Όπως φαίνεται από τις τελευταίες εξελίξεις, επισπεύδεται από την κυβέρνηση η μεταρρύθμιση της ψήφισης του νομοσχεδίου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Ο πρωθυπουργός θα συγκαλέσει το υπουργικό συμβούλιο, την προσεχή Τρίτη, με την σχετική εισήγηση και μετά από ολιγοήμερη διαβούλευση, το πολυσυζητημένο νομοσχέδιο, θα κατατεθεί στη Βουλή για την έγκριση του.
Είναι ένα θέμα, το οποίο δεν βρίσκεται σε υψηλή θέση τις προτεραιότητες της ελληνικής κοινωνίας και το οποίο έχει πάρει δυσανάλογο χρόνο προβολής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, διχάζοντας κατά κάποιο τρόπο την κοινή γνώμη, προκαλώντας συζητήσεις και αναταράξεις στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας και των άλλων κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Δεν παρατηρήθηκαν αντιδράσεις στην κοινωνία για το νομοσχέδιο περί γάμου ομόφυλων ζευγαριών, όμως για το ένα άλλο νομοσχέδιο, το οποίο δεν έχει ακόμη κατατεθεί, για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστήμιών, προκάλεσε το πρώτο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Αποφασίστηκαν καταλήψεις από μερίδα φοιτητικών παρατάξεων που αρχίζουν και πληθαίνουν.
Αμφιλεγόμενες απόψεις, συμφέροντα, συντεχνίες και πολιτικές επιδιώξεις, ουσιαστικά συντηρητικές δυνάμεις που αυτοαποκαλούνται προοδευτικές, ετοιμάζονται να δώσουν μια μάχη κατά της ιστορικής μεταρρύθμισης της παιδείας, προκαλώντας φαινόμενα αναχρονιστικά και άρνησης της πραγματικότητας. Είναι μια συνήθης αντίδραση, όταν μια κυβέρνηση αποφασίζει να αλλάξει κατεστημένες κοινωνικοπολιτικές αντιλήψεις, οικονομικές, συντεχνιακές, προνομιακές, φοροαπαλλακτικές συμπεριφορές, κρατικές δυσλειτουργίες και αγκυλώσεις, έτσι και τώρα αναμένεται να συμβεί εν όψη των διαφόρων μεταρρυθμίσεων που έχει δρομολογηθεί η υλοποίηση τους.
Παρόμοιες συζητήσεις και αντιδράσεις έχουν παρατηρηθεί και σε άλλες περιπτώσεις, όπως με το lockdown της πανδημίας, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, το μεταναστευτικό, την υπόθεση των υποκλοπών, την τραγωδία των Τεμπών και άλλα. Σε όλες τις περιπτώσεις, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, λειτούργησε μεθοδικά και αποφασιστικά, σύμφωνα με τις οδηγίες των ειδικών και τελικά αύξησε τους ψήφους και τα ποσοστά το 2023, σε σχέση με τις εκλογές του 2019. Αυτό προφανώς συνέβη διότι οι πολίτες αναγνώρισαν ότι τελικά η κυβέρνηση διαχειρίστηκε επιτυχημένα όλες τις κρίσεις με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπη.
Η κυβέρνησή, στον παρόντα χρόνο, βρίσκεται αντιμέτωπη με άλλες μορφές κρίσεων, οικονομία, ανεργία, ακρίβεια και αλλά με τη μάχη των μεταρρυθμίσεων. Σε κάθε περίπτωση, αναμένεται να υπερισχύσει το ίδιο εφόσον συνεχιστεί η αύξηση εισοδημάτων, η μείωση της ανεργίας, η κατασκευή δημοσίων έργων, η προσέλκυση επενδύσεων, η βελτίωση των κρατικών υπηρεσιών και της καθημερινότητας και όλες οι άλλες μεταρρυθμίσεις.
Προφανώς και οι μεταρρυθμίσεις, όπως η επιστολική ψήφος, τα μη κρατικά πανεπιστήμια δημιουργούν θετική εικόνα, δείχνοντας ότι η Ελλάδα προχωράει μπροστά, όμως η οικονομία και η καθημερινότητα αξίζουν περισσότερο από κάθε είδους μεταρρύθμιση, γιατί εκείνο που μετράει περισσότερο είναι η επιβίωση των πολιτών.
Εάν η οικονομική κατάσταση δεν εξελιχθεί ικανοποιητικά και φθάσει σε σημείο που ζημιώσει την τσέπη των πολιτών, τότε όλα είναι πιθανά για να υπάρξει εκδήλωση δυσαρέσκειας και για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, για τα μη κρατικά πανεπιστήμια και άλλες μεταρρυθμίσεις με τις οποίες ενδεχομένως διαφωνεί κάποια μερίδα της κοινωνίας. Όπως δείχνουν τα πράγματα, όλα τα νομοσχέδια που προωθεί η κυβέρνηση για τις συζητούμενες μεταρρυθμίσεις, αναμένεται να περάσουν από την πλειοψηφία των βουλευτών και εφόσον τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες πάνε καλά είναι βέβαιο ότι το πολιτικό κόστος
Αυτό ίσχυε πάντοτε στην Ελλάδα και καμία κυβέρνηση δεν έπαθε ζημιά για αλλαγές μόνο σε θέματα που αφορούσαν την κοινωνία, εφόσον βέβαια αυτά, δεν επηρεάζουν την οικονομική κατάσταση των πολιτών. Για αυτό χρειάζεται να προχωρήσουν όλες οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που καθεμιά σκοπό έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία. Από τη ρύθμιση του κυκλοφοριακού στη βελτίωση των συγκοινωνιών, στην πάταξη της εγκληματικότητας, στην παιδεία και στην δημόσια υγεία.
Γιατί τελικά οι κυβερνήσεις δεν πληρώνουν πολιτικό κόστος για τις μεταρρυθμίσεις που υλοποιούν, αυτό είναι μύθος. Πληρώνουν πολιτικό κόστος με τα πισωγυρίσματα και την αναποφασιστικότητα τους για τις μεταρρυθμίσεις που δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν.