Με αφορμή την απόφαση του Γιάννη Κουράκη να μην είναι υποψήφιος στον Δήμο Ηρακλείου έχει ξεκινήσει ήδη μια διαδικασία αποτίμησης της πληθωρικής παρουσίας του στα δημοτικά πράγματα της πόλης. Δυο σύντομες σκέψεις επ’ αυτού: Κάθε πολιτικός άνδρας κρίνεται στο πλαίσιο της εποχής του. Η Ελλάδα της δεκαετίας 2000-2010 ήταν μια χώρα όπου το χρήμα έρεε άφθονο. Η Ελλάδα της δεκαετίας 2010-2020 ήταν μια χώρα που έβγαινε από την μία κρίση και έμπαινε στην άλλη.
Επιπλέον, στην Ελλάδα (και στο Ηράκλειο) της δεκαετίας 2000-2010 δεν υπήρχαν social media, τα παραδοσιακά ΜΜΕ ήταν λίγα, η κριτική είχε ελάχιστα κανάλια να διοχετευτεί. Να σας το πω αλλιώς. Ο ιστορικός του μέλλοντος αν θέλει να ψάξει για τις καθυστερήσεις και τα προβλήματα των έργων στην περίοδο 2000-2010 θα πρέπει να βουτήξει βαθιά στο αρχείο των τοπικών εφημερίδων. Αν θέλει να ψάξει για αντίστοιχα προβλήματα στην επόμενη δεκαετία αρκεί ένα απλό γκουγκλάρισμα και θα ανακαλύψει 100άδες δημοσιεύματα.
Η «δημοσιογραφία των πολιτών», τα social media, η δυνατότητα κριτικής κάθε δημότη σε κάθε έργο, δράση, βήμα, λέξη του εκάστοτε Δημάρχου, αλλάζει δραστικά και την τελική εντύπωση που σχηματίζεται για εκείνον. Είναι άλλο να λειτουργείς χωρίς όλα αυτά, αλλιώς σε γράφει η ιστορία, και άλλο υπό το βάρος των παραπάνω.
Οι Δήμαρχοι στην εποχή μας, στην εποχή των social media, έχουν και την συγκεκριμένη παράμετρο να βαραίνει στην υστεροφημία τους. Πράγμα εδώ που τα λέμε, όχι ιδιαίτερα χρήσιμο για αυτούς, αλλά μάλλον χρήσιμο για την κοινωνία.
