Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης για την πατρίδα ετοιμάζονται και φέτος οι Έλληνες να εορτάσουν την 25η Μαρτίου, επέτειο έναρξης της επανάστασης του 1821 κατά των Τούρκων κατακτητών. Μετά φόβου πολέμων καταστροφικών, αφού στη Μέση Ανατολή η σύγκρουση Ισραήλ με Χαμάς αναζωπυρώθηκε, ο εμφύλιος στη Συρία επαναλαμβάνεται και ο πόλεμος Ρωσίας Ουκρανίας παρά τις προσπάθειες του νέου προέδρου Ντόναλντ Τράμπ συνεχίζεται. Η φετινή εορταστική επέτειος για την έναρξη της επανάστασης, μας δίνει εκ νέου την ευκαιρία να θυμηθούμε τους προγόνους μας που διατήρησαν το ελληνικό έθνος και την ορθόδοξη πίστη ζωντανή από το 1453 μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, έως το 1821 που μας απελευθέρωσαν από τον τούρκικο ζυγό.
Να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε κείνους που έπεσαν υπέρ πατρίδος, στους μάρτυρες της ορθόδοξης πίστης και σε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για την απόκτηση της ελευθερίας του ελληνικού λαού.
Βέβαια καθώς προ είπαμε η φετινή επέτειος συμπίπτει με τα σοβαρά πολεμικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας και την παραπληροφόρηση που υπάρχει όπως τότε έτσι και σήμερα.
Χαρακτηριστικά ήταν την περίοδο της επαναστάσεως τα αποσπάσματα από τον ευρωπαϊκό τύπο που παρομοίαζαν τους Έλληνες επαναστάτες με τους αρχαίους Έλληνες ήρωες των περσικών πολέμων, με ειδήσεις που προκαλούσαν το ενδιαφέρον και την συγκίνηση των λαών της Ευρώπης, καθώς ήταν διογκωμένες σε υπέρτατο βαθμό.
Μύθοι και πραγματικότητα, ανακρίβειες και υπερβολές διαδίδονταν οφειλόμενες προφανώς κατά το μεγαλύτερο μέρος στις επιθυμίες των Ελλήνων που ζούσαν σε Ευρωπαϊκές χώρες και αποτελούσαν μέρος της ελληνικής εθνικής προπαγάνδας.
Έγραφαν επίσης και μεταφέρονταν στο εσωτερικό της επαναστατημένης χώρας, ότι η Ρωσία είχε κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας και ο Υψηλάντης με τα στρατεύματά του σάρωναν τους Τούρκους στις παραδουνάβιες χώρες.
Έλεγαν ότι οι Βαλκανικοί λαοί είχαν ξεσηκωθεί εναντίον των Τούρκων και ότι οι στρατιές των Ρώσων πέρασαν τα σύνορα για να στηρίξουν την επανάσταση των Ελλήνων.
Όμως αυτό που αξίζει περισσότερο είναι να αναζητήσουμε άλλες πραγματικές, σκοτεινές, αθέατες πλευρές εκείνης της ιστορικής περιόδου. Δεν πέρασαν εκείνα τα χρόνια μόνο με ηρωικές πράξεις θάρρους, δόξας και εθνικής ανάτασης. Υπήρξαν θλιβερές περίοδοι διχόνοιας, προδοσίας και ντροπής, που δεν είναι εθνικά ωφέλιμο να αποκρύβονται και να αφανίζονται από την εθνική ιστορική μνήμη.
Αναγνωρίζουμε τον ηρωισμό και την αυτοθυσία των προσώπων εκείνης της περιόδου, όμως υπάρχουν κάποια αξιοσημείωτα περιστατικά γεγονότα, από τα οποία αναφέρουμε ενδεικτικά τα παρακάτω:
• Ο σκληρός ενδοεπαναστατικός ανταγωνισμός μεταξύ των νησιών, κυρίως της Ύδρας, των Σπετσών και των Ψαρών που οδήγησε στην καταστροφή των Ψαρών από τους Τούρκους, γιατί υπήρξε απροθυμία να ζητηθεί βοήθεια από τα άλλα ανταγωνιστικά νησιά.
•Στον κίνδυνο να τιναχθεί η επανάσταση στον αέρα όταν ο ήρωας Ανδρέας Μιαούλης κατέκαψε τον ελληνικό στόλο στον Πόρο και έπιασε αιχμάλωτο τον μπουρλοτιέρη Κανάρη.
•Οι εμφύλιοι σπαραγμοί για τα οφίτσια και τα φεουδαρχικά τιμάρια που μοίραζαν οι Τούρκοι κατακτητές και έβαζαν τους Έλληνες σε αδελφοκτόνες αιματοχυσίες.
•Η φυλάκιση του αρχηγού της επανάστασης Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και η δολοφονία του πρώτου Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και πολλά άλλα.
Φέτος την 25η Μαρτίου που αναμένεται να γίνει ο καθιερωμένος εορτασμός της επανάστασης του 1821, πρέπει οι Έλληνες να αναλογιστούν όλα όσα καλά, αλλά και δυσάρεστα έγιναν εκείνη την ιστορική περίοδο, για να διδαχτούν και να παραδειγματιστούν ωφέλιμα χαράσσοντας το μέλλον της χώρας βασιζόμενοι στην ιστορικότητά τους. Να αισθανθούν υπερήφανοι για την εθνική Παλιγγενεσία και να προσεγγίσουν με νηφαλιότητα του νού και της συνείδησής των την ανάγνωση της αθέατης σκοτεινής πλευράς της ιστορίας της επανάστασης του 1821.