Ένα μυστηριώδες χρηματοκιβώτιο, καλά κρυμμένο στο έδαφος, ανακαλύφθηκε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Το χρηματοκιβώτιο εντοπίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2023 στην αυλή του ξενώνα «Διάπλους», που στεγάζεται σε ένα ιστορικό κτήριο στο κέντρο της πολης.
Η ύπαρξή του παρέμενε άγνωστη τόσο στη διοίκηση του ξενώνα όσο και στην ιδιοκτήτρια του κτιρίου, Αθηνά Παντελίδου-Κωφίδου, η οποία δήλωσε πλήρη άγνοια για το εύρημα.
Από την πρώτη στιγμή της ανεύρεσης, το μυστήριο πύκνωσε: κανείς δεν ξέρει πότε ή πώς βρέθηκε το χρηματοκιβώτιο εκεί, ούτε τι μπορεί να περιέχει. Οι αρχές έχουν αναμειχθεί στην υπόθεση, καθώς το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Γ. Παπανικολάου», που χρησιμοποιεί το χώρο, έχει εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια των ασθενών και των εργαζομένων του. Ο ξενώνας φιλοξενεί ανθρώπους με χρόνια ψυχολογικά προβλήματα, γεγονός που εντείνει την αίσθηση επείγουσας διαχείρισης του ζητήματος.
Παρά τις συνεχείς αιτήσεις για άμεση διερεύνηση, οι αρχές, συμπεριλαμβανομένων της αστυνομίας και της πυροσβεστικής, δεν έχουν προχωρήσει σε καμία κίνηση για το άνοιγμα ή την απομάκρυνση του χρηματοκιβωτίου, παρά μόνο σε μία καταγραφή του περιστατικού.
Η παρουσία του χρηματοκιβωτίου εγείρει υποψίες ότι μπορεί να συνδέεται με παράνομες δραστηριότητες, ακόμα και με κάποια εγκληματική ενέργεια. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ότι περιέχει πολύτιμα ή παράνομα αντικείμενα, ίσως ακόμα και επικίνδυνες ουσίες ή αντικείμενα με ιστορία εγκληματικής πράξης. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το χρηματοκιβώτιο ενδέχεται να αποτελεί προϊόν κλοπής, κάτι που θα μπορούσε να κινήσει ενδιαφέρον για αναζήτησή του από παράγοντες που εμπλέκονται σε αυτήν την πράξη.
Η αδράνεια των αρμόδιων αρχών να προβούν σε κάποια κίνηση ή έρευνα προκαλεί ανησυχία. Ενώ η διοίκηση του ξενώνα και το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης συνεχίζουν να επισημαίνουν την επικινδυνότητα του εύρηματος, η υπόθεση παραμένει σε ένα καθεστώς αβεβαιότητας.
Η νομική Εκπροσωπος του ιδρύματος Ανθούλα Ανάσογλου σε δήλωