‘Oποιος παρακολουθεί τον Αυγενάκη απο τα πρώτα του πολιτικά βήματα γνωρίζει καλά πως διαθέτει μια εξαιρετική ικανότητα να μετατρέπει ακόμα και τις κακοτοπιές του σε πλεονεκτήματα.
Θυμάμαι όταν στα νιάτα του δεν μπορούσε να εκλεγεί βουλευτής, καθιερώθηκε ως «ο πολιτευτής της ΝΔ». Κι άλλοι προφανώς έχαναν από το ψηφοδέλτιο αλλά ο πολιτευτής ήταν ένας: ο Αυγενάκης.
Όταν άρχισε να εκλέγεται ως δεύτερος, βρισκόταν ταυτόχρονα παντού σε τέτοιο βαθμό που ξεχνούσαν οι ψηφοφόροι πως υπήρχε πρώτος βουλευτής.
Η κορωνίδα όμως αυτού που σας περιγράφω συμβαίνει τα τελευταία 3 χρόνια. Τοποθετήθηκε υφυπουργός αθλητισμού. Όταν οι συμπληγάδες του ποδοσφαίρου τον έβγαλαν από το παιχνίδι όλοι περιμέναμε πως ο Αυγενάκης θα είναι ένας διακοσμητικός υφυπουργός άνευ χαρτοφυλακίου. Εκείνος όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.
Έπεσε με τα μούτρα πάνω σε αυτά που λέμε «άλλα σπορ» συν μπάσκετ και βόλεϊ και κυριολεκτικά τα απογείωσε. Η εικόνα του κατάμεστου ΟΑΚΑ το βράδυ της Πέμπτης αποτέλεσε την μεγαλύτερη του επιτυχία, μέχρι την επόμενη.
Γιατί όσα και να καταλογίσεις στον Αυγενάκη, πρέπει να παραδεχτείς πως είναι ένας αποτελεσματικός και εργασιομανής πολιτικός που ζει και αναπνέει γι’ αυτό που κάνει.
Μαζί με εκείνον όμως βρίσκεται και μια στενή «ομάδα κρούσης» 2/3 ανθρώπων που είναι μαζί του σχεδόν 15 χρόνια. Well done!
