Μια απο τις βασικές υποσχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ, αφορούν τα πολεμικά μέτωπα στον πλανήτη. Δεσμεύτηκε ότι μόλις αναλάβει την εξουσία «την επόμενη μέρα θα τελειώσουν οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή».
Όσο κι αν αυτό έχει μια δόση υπερβολής, οι καλές σχέσεις που έχει με Πούτιν και Νετανιάχου συνηγορούν ότι θα υπάρξει σίγουρα έντονη κινητικότητα προς αυτή την κατεύθυνση.
Γενικότερα, στην Ουκρανία, το θέμα είναι αν ο τερματισμός του πολέμου που οραματίζεται ο Τραμπ σημαίνει απώλεια εδαφών και εγγυήσεις για την ασφάλειά της. Το θέμα περνά και από τη Ρωσία και τις σχέσεις που θα επιδιώξει να έχει ο Τραμπ με τον Πρόεδρο Πούτιν.
Αν θεωρήσουμε ότι ο Τραμπ θα κινηθεί όπως στην πρώτη προεδρία του, σταθμίζοντας με επιχειρηματικούς όρους πολιτικά ζητήματα, αναμένεται να αποφασίσει με βάση τα οφέλη και τις ζημίες για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Το ίδιο ισχύει για τη Μέση Ανατολή.
Καμία λευκή επιταγή δεν έχει να περιμένει η κυβέρνηση Νετανιάχου από τον Τραμπ. Το όραμα του Ισραήλ να γίνει ενεργειακός κόμβος περνά από τη Σαουδική Αραβία και την επίλυση του Παλαιστινιακού όπως και την ειρήνη στην περιοχή από το Ιράν. Αυτό που θα σταθμίσει ο Τραμπ είναι αν η πολιτική απομόνωση της Τεχεράνης την ωθεί να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Αν μάλιστα η Τεχεράνη προβεί στα αναμενόμενα αντίποινα, σίγουρα τα πράγματα θα πάνε προς το χειρότερο.
Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι πως σίγουρα η επίλυση των δύο πολέμων θα είναι γεμάτη προκλήσεις και δυσκολίες, αλλά ο ίδιος έχει αναγάγει τον τερματισμό τους σε προσωπικό στοίχημα.
Υπενθυμίζεται πως ο Νετανιάχου συνεχάρη τον Τραμπ σήμερα για τη νίκη του ενώ, όπως ανακοίνωσε το γραφείου του Ισραηλινού πρωθυπουργού, «η συζήτηση ήταν εγκάρδια» και μίλησαν για «την ιρανική απειλή».
Θα εντείνει τις πιέσεις ο Μπάιντεν πριν αναλάβει ο Τραμπ
Στην Ουκρανία θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πρωτοβουλίες δημιουργίας τετελεσμένων πριν αναλάβει ο Τραμπ την προεδρία, επομένως αυτούς τους τρεις μήνες ο Μπάιντεν θα επιχειρήσει να διασφαλίσει ότι η διαπραγματευτική θέση του Ζελένσκι όταν αναγκαστεί να συμφωνήσει σε λήξη του πολέμου, θα είναι πιο ισχυρή.
Αναμένεται να δούμε παροχή τεράστιας βοήθειας προς την Ουκρανία και ακόμη μεγαλύτερη πίεση προς του ευρωπαίους το προσεχές διάστημα.
Στην Μέση Ανατολή, ο Μπάιντεν αυτή την στιγμή δεν έχει ούτε την πίεση των εκλογών ούτε τις δημοσκοπήσεις… πάνω από το κεφάλι του, επομένως έχει λιγότερες ισορροπίες να κρατήσει.
Εκτιμάται ότι δεν θα δούμε εντατικές πρωτοβουλίες και προσπάθειες επίτευξης μιας συμφωνίας, τουλάχιστον στον βαθμό που τις βλέπαμε έως σήμερα. Γνωρίζει ο Τζο Μπάιντεν την σχέση του Νετανιάχου με τον Τραμπ, συνεπώς εκτιμάται ότι ενδεχομένως να κάνει ένα βήμα πίσω και να αφήσει το θέμα στον διάδοχο του.
Πού «ποντάρει» το Ισραήλ;
Σύμφωνα με την απεσταλμένη του EΡΤNews στο Ισραήλ, Έλενα Αποστολίδου, παρόλο που το Ισραήλ έχει να αντιμετωπίσει δυο σημαντικά ζητήματα σήμερα – τον καταιγισμό 50 ρουκετών από τη Χεσμπολάχ νωρίς το απόγευμα αλλά και των κρίσιμων εσωτερικών ζητημάτων που αφορούν τα γιατί, αλλά και τις αλλαγές που έρχονται με την αποπομπή του υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, Γιόαβ Γκάλαν – τα ΜΜΕ της χώρας έχουν ως πρώτο θέμα την εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, με αναφορές στη σχέση με το Ισραήλ και αναλύσεις για την επόμενη ημέρα.
