Τα όσα έζησαν οι επιβάτες του μοιραίου τρένου στα Τέμπη είναι συγκλονιστικά και δεν πρόκειται να σβηστούν από τη μνήμη τους. «Ήταν ό,τι πιο σκληρό έχω δει στα 66 χρόνια της ζωής μου», περιγράφει χαρακτηριστικά επιβάτης της αμαξοστοιχίας.
«Δεν θέλω να το ζήσει κανένας άνθρωπος» τονίζει ο Γιώργος Ευθυμιάδης και αναρωτιέται: «Τον πόνο αυτών των ανθρώπων ποιος θα τον απαλύνει;».
Ο κ. Ευθυμιάδης, μιλώντας στο OPEN και την έκτακτη εκπομπή για τη σιδηροδρομική τραγωδία, μιλώντας για τη σιδηροδρομική εταιρεία υπογραμμίζει πως «δεν έχει υπάρξει κανένα ενδιαφέρον, καμία επικοινωνία, να ρωτήσουν τι κάνουμε, να ζητήσουνε μία συγγνώμη».
«Βρήκαν το εξιλαστήριο θύμα, είναι ο σταθμάρχης. Δεν με ενδιαφέρει εμένα ο σταθμάρχης. Αυτά είναι παιχνίδια πολιτικά (…). Συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν. Εμένα αυτό με ενδιαφέρει είναι ο πόνος που σκόρπισαν σε όλους εμάς», συμπληρώνει.
«Γύρισα, έκατσα και μετά από 15 λεπτά έγινε το μοιραίο»
Ο ίδιος βρισκόταν στο βαγόνι έξι και κάποια στιγμή σηκώθηκε από τη θέση του για να πάει να πάρει νερό στο δεύτερο βαγόνι): «Γύρισα πίσω, έκατσα και μετά από ένα τέταρτο έγινε το μοιραίο».
Όπως περιέγραψε, την ώρα της σύγκρουσης το βαγόνι δύο ήταν γεμάτο νέους ανθρώπους.
«Στην αρχή νομίζαμε ότι εκτροχιάστηκε το τρένο. Δεν καταλάβαμε ότι έγινε σύγκρουση (…). Φύγανε ο κόσμος μέσα στο βαγόνι, σκόρπισε (…). Μετά το πρώτο σοκ προσπάθησα να ανοίξω δύο παράθυρα, δεν μπορέσαμε. Κάποιοι νεαροί προσπάθησαν να τα σπάσουν. Με τα πολλά το έσπασαν και άνοιξαν μία πόρτα. Βοηθώντας ο ένας τον άλλο αρχίσαμε να κατεβαίνουμε», λέει στη συνέχεια, περιγράφοντας τη στιγμή του δυστυχήματος.
«Δεν είδαμε κανέναν από την εταιρεία»
«Σκοτάδι και καπνός. Δεν γνωρίζαμε ότι έγινε σύγκρουση. Όταν περπατήσαμε περίπου 200-300 μέτρα και ήρθαν η αστυνομία, η πυροσβεστική και το ΕΚΑΒ και μας βοήθησαν, τότε μας είπαν ότι έγινε σύγκρουση», προσθέτει.
Τέλος, επισημαίνει ότι η αντίδραση και η παρουσία αστυνομίας, πυροσβεστικής, ΕΚΑΒ και διασωστών ήταν άμεση, ενώ διευκρινίζει πως «δεν είδαμε κανέναν (από την εταιρεία). Ούτε τηλεφωνικά ούτε δια ζώσης (…)».
