Σίγουρα, σε μια κοινή κοινωνία και συμβίωση δεν γίνεται κάποιος να είναι αρεστός σε όλους ή αντιστρόφως να του «αρέσουν» όλοι και να αποδέχεται την οποιαδήποτε συμπεριφορά τους και ενέργεια. Αναμφίβολα, θα υπάρξουν στιγμές και φορές που θα μπει στη διαδικασία και να ομολογήσει πικρία και να σχολιάσει ορισμένα κακώς κείμενα, πρακτικές και τεκταινόμενα.
Όμως, αν το καλοσκεφτείς υπό το πρίσμα νέας βάσης και οπτικής ποιο είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας αλληλουχίας. Είπε ο «ένας» κάτι αρνητικό για σένα ή έπραξε κάτι άσχημο, κι εσύ απάντησες σε παρόμοιο τόνο και στο ίδιο πλαίσιο, κι «εκείνος» μετά ανταπάντησε και πάει λέγοντας το πράγμα. Δηλαδή, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια δυσάρεστη κατάσταση δίχως σταματημό.
Τι ωραίο και θαυμαστό θα ήταν αν η απάντηση μας σε τέτοιες περιπτώσεις διέπονταν από μια διαφορετική προσέγγιση. Περισσότερο δημοκρατική, διαλλακτική και ανοικτή. Αντί να απαντούσαμε ποικιλοτρόπως και να δίναμε συνέχεια στην αναστάτωση και τον αλαλαγμό, ας υπήρχε από μέρους μας η μέριμνα και φροντίδα για την κατάπαυση των πυρών και την εγκαθίδρυση συνθηκών εκεχειρίας ή ειρήνευσης.
Συγκεκριμένα, αντί να επιλέξουμε την ύψωση του τείχους της οργής, της απομόνωσης και της απελπισίας… να χτίζαμε γέφυρες. Γέφυρες συνεννόησης, συγκατάβασης και ενίοτε συμφιλίωσης.
Για παράδειγμα, να χτίζεις γέφυρες: Σε προσωπικές διαφορές και θέματα. Μην αφήνεις τον εγωισμό, το ιδίων όφελος και την αμετακίνητη στάση να μπαίνουν εμπόδιο στην αναζήτηση λύσης. Τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν χίλιοι δυο τρόποι για την επιβολή ομαλής αλληλεπίδρασης και διαλόγου. Ορισμένες φορές είναι προτιμότερο το εγχείρημα της υποχώρησης ως ένδειξη καλής θέλησης, παρά τα στυλωμένα πόδια και η πεισματική ή εμμονική στάση και διάθεση. Πρόσθεσε λίγο νερό στο κρασί σου, και ίσως βγεις κερδισμένος. Χαμένος όμως, σίγουρα όχι.
Να χτίζεις γέφυρες: Σε μια οικογενειακή διένεξη. Μην εισέρχεσαι σε αναλύσεις επί αναλύσεων και μεγέθυνσης των γεγονότων. Η χρήση του μεγεθυντικού φακού ειδικά όταν το θέμα στερείται ουσιώδης βάσης, δεν βοηθά στη συμφιλίωση και την επίλυση της συγκρουσιακής κατάστασης. Αντιθέτως, διογκώνει το πρόβλημα. Σκέψου πως θα δώσεις στον άλλον να κατανοήσει τη δική σου πλευρά και το πώς αισθάνεσαι ή το βάρος που φέρεις εξαιτίας συγκεκριμένων συμπεριφορών. Κάνε τον συνομιλητή να μπει και γιατί όχι να φορέσει και να περπατήσει τα παπούτσια τα δικά σου, μήπως και εκλάβει τα πράγματα και τις όποιες διαφορές έξω από την προσωπική παγιωμένη αντίληψη.
Να χτίζεις γέφυρες: Σε αναταράξεις κάθε εργασιακής συναναστροφής. Προσπάθησε να αγνοήσεις ή να προσπεράσεις τις όποιες μεμψιμοιρίες και μικρότητες. Μην μπαίνεις στη διαδικασία να στέκεσαι και να δίνεις περίσσιο χρόνο μπροστά στην αναζήτηση της αιτίας πυροδότησης, όταν βλέπεις ότι ο άλλος δεν είναι σε θέση και έτοιμος να δεχτεί τη δεύτερη άποψη. Η μη απάντηση (και το κάνω ότι δεν άκουσα) δεν σε κάνει δειλό – ούτε οδηγεί σε έκπτωση του δίκιου σου. Μερικές φορές (και ανάλογα το περιστατικό και το γεγονός) η ακολουθία αυτή είναι πιο χρήσιμη. Μην δίνεις ουσία στο ανούσιο, κάνοντας το σημαντικό. Επέλεξε να το κατατάξεις εκεί που πρέπει, στα χαμηλά και μηδαμινά. Δηλαδή, στα θέματα άνευ σπουδαιότητας και υψηλού ενδιαφέροντος.
Βέβαια σε όλα αυτά, δε νοείται ή δεν εκλαμβάνεται ορθώς να μένουμε άπραγοι και σιωπηλοί σε περιπτώσεις άσκησης βίας σε βάρος μας ή ακραίας προσβλητικής συμπεριφοράς και φρασεολογίας ύβρεων. Σε αυτή την περίπτωση και πάλι ενεργείς με ψυχραιμία και χτίζεις ξανά γέφυρες, αλλά με διαφορετικό χαρακτήρα και κατεύθυνση. Δηλαδή, απευθύνεσαι στη δικαιοσύνη και τις αρμόδιες αρχές οι οποίες και αναλαμβάνουν τη λήψη και απόφαση για τυχόν μέτρα σωφρονισμού, ποινικής δίωξης ή κατά περίσταση ποινικής διαμεσολάβησης και θεραπείας.
Να χτίζεις λοιπόν γέφυρες και να δίνεις βαρύτητα στο καταλάγιασμα και την ανώτερη στάση και συμπεριφορά. Διαφύλαξε και προστάτευσε τη ψυχική σου ηρεμία και την προσωπική ισορροπία από κάθε ψήγμα νοσηρότητας. Δεν αρμόζει στον εαυτό σου (και δεν σου πρέπει) να μένεις και να επιμένεις στο «λίγο», όταν υπάρχει το «πολύ»