Ένα κοπάδι 157 φαλαινών-δολοφόνων ξεβράστηκαν σε μια απομακρυσμένη παραλία της Αυστραλίας, αφού ακολούθησαν η μία την άλλη στην ακτή, δήλωσε ένας ειδικός.
Tα τεράστια θαλάσσια πλάσματα βρίσκονταν στην ακτή για περισσότερες από 48 ώρες, όταν την Πέμπτη ελήφθη η σπαρακτική απόφαση να υποβληθούν σε ευθανασία «με ανθρώπινο τρόπο», ώστε να αποφευχθεί ένας αργός, επώδυνος θάνατος που θα διαρκούσε μέρες.
Οι παθολόγοι άγριας ζωής διεξάγουν τώρα εξετάσεις για να καθορίσουν την υγεία των φαλαινών και τον λόγο για τον οποίο προσάραξαν κοντά στον ποταμό Άρθουρ στη βορειοδυτική ακτή της Τασμανίας.
Ο εμπειρογνώμονας θαλάσσιας ζωής Frankie Hobro δήλωσε ότι οι φάλαινες μπορεί να αντιμετώπισαν δυσκολίες επειδή τους αρέσει να μένουν ενωμένες και μπορεί να ακολούθησαν ένα από τα μικρά τους στην παραλία όταν κάποιο από αυτά πιθανότατα είτε αρρώστησε είτε αποπροσανατολίστηκε.
Η κ. Hobro, διευθύντρια του Κέντρου Θαλάσσιας Προστασίας Anglesey Sea Zoo, δήλωσε ότι οι φάλαινες είναι εξαιρετικά κοινωνικά πλάσματα που ταξιδεύουν σε μεγάλες ομάδες που ξεπερνούν τις 500.
«Έχουν εξελιχθεί ώστε να επιβιώνουν στη θάλασσα μένοντας μαζί και ακολουθώντας τον αρχηγό τους. Αλλά ίσως η ομαδική ζωή τους να είναι και η αχίλλειος πτέρνα τους», είπε αρχικά μιλώντας στην Daily Star.
«Οι φάλαινες-δολοφόνοι έχουν την τάση να μαζικοποιούνται, δεδομένης της ιδιαίτερα κοινωνικής τους φύσης, καθώς αυτοί οι ισχυροί κοινωνικοί δεσμοί μπορεί να οδηγήσουν ολόκληρο το κοπάδι να ακολουθήσει ένα άρρωστο ή αποπροσανατολισμένο μέλος σε πρόβλημα», πρόσθεσε.
Το γεγονός πως η παραλία είναι δυσπρόσιτη, οι συνθήκες του ωκεανού και οι προκλήσεις για τη μεταφορά ειδικού εξοπλισμού στην απομακρυσμένη περιοχή, έκαναν την κατάσταση ακόμη πιο περίπλοκη.
Οι αρχές επιβεβαίωσαν ότι τα πτώματα των άτυχων ζώων θα αφεθούν να αποσυντεθούν με φυσικό τρόπο λόγω της απομακρυσμένης και δύσβατης περιοχής. Η Υπηρεσία Πάρκων και Άγριας Ζωής της Τασμανίας έχει κλείσει δρόμους και παραλίες στην περιοχή, προτρέποντας το κοινό να μείνει μακριά.
Η κ. Hobro πρόσθεσε: «Οι μαζικές εκβρασμοί δεν προκαλούνται μόνο από φάλαινες που χάνονται ή που δεν εκτιμούν σωστά το βάθος του νερού. Ένα ή περισσότερα ζώα μπορεί να νοσούν ή να είναι άρρωστα και καθώς αδυνατίζουν, αναζητούν ρηχότερα νερά ώστε να μπορούν να βγουν πιο εύκολα στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν.
«Μόλις το σώμα τους ακουμπήσει σε σκληρή επιφάνεια για οποιοδήποτε παρατεταμένο χρονικό διάστημα, υπάρχει πολύ αυξημένη πιθανότητα να συμπιεστούν τα θωρακικά τους τοιχώματα και να υποστούν μη αναστρέψιμη βλάβη τα εσωτερικά τους όργανα, οπότε δεν θα επιβιώσουν ακόμη και αν επιστρέψουν στο νερό.
«Αν ένα μέλος της ομάδας είναι άρρωστο ή έχει πρόβλημα, οι κλήσεις κινδύνου του μπορεί να προκαλέσουν τα άλλα μέλη να το ακολουθήσουν στην παραλία, με αποτέλεσμα ορισμένα υγιή ζώα να ακολουθούν απλώς τα άλλα σε επικίνδυνα ρηχά νερά, κάτι που αναφέρεται ως «κοινωνική παρακολούθηση».
