Η εν ψυχρώ δολοφονία του 19χρονου νέου στη Θεσσαλονίκη από χούλιγκαν προκάλεσε αποτροπιασμό και για μια ακόμη φορά ψηλά στην επικαιρότητα τη συζήτηση για το φαινόμενο βίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το θέμα αυτό αναδείχθηκε σε υπέρτατο βαθμό από όλα τα μέσα ενημέρωσης και της κοινωνικής δικτύωσης με κατακλυσμό αναρτήσεων από την ημέρα της τέλεσης του .
Συνεπώς τα παρόν σχόλιο επί του αναφερόμενου περιστατικού ,είναι σαφέστατα επηρεασμένο από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα καταδίκης και κριτικής ,όχι απλά για την ύπαρξη του φαινομένου αλλά για την διαχρονική υπόσταση και την διαιώνισης του.
Σύμφωνα με αυτά που έγιναν γνωστά, ο άτυχος νέος μαζί με την παρέα του βρισκόταν κάτω από το σπίτι του, όταν άγνωστοι πλησίασαν και τον ρώτησαν τι ομάδα είναι και αφού τον εξύβρισαν τον τραυμάτισαν θανάσιμα με μαχαίρι, ενώ προσπάθησαν να κτυπήσουν και τους φίλους του χωρίς ευτυχώς να τα καταφέρουν.
Οι αστυνομικές αρχές όπως είχαν υποχρέωση κινήθηκαν άμεσα και ο ύποπτος δράστης της αποτρόπαιας δολοφονίας του άτυχου νέου συνελήφθη ενώ αναζητούνται και οι λοιποί στενοί αυτουργοί του αιματηρού επεισοδίου.
Όλα τα στοιχεία που προκύπτουν δείχνουν ότι πρόκειται για ακόμη ένα περιστατικό ποδοσφαιρικής οπαδικής βίας, που δεν είναι μοναδικό τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ φανατικών οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων γίνονται συχνά μέσα στα γήπεδα και εξίσου συχνά έξω από αυτά.
Η δολοφονική επίθεση της Θεσσαλονίκης γίνεται περισσότερο αποτρόπαια, καθώς όπως δείχνουν τα πράγματα δεν υπήρχε προηγούμενη διαφορά ή άλλη συμπλοκή ούτε άλλη αφορμή από το δράστη ή το θύμα.
Είναι τραγικό το γεγονός της στιχομυθίας του δράστη προς το θύμα :«ποια ομάδα υποστηρίζεις φίλε;»
Η απάντηση όπως φαίνεται δεν άρεσε στον νεαρό χούλιγκαν και το εγκληματικό οπαδικό του ένστικτο τον οδήγησε χωρίς δισταγμό στην εκτέλεση του.
Τα φαινόμενα της οπαδικής ποδοσφαιρικής βίας έχουν φθάσει σε απροχώρητο σημείο .
Σε καμία περίπτωση η κοινωνία και η πολιτεία δεν πρέπει να περιμένουν απαθείς να φύγει το θέμα της δολοφονίας του 19χρονού από την επικαιρότητα, και να επανέλθουμε στο ίδιο έργο θεατές με το επόμενο περιστατικό βίας.
Η αστυνομία έχει σίγουρα πολύ δουλειά μπροστά της όχι μόνο για την πλήρη εξιχνίαση του συγκεκριμένου περιστατικού, αλλά στην προσπάθεια της ριζικής αντιμετώπισης του φαινομένου.
Ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος σημαίνει να λειτουργήσει προληπτικά και κατασταλτικά κτυπώντας το κακό στην ρίζα του επιδιώκοντας την εξουδετέρωση πριν από την εκδήλωση του.
Η λύση του προβλήματος απαιτεί απόφαση πολιτική και η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση ιδιαίτερα τώρα μετά από το πρόσφατο περιστατικό να αγνοήσει τον τζίρο των συμφερόντων που παίζονται γύρω από το ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα και να πάρει τις αποφάσεις που χρειάζονται μέσα και έξω από τα γήπεδα.
Είναι γνωστό στους πάντες ότι οι χούλιγκανς μετέχουν και συγκροτούν του οργανωμένους «στρατούς» των ομάδων.
Είναι οι «στρατο» που συμμετέχουν στο λεγόμενο ποδοσφαιρικό πόλεμο ,τον οποίο οι λεγόμενοι «παράγοντες» των ποδοσφαιρικών ομάδων «ευλογούν» και αισθάνονται υπερήφανοι γι’ αυτόν.
Γιατί εάν δεν τον «ευλογούσαν» δεν θα τον χρηματοδοτούσαν και θα τους είχαν εξαφανίσει και από τα γήπεδα και από τους δρόμους.
Εξάλλου οι πραγματικοί φίλαθλοι γι’ αυτόν τον λόγο έχουν γυρίσει την πλάτη στις ομάδες τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα τα περισσότερα γήπεδα με εξαίρεση δύο ή τρία ντέρμπι να είναι άδεια .
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ο χουλιγκανισμός και η ποδοσφαιρική βία έχουν υποχωρήσει.
Στην Ελλάδα έχουμε αργήσει πάρα πολλά χρόνια.
Τι άλλο πρέπει ακόμη να συμβεί για να καταλάβουν οι υπεύθυνοι του ποδοσφαίρου ότι για να αλλάξει το ποδοσφαιρικό κλίμα πρέπει να καταργήσουν τους συνδέσμους των οπαδών στις ομάδες.
Πόσοι νέοι άνθρωποι πρέπει ακόμη να θυσιαστούν άσκοπα σε αυτόν τον παρανοϊκό, καταστροφικό πόλεμο στην Ελλάδα;
Ευχόμαστε η σύσκεψη που συγκάλεσε ο πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου για την αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα να αποδώσει καρπούς και το αίμα του νεαρού φιλάθλου του ΑΡΗ να είναι το τελευταίο που χάνεται άδικα σε αυτόν τον τόπο.