Το Ισραήλ βρίσκεται σε κρίσιμη στιγμή και τα ερωτήματα που τίθενται είναι: Τι θα κάνει ο Μπάιντεν αυτούς τους μήνες; Μέχρι την ορκωμοσία του Τράμπ, οπως λένε αναλυτές, είναι ικανός χρόνος για να τον εκμεταλλευτεί το Ιράν ως προς το πυρηνικό του δόγμα. Υπάρχουν επίσης ερωτήματα για χειρισμούς και το πώς θα συνδράμει η Αμερική με τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ για μια στρατιωτική απάντηση, αν χρειαστεί, σε πιθανή επίθεση του Ιράν.
Υπενθυμίζεται ότι πριν από μερικές εβδομάδες μεταστάθμευσαν βομβαρδιστικά B52 στη Μέση Ανατολή, μερικά από τα καλύτερα αντιπυραυλικά και αντιαεροπορικά συστήματα του Αμερικανικού στρατού, για να ενισχυθεί η αντιπυραυλική άμυνά του, με τον πρόεδρο Μπάιντεν να δηλώνει ότι έχουν ως στόχο να συμβάλουν στην υπεράσπιση του Ισραήλ.
Αυτό το μεγάλο ερώτημα, δηλαδή εάν οι ΗΠΑ θα αναλάμβαναν επιθετική δράση στη Μέση Ανατολή και θα είναι πρόθυμες να χρησιμοποιήσουν τις ένοπλες δυνάμεις σε μεγάλη κλίμακα εναντίον του Ιράν, κυριαρχεί και στην πολιτική που θα αναλάβει ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος.
Το κλίμα στον Λίβανο
Η απεσταλμένη του EΡΤNews Ελβίρα Κρίθαρη, τόνισε πως στον Λίβανο, από τη μία υπάρχουν απόψεις μετά το εκλογικό αποτέλεσμα που ανακαλούν την άποψη Νετανιάχου, ότι ο Τραμπ είναι ο καλύτερος φίλος του Ισραήλ που έχει περάσει ποτέ από τον Λευκό Οίκο και αυτό σημαίνει πως ισχυροποιείται η θέση του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.
Από την άλλη, θεωρούν ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος θα λάβει υπ’όψιν του το οικονομικό κόστος του πολέμου, οπότε ενδεχομένως να ολοκληρωθούν οι συγκρούσεις πολύ λίγο αφότου αναλάβει την εξουσία.
Αυτό που είναι σίγουρο στον Λίβανο είναι η πάγια θέση της Χεζμπολάχ και του άξονα της αντίστασης, όπως αυτοαποκαλείται, οι οποίοι λένε ότι η αμερικανική πολιτική εξωτερική πολιτική δεν έχει στην πραγματικότητα δεν κάνει καμία προσπάθεια για εκεχειρία.
Η οπτική του Κιέβου
Δεν υπάρχει ούτε κλίμα αισιοδοξίας, ούτε όμως και απαισιοδοξίας στο Κίεβο, ανέφερε ο ανταποκριτής του EΡΤNews στο Κίεβο, Κώστας Ονισένκο.
Μιλώντας με πηγές που βρίσκονται κοντά στο γραφείο του προέδρου, τις προηγούμενες ημέρες, φαίνεται πως είχε σχηματιστεί στερεή η άποψη στο Κίεβο ότι μια νίκη Τραμπ θα σήμαινε ένα κακό τέλος, ενώ μια νίκη Χάρις θα σήμαινε ένα κακό, δίχως τέλος. Δηλαδή πως ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση έχουν να περιμένουν πολλά.
Υπενθυμίζεται πως πηγές λένε ότι ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που έδωσαν συγχαρητήρια στον νέο Αμερικανό πρόεδρο για την εκλογή του, θεωρεί ότι το προσωπικό του χάρισμα και οι επικοινωνιακές ικανότητες είναι εκείνες που θα βοηθήσουν να πλησιάσουν τον Ντόναλντ Τραμπ και να του εξηγήσουν τα επιχειρήματα της Ουκρανίας. Για τον λόγο αυτό, αναμένεται να επιδιώξει άμεσα ο πρόεδρος Ζελένσκι μια κατ ιδίαν συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου της Ουκρανίας δεν μοιράζεται την αισιοδοξία του Ουκρανού Προέδρου. Αρχικά, διότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πει ότι θα βάλει τέλος σε αυτό τον πόλεμο, εννοώντας ότι μπορεί να απαιτηθεί κάποια επίπονη παραχώρηση εκ μέρους της Ουκρανίας και αφετέρου διότι στην Ουκρανία έχουν μεγάλη ανάγκη τα αμερικανικά όπλα, διότι ο πόλεμος συνεχίζεται και υπάρχουν πολύ σοβαρές δυσκολίες για τον ουκρανικό στρατό στο Ντονμπάς, όπου υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού και οπλισμού.