητικής οργάνωσης Rise, η οποία αγωνίζεται για να ακουστούν οι φωνές «1,3 δισεκ. θυμάτων σεξουαλικών επιθέσεων σε όλον τον κόσμο», μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP).
«Ήθελα να γίνω αστροναύτης, δεν ήθελα να γίνω ακτιβίστρια. Αλλά ιδού, βρίσκομαι εδώ… όπως και τα ρούχα που φορούσα όταν με βίασαν, τα οποία εκτίθενται εδώ», συμπλήρωσε η 30χρονη Αμάντα, αναφερόμενη σε μια έκθεση με τίτλο: «Τι φορούσες;» στην έδρα του ΟΗΕ, η οποία είχε στόχο να καταγγείλει τον στιγματισμό των θυμάτων σεξουαλικών επιθέσεων από μερίδα της κοινής γνώμης.
Παρότι το ψήφισμα του ΟΗΕ θεωρείται «συμβολικού χαρακτήρα», για την Αμάντα Νγκουγέν αντιπροσωπεύει πρόοδο. «Λέμε ότι ο βιασμός μας έχει σημασία και πρέπει να το αναγνωρίσετε», τονίζει.
Οι υποστηρικτές του ψηφίσματος ήλπιζαν ότι θα εγκρινόταν χωρίς «σκιές» επιφυλάξεων από κράτη-μέλη. Η Νιγηρία, με την υποστήριξη άλλων χωρών, συμπεριλαμβανομένων της Αιγύπτου, της Μαλαισίας και του Ιράν, επιχείρησε να επιβάλει τροποποιήσεις. Ωστόσο, όλες οι τροπολογίες – που αφαιρούσαν τις αναφορές στην ενδοοικογενειακή σεξουαλική βία, στη βία με βάση το φύλο ή ακόμα και την πρόσβαση στην αντισύλληψη, απορρίφθηκαν.
