Παρασκευή, 4 Ιουλίου, 2025
24.4 C
Ηρακλείου

Δες τον καιρό

Ο καθ. Μωυσής Μυλωνάς στον ΣΚΑΪ Κρήτης – Πως η ξηρασία επηρεάζει την άγρια πανίδα του νησιού

Πρέπει να διαβάσετε

«Στην Κρήτη υπήρξαν ιστορικά, άνυδρες περίοδοι πολύ χειρότερες από σήμερα. Όσοι οργανισμοί δεν μπόρεσαν να αντέξουν αυτό το κλίμα, χάθηκαν. Όσοι επιβίωσαν, ενέταξαν στον κύκλο τους τις πληροφορίες για το πώς να αντιδρούν. Πρέπει, όμως, να τους βοηθήσουμε κι εμείς σε αυτό» επισήμανε στον ΣΚΑΪ Κρήτης 92,1 και την Ελένη Βακεθιανάκη ο Ομότ. Καθηγητής Οικολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και πρώην Δ/ντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης-ΠΚ Μωυσής Μυλωνάς.

Σύμφωνα με τον ίδιο, στην Κρήτη, ως νησί απομονωμένο, «οι πληθυσμοί από ζώα και φυτά δεν έχουν τη δυνατότητα να δεχτούν βοήθεια από γειτονικούς συγγενικούς πληθυσμούς. Έτσι, αν φτάσουν σε σημείο καμπής, είναι δύσκολο να γυρίσουν πίσω. Όχι μόνο ενδημικά είδη, αλλά και η άγρια πανίδα, πουλιά. Αυτό μας οδηγεί στο τι οφείλουμε να κάνουμε», ανέφερε υπογραμμίζοντας ότι ήδη θα έπρεπε να έχουμε αυξήσει τα επιφανειακά νερά ώστε να υπάρχουν πηγές νερού και η διαχείριση των υδάτων να γίνεται ενιαία. Επίσης, για το ζήτημα της χωροταξίας, τόνισε χαρακτηριστικά ότι «ακούω για αυτήν από τότε που πρωτοήρθα στην Κρήτη, το 1992. Η ίδια αναρχία εξακολουθεί να επικρατεί, έχοντας επίπτωση και στο περιβάλλον. Ακούγομαι απογοητευμένος για αυτό που λέγεται ελληνικό κράτος».

Για την ίδρυση και λειτουργία του ΜΦΙΚ, όπου πρωτοστάτησε, ο κ. Μυλωνάς υπογράμμισε ότι «θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα πλήρες Μουσείο, όχι μια έκθεση για τη βιοποικιλότητα της Κρήτης και της Μεσογείου, ένα κύτταρο ζωντανό που να συγκεντρώνει και να παράγει γνώση κατανοητή σε όλους. Σε αυτήν την κατεύθυνσης το ΜΦΙΚ έχει πετύχει».

Εξέφρασε, ωστόσο, την αγωνία του για την επόμενη ημέρα. «Στο ΜΦΙΚ έχει συγκεντρωθεί ένας πολύ ποιοτικός αριθμός επιστημόνων και η μεγάλη μας αγωνία είναι, πώς σταδιακά θα γίνει η ανανέωση αυτού του προσωπικού. Οι βασικοί στυλοβάτες του Μουσείου σε μερικά χρόνια θα φύγουν. Σε έναν χώρο όπως το Πανεπιστήμιο δίνεται προτεραιότητα στην κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών και μετά στο να καλυφθούν άλλες ανάγκες, όπως το Μουσείο. Η αγωνία είναι αυτά τα μοναδικά παγκοσμίως δείγματα που έχουν συγκεντρωθεί, η πληροφορία, τα εκπαιδευτικά προγράμματα, η υλικοτεχνική υποδομή, να συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται και να αυξάνονται».

Ακούστε όσα είπε ο Μωυσής Μυλωνάς στον ΣΚΑΪ Κρήτης:

Σχετικά άρθρα

Άλλα Πρόσφατα