Είναι ευφυείς και κοινωνικοί, παρασκευάζουν αλοιφές για να θεραπεύσουν τις πληγές τους, επικοινωνούν με εκφράσεις προσώπου και χειρονομίες και χρησιμοποιούν εργαλεία για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους.
Οι χιμπατζήδες είναι ιδιαίτερα έξυπνα ζώα που δε σταματούν να εντυπωσιάζουν τους ερευνητές, καθώς αποτελούν ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών.
Σχετικά με τις δεξιότητές τους, νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι όχι μόνο τις βελτιώνουν μεγαλώνοντας, αλλά εκπαιδεύουν τα μικρά τους και μοιράζονται μαζί τους όλα τα μυστικά ώστε να μάθουν με τη σειρά τους να χειρίζονται εργαλεία.
Σύμφωνα με τη μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και δημοσιεύθηκε στο Science, παρατηρούνται πολλά κοινά σημεία ανάμεσα στον τρόπο που οι χιμπατζήδες μεταλαμπαδεύουν τις γνώσεις στους απογόνους τους με εκείνον των ανθρώπων, στοιχείο που θα μπορούσε να αποκωδικοποιήσει τη συμπεριφορά και την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.
Όπως προκύπτει, η κοινωνική μάθηση παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και τη μετάδοση της γνώσης των χιμπατζήδων. Μέσω της παρατήρησης και της μίμησης, οι νεαροί χιμπατζήδες αποκτούν πολύτιμες δεξιότητες από ώριμα άτομα που ανήκουν στις κοινωνικές ομάδες τους.
Αυτή η διαδικασία, εξηγούν οι ερευνητές, επιτρέπει τη μετάδοση μαθησιακών συμπεριφορών, όπως η χρήση εργαλείων και οι τεχνικές αναζήτησης τροφής, ανάμεσα στις γενιές.
Χάρη στην ικανότητα να μαθαίνει ο ένας τον άλλον, παρατηρείται πλούτος και ποικιλομορφία στις πολιτισμικές πρακτικές τους, όπως η χρήση εργαλείων.
Για παράδειγμα, αναφέρουν οι ειδικοί, ορισμένοι πληθυσμοί είναι πιο προηγμένοι στο σπάσιμο των ξηρών καρπών με πέτρινα «σφυριά».
«Οι χιμπατζήδες, οι πιο στενοί συγγενείς των ανθρώπων, παρουσιάζουν αρκετά παραδείγματα ανάπτυξης πολύπλοκων εργαλείων. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο εξελίχθηκε αυτή η συμπεριφορά μπορεί να δώσει μια εικόνα για το πώς οι δικοί μας πρόγονοι μπορεί να έχουν αναπτύξει παρόμοια κουλτούρα μέσα στο χρόνο», αναφέρει η έκθεση με τους ερευνητές να προσθέτουν ότι σταδιακά οι διαφορετικοί πληθυσμοί κατάφεραν να φτάσουν στη δημιουργία σύνθετων εργαλείων. Κάτι ανάλογο συνέβη και στον άνθρωπο καθώς η εξέλιξή του δε σημειώθηκε άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου, με αλλαγές και βελτιώσεις.
Για να καταλήξει σε αυτά τα συμπεράσματα, η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής την Κασσάνδρα Γκουνασεκαράμ, ανέλυσε γενετικά δεδομένα που ξεκινούσαν από χιμπατζήδες στην Αφρική και παρατηρούσαν 15 διαφορετικές συμπεριφορές αναζήτησης τροφής.
Τα μοτίβα συμπεριφοράς χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες: Αυτές που δεν απαιτούσαν εργαλεία, αυτές που ήταν απαραίτητη η χρήση απλών εργαλείων και οι πιο περίπλοκες που περιλάμβαναν σύνολο εργαλείων.
Το κύριο αποτέλεσμα της μελέτης ήταν το εύρημα ότι η χρήση προηγμένων εργαλείων σχετίζεται με πληθυσμούς που συνδέονται με τη μετάδοση δεδομένων τα τελευταία 5.000 – 15.000 χρόνια. Οι επιστήμονες ερμηνεύουν το γεγονός ως ένδειξη ότι οι σύνθετες συμπεριφορές είχαν διαδοθεί όταν οι ομάδες αλληλεπιδρούσαν.
