Οι προτάσεις του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν για την εκπλήρωση του οράματος της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης αποτελούν μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη, σε μια χρονική περίοδο που η Ευρώπη ταλανίζεται από τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία και την παραπληροφόρηση.
Το κείμενο των δηλώσεών του που δημοσιεύτηκαν ταυτόχρονα σε 28 ευρωπαϊκές χώρες, δεν έτυχε ευρείας αποδοχής ανάλογης της σοβαρότητας των περιστάσεων, καθώς πέρασαν στα ψιλά της ελληνικής επικαιρότητας.
Αν εξαιρέσουμε κάποιους ειδικούς αναλυτές που οι τοποθετήσεις τους απευθύνονταν σε συγκεκριμένο ακροατήριο, οι προτάσεις του Γάλλου προέδρου δεν μπήκαν στη δημόσια ατζέντα ούτε των πολιτικών ούτε των πολιτών.
Περισσότερο απασχόλησε την Ελληνική κοινωνία, το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη γαλλική Βουλή με την αντικατάσταση των όρων «πατέρας» και «μητέρα» με τους αντίστοιχους όρους «γονέας 1» και γονέας 2», από το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες για την Ελλάδα είναι οι προτάσεις για το προσφυγικό και την ευρωπαϊκή άμυνα. Ο Μακρόν προτείνει ολική επανεξέταση της συμφωνίας ζώνης της Σένγκεν, η οποία θα διασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών στα εσωτερικά σύνορα, με μια κοινή αστυνομία συνόρων και μια ευρωπαϊκή υπηρεσία ασύλου και αυστηρούς ελέγχους, υπό την αιγίδα ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εσωτερικής Ασφάλειας.
Πολύ προχωρημένη είναι η πρόταση του Ε.Μακρόν για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα. Προτείνει την υπογραφή συνθήκης που θα προβλέπει ρήτρα αμοιβαίας άμυνας με εξασφαλισμένη αποτελεσματικότητα.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη για τη χώρα μας δεδομένου ότι επειδή η Τουρκία είναι και αυτή μέλος του ΝΑΤΟ, όπως έχει αποδειχθεί δεν διασφαλίζονται τα σύνορα σε περίπτωση διένεξης Ελλάδας – Τουρκίας. Συνεπώς η πρόταση Μακρόν εάν γίνει αποδεκτή μας δίνει ένα σαφές πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας, γιατί η ελληνική επικράτεια θα γίνει κοινοτική όχι μόνο πολιτικά αλλά και στρατιωτικά.
Στον κοινωνικό τομέα προτείνεται η διασφάλιση ίδιας αμοιβής στον ίδιο χώρο εργασίας κι ένα ελάχιστο ενιαίο ευρωπαϊκό μισθό που θα προσαρμόζεται σε κάθε χώρα με αντικείμενο συλλογικής συζήτησης σε ετήσια βάση.
Σημαντικός θεωρείται επίσης ο καθορισμός νέων φιλόδοξων πολιτικών για το περιβάλλον με τη χρηματοδότηση οικολογικής μετάβασης και τη σύσταση μιας Ευρωπαϊκής Τράπεζας Κλίματος.
Κι όμως στην Ελλάδα οι αναφερόμενες προτάσεις του Εμμανουέλ Μακρόν πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες με τους Έλληνες να αναρωτιούνται ποιος θα είναι ο νικητής και ο χαμένος των εθνικών εκλογών, διότι στις άλλες δυο αναμετρήσεις ξέρουν όλοι ποιοι χάνουν:
Η Αυτοδιοίκηση και η Ενωμένη Ευρώπη, αφού οι αντίστοιχες κάλπες στήνονται υπό τη βαριά σκιά των βουλευτικών εκλογών. Όλα υπολογίζονται σε σχέση με το κυβερνητικό ζητούμενο και όλα αναλύονται με βάση τα συμφέροντα του ΣΥΡΙΖΑ της Ν.Δ. ή του Κινήματος Αλλαγής. Λίγο καλύτερη είναι η κατάσταση για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αφού το ενδιαφέρον των πολιτών είναι αντικειμενικά υψηλότερο.
Βέβαια η κλιματική αλλαγή του Μακρόν δεν μας αφορά, μας αφορά όμως το πλημμυρισμένο ρέμα έξω από το σπίτι μας, ανεξάρτητα αν πλημμύρισε εν μέρει από την κλιματική αλλαγή ή τα μπαζώματα και την οικοδομική αυθαιρεσία.
Παραδοσιακά το ενδιαφέρον των Ελλήνων για τις ευρωεκλογές είναι χαμηλό και αυτό δίνει την ευκαιρία στα πολιτικά κόμματα να εκμεταλλευτούν τα χαρακτηριστικά της «χαλαρής ψήφου», ερμηνεύοντάς την ως ψήφο τιμωρίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, η θετική ψήφο κυβερνησιμότητας για τη Νέα Δημοκρατία.
Οι προτάσεις του Γάλλου προέδρου για ριζικές αλλαγές στην Ευρώπη κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι η σύγκλιση συνδιάσκεψης των Ευρωπαίων ηγετών, όλων των εκπροσώπων των πολιτών, πανεπιστημιακών και θρησκευτικών, με αντικείμενο το συζητούμενο θέμα.
Θεωρείται βέβαιο ότι η Ε.Ε. χρειάζεται απαραίτητα τις τομές που προτείνει ο Εμμανουέλ Μακρόν, διαφορετικά είναι καταδικασμένη να «σέρνεται» μέχρι να καταρρεύσει.