Στο ίδιο έργο θεατές βρεθήκαν για μία ακόμη φορά όλοι οι Έλληνες παρακολουθώντας τις ειδήσεις από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με τις εικόνες μαζί και τις πληροφορίες που έρχονται για τη δολοφονία του 29χορνου οπαδού της ΑΕΚ έξω από το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας την προηγούμενη εβδομάδα.
Πάνω από 150 χούλιγκαν της κροατικής ομάδας Ντιναμό Ζάγκρεμπ είχαν ταξιδέψει ανενόχλητοι από τη χώρα τους με αυτοκινητοπομπή μέχρι την Αθήνα, παρά το γεγονός ότι η UEFA είχε απαγορεύσει τη μετακίνηση οπαδών για το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος, ούτε ένας υπάλληλος των διοδίων στις εθνικές οδούς για να ενημερώσει την ΕΛΑΣ; Δεν υπήρχε ούτε ένας αστυνομικός σε ολόκληρη τη διαδρομή να τους δει και να αναρωτηθεί που πηγαίνει αυτή η οργανωμένη φάλαγγα αυτοκινήτων από την Κροατία;
Πότε τελικά ενημερώθηκε η Αστυνομία και γιατί δεν επενέβη να σταματήσει την οργανωμένη μετακίνηση για την οποία είπαν ότι είχαν στείλει ειδοποίηση οι Αρχές του Μαυροβουνίου στην Αθήνα;
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά όπως και οι ευθύνες είναι μεγάλες. Όταν η φάλαγγα με τους Κροάτες έγινε αντιληπτή θα έπρεπε η Αστυνομία να την είχε σταματήσει, διατάσσοντας την επιστροφή των χουλιγκάνων στη χώρα του με συνοπτικές διαδικασίες και όχι στην αμφιλεγόμενη διακριτική παρακολούθησή των. Θλίψη και οργή επικρατεί στην κοινωνία γιατί ένας νέος άνθρωπος έπεσε νεκρός από την ανεξέλεγκτη ποδοσφαιρική οπαδική βία. Άμεσα να υπάρξει ένας οριστικός διαχωρισμός στον οποίο οφείλουν να προβούν τόσο οι ποδοσφαιρικές ομάδες αλλά και η Ελληνική Αστυνομία, για να μην συγχέουμε του όρους «φίλαθλος» και «οπαδός» με τους χούλιγκανς, τους μαχαιροβγάλτες και τους δολοφόνους.
Κάθε φορά που συμβαίνει το μοιραίο περιστατικό λέμε και γράφουμε τα ίδια λόγια που επαναλαμβανόμενα συνέχεια καταλήγουν να γίνουν γραφικά χωρίς κανένα νόημα.
Είναι γνωστό σε όλους ότι όσο οι ομάδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό συνεχίζουν να ανέχονται ή να «πριμοδοτούν» τους τρομοκράτες των γηπέδων, τόσο θα συνεχίσουμε να βιώνουμε συχνά πυκνά παρόμοιες εγκληματικές πράξεις. Όσο οι αστυνομικές αρχές συνεχίζουν να μην τους αντιμετωπίζουν ως επικίνδυνους για τη δημόσια ασφάλεια, αυτοί οι θρασύδειλοι δολοφόνοι θα εκτελούν ανενόχλητοι το εγκληματικό τους έργο.
Μπορεί αυτή τη φορά το έγκλημα να έγινε από κροάτες νεοναζί χούλιγκαν αλλά δεν πρέπει να αποκλείουμε ότι ήρθαν εδώ και εκτέλεσαν την αποστολή τους σε συνεργασία με δικούς μας χούλιγκαν.
Τα φαινόμενα της ποδοσφαιρικής οπαδικής βίας έχουν φθάσει σε απροχώρητο σημείο.
Σε καμία περίπτωση η πολιτεία δεν πρέπει να παραμένει απαθής μόλις το περιστατικό της δολοφονίας του 29χρονου Μιχάλη φύγει από την επικαιρότητα περιμένοντας μοιρολατρικά να συμβεί το επόμενο περιστατικό βίας.
Η αστυνομία έχει σίγουρα πολύ δουλειά μπροστά της όχι μόνο για την εξιχνίαση του συγκεκριμένου περιστατικού αλλά στον βασικό ρόλο της για τη ριζική αντιμετώπιση του φαινομένου.
Η λύση του προβλήματος απαιτεί απόφαση πολιτική και η κυβέρνηση έχει υποχρέωση μαζί με την ΟΥΕΦΑ ιδιαίτερα μετά το πρόσφατο περιστατικό να λειτουργήσουν άμεσα προληπτικά και κατασταλτικά με καθοριστικές κινήσεις που χρειάζονται μέσα και έξω από τα γήπεδα.
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι χούλιγκανς αποτελούν τους οργανωμένους «στρατούς» των ομάδων. Είναι ο «στρατός» που συμμετέχει στον αποκαλούμενο ποδοσφαιρικό πόλεμο τον οποίο οι γνωστοί «παράγοντες» των ποδοσφαιρικών ομάδων «ευλογούν» τον χρησιμοποιούν και αισθάνονται υπερήφανοι γι’ αυτόν.
Γιατί εάν δεν τον «ευλογούσαν» δεν θα τον χρηματοδοτούσαν και σε σύντομο χρόνο όλοι οι «στρατοί» θα είχαν εξαφανιστεί από τα γήπεδα και τους δρόμους. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ο χουλιγκανισμός και η ποδοσφαιρική βία έχουν υποχωρήσει μόνο στην Ελλάδα έχουμε μείνει πίσω πάρα πολλά χρόνια.
Τί άλλο πρέπει ακόμη να συμβεί για να καταλάβουν οι υπεύθυνοι παράγοντες του ποδοσφαίρου ότι για να αλλάξει αυτή η εικόνα πρέπει να καταργηθούν οι σύνδεσμοι των οπαδών σε όλες τις ομάδες;
Ευχόμαστε η τελευταία σύσκεψη που συγκάλεσε ο πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου για την αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα να αποδώσει καρπούς και το αίμα του φιλάθλου της ΑΕΚ, Μιχάλη, να είναι το τελευταίο που χύνεται άδικα σε αυτόν τον τόπο.