Τα «μαγικά» μανιτάρια προσφάτως αναδείχθηκαν ως ένας από τους τρόπους που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στη διαχείριση των ψυχικών ασθενειών. Η χρήση τους, σύμφωνα με νεότερη μελέτη, θα μπορούσε να επεκταθεί και στην ίαση μιας πολύπλοκης ψυχιατρικής νόσου, που ταλαιπωρεί αρκετές έφηβες και έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο μελέτησαν τις επιδράσεις των «μαγικών» μανιταριών ως θεραπείας για τη νευρική ανορεξία.
Πρόκειται για μια δύσκολα ιάσιμη νόσο, καθώς οι έννοιες και οι ενέργειες που περιβάλλουν την ψυχοπαθολογία της νόσου ευθυγραμμίζονται με ένα εσωτερικό σύστημα αξιών, την αυτοεικόνα και την αίσθηση του εαυτού. Γι’ αυτό και θεωρείται δύσκολη η θεραπεία της, καθώς οι ασθενείς θεωρούν την κατάσταση ως αποδεκτή, βιώνοντας δυσφορία για το φαγητό, που όμως έρχεται σε σύγκρουση με το συντονιστικό σύστημα αξιών της παθολογίας.
Λόγω αυτής της σύγκρουσης, τα άτομα δεν αναγνωρίζουν τη σοβαρότητα της νόσου και αντιστέκονται στις διαφορετικές παρεμβάσεις, με αποτέλεσμα τη χαμηλή αποδοχή της θεραπείας και τα υψηλά ποσοστά εγκατάλειψης.
Καλύτερη ψυχολογία με μία μόνο δόση
Στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine, οι ερευνητές περιγράφουν λεπτομερώς τα αποτελέσματα της θεραπείας, όπως προέκυψαν από τη μελέτη δέκα συμμετεχόντων, οι οποίοι έλαβαν θεραπεία με ψιλοκυβίνη.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η θεραπεία ψιλοκυβίνης βρέθηκε ασφαλής και χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες, με τους συμμετέχοντες να αναφέρουν θετικές αλλαγές τρεις μήνες μετά τη χορήγηση της δόσης, με ορισμένους να επιδεικνύουν κλινικά σημαντικές μειώσεις στην ψυχοπαθολογία της διατροφικής διαταραχής. Μάλιστα, κάποιοι από τους συμμετέχοντες είχαν ισχυρή θετική ανταπόκριση μετά από μόλις μία θεραπεία με μία μόνο δόση.
Πιο συγκεκριμένα, η θεραπεία με ψιλοκυβίνη έδειξε βελτιώσεις στο άγχος και στη γνωστική ευελιξία, οι οποίες, όπως υποθέτουν οι ερευνητές, θα μπορούσαν να διαταράξουν τις ανησυχίες που σχετίζονται με τη διατροφική διαταραχή, τα αυστηρά στυλ σκέψης και τα παγιωμένα πρότυπα συμπεριφοράς.
Πιο αναλυτικά, οι αξιολογήσεις της μελέτης δείχνουν ότι η ανησυχία για το βάρος μειώθηκε σημαντικά από την αρχική τιμή κατά τον πρώτο μήνα και κατά την τρίμηνη παρακολούθηση, με μέτρια έως μεγάλη επίδραση. Αντίστοιχα, η ανησυχία για το σώμα μειώθηκε σημαντικά στον ένα μήνα παρακολούθησης, αλλά δεν ήταν πλέον σημαντικές στους τρεις μήνες. Οι αλλαγές στις ανησυχίες για το φαγητό και τον διατροφικό περιορισμό δεν ήταν σημαντικές, αλλά οι αλλαγές στις ανησυχίες για το φαγητό προσέγγισαν τη σημαντικότητα μέχρι τον τρίτο μήνα.
Συνεπώς, τα ευρήματα της τρέχουσας μελέτης για τις θετικές αντιλήψεις και τη δέσμευση που ανέφεραν οι συμμετέχοντες υποδηλώνουν ότι η θεραπεία με ψιλοκυβίνη θα μπορούσε να διαταράξει τις εγωιστικές συμπεριφορές και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών με νευρική ανορεξία, γεγονός που αποτελεί ουσιαστικό βήμα για τη διαχείριση και την αντιμετώπιση της μακροχρόνιας αυτής ασθένειας.
