Μέσα σ’ αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες με τον κορονοϊό να σημειώνει μεγάλη έκρηξη πάνω από 3.200 νέα επιβεβαιωμένα κρούσματα στην Ελλάδα, θεωρείται αδιανόητο κάποιοι να αναζητούν πεδία συγκρούσεων πυροδοτώντας αντιδράσεις και βια, θέτοντας σε κίνδυνο και τη δημόσια υγεία.
Ένα πεδίο σύγκρουσης ήταν η κατάληψη του κτιρίου Διοίκησης του ΑΠΘ που τελικά έληξε μετά από έφοδο δυνάμεων της ΕΛΑΣ. Το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας είχε «νεκρώσει» για περισσότερες από δυο εβδομάδες και η αντιπολίτευση της Αριστεράς αντί να ζητήσει την εκκένωση του κτιρίου από τους καταληψίες, έστρεψε τα βέλη της στην κυβέρνηση και την Ελληνική Αστυνομία.
Μεγάλη εντύπωση στην κοινή γνώμη προκάλεσαν τα θλιβερά γεγονότα στη Νέα Σμύρνη που είχαν σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό αστυνομικών εκ των οποίων ο ένας σοβαρά, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης διαμαρτυρίας συγκέντρωσης διαμαρτυρόμενων πολιτών, για το περιστατικό βίας ενός αστυνομικού με κτυπήματα σε πολίτη σε πλατεία της ίδιας περιοχής την προηγούμενη εβδομάδα.
Η δικαιολογημένη αγανάκτηση των πολιτών από τη σκληρή απερίσκεπτη αστυνομική πράξη κατά του αναφερόμενου πολίτη, έγινε ευκαιρία επικοινωνιακής πολιτικής και εκμετάλλευσης από την πλευρά της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, με προσκλητήρια οργισμένης διαδήλωσης στην ίδια πλατεία. Η κινητοποίηση που έγινε δεν παρουσίασε πρωτοφανή λαοθάλασσα, πέραν της πρωτοφανούς επανεμφάνισης των γνωστών – άγνωστων κουκουλοφόρων. Την άμεση αντίδραση της ηγεσίας της ΕΛΑΣ για τη διενέργεια ΕΔΕ προκάλεσε η ανακοίνωση της Ένωσης Ειδικών Αστυνομικών Φρουρών Κρήτης, αναφέροντας ότι επί πενήντα τέσσερις μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ οι κουκουλοφόροι κάθονταν «σούζα». Άμεση ήταν η κινητοποίηση των κουκουλοφόρων σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό και συγχωνεύτηκαν με το πλήθος, που νόμιζε ότι είχε συγκεντρωθεί σε μια ειρηνική διαδήλωση κατά της αστυνομικής βίας.
Οι «μύθοι» για την υπόθεση πραγματοποίησης ειρηνικών διαδηλώσεων στη χώρα μας είναι πολλοί, όπως πικρές είναι οι αλήθειες που πρέπει να λέγονται και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει ότι υπάρχουν περιπτώσεις κοινωνικής αυθαιρεσίας και βίας από εξτρεμιστικές ομάδες, που απαιτείται δραστική επέμβαση της ΕΛΑΣ για την αντιμετώπισή τους.
Έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση σχεδόν καθημερινά παρατηρείται το φαινόμενο, ομάδες κουκουλοφόρων να βανδαλίζουν δημόσια κτίρια, πανεπιστήμια, καταστήματα, δημαρχεία, αστυνομικά τμήματα, νοσοκομεία, πρεσβείες και άλλες υπηρεσίες.
Η Αριστερά με τον διφορούμενο διχαστικό της λόγο δεν βοηθάει την προσπάθεια τήρησης της νομιμότητας εκεί που πραγματικά απαιτείται και ως αντιπολίτευση ανακαλύπτει χούντες και αστυνομικό παρακράτος.
Αντί να υποστηρίξει το έργο της Αστυνομίας για την επιβολή των κανόνων δικαίου, καυτηριάζει τις επιχειρήσεις της αστυνομίας με τον χαρακτηρισμό τους ως «αστυνομική βία», επιβεβαιώνοντας την έλλειψη πολιτικής βούλησης να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ανομίας, όταν βρισκόταν στη διακυβέρνηση της χώρας.
Όμως από τις θεωρίες ας περάσουμε στην πράξη, αφού θεωρείται βέβαιο ότι για την επιβολή της νομιμότητας χρειάζεται η επέμβαση της Αστυνομίας. Αν κάποιος νομίζει ότι οι αστυνομικοί θα χτυπούν το κουδούνι των υπό κατάληψη κτιρίων και θα ζητούν παρακλητικά από τους αντιεξουσιαστές να αποχωρήσουν και εκείνοι ενθουσιασμένοι θα αποχωρούν αγκαλιαζόμενοι μεταξύ τους, κάνουν μεγάλο λάθος. Εάν επίσης νομίζουν ότι οι αστυνομικοί θα πηγαίνουν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη το καταστροφικό έργο των κουκουλοφόρων και με ντουντούκες θα τους παρακαλούν να αποχωρήσουν ειρηνικά, κάνουν ακόμη μεγαλύτερο λάθος.
Τα ψέματα δεν ωφελούν και η υποκρισία που επικρατεί στην κοινωνία έχει τα όριά της.
Αποκατάσταση της τάξης σε διαδηλώσεις έκρυθμων καταστάσεων και εκκενώσεις από τις καταλήψεις κτιρίων, δεν γίνεται χωρίς επέμβαση των δυνάμεων καταστολής.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια μιας αστυνομικής επιχείρησης πρέπει να αγνοούνται οι υπηρεσιακοί κανόνες και οι αστυνομικοί να κτυπούν χωρίς λόγο και αιτία τους συλληφθέντες. Όσο καταδικαστέες και ανεπίτρεπτες είναι οι πράξεις βίας των διαδηλωτών, τόσο καταδικαστέα είναι η υπέρμετρη άσκηση βίας των αστυνομικών.
Η απόφαση για την αποκατάσταση της νομιμότητας δεν οδηγεί τη χώρα στην αστυνομοκρατία άλλων εποχών. Την οδηγεί στο δρόμο της σταθερότητας και της προόδου. Εάν κάποιοι εξακολουθούν να διαφωνούν, ας πάνε ένα ταξίδι στις πολιτισμένες δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, να δουν από κοντά έχοντας «ιδίοις όμμασι» εικόνα τι συμβαίνει σε αντίστοιχες ή άλλες παρόμοιες με τις δικές μας καταστάσεις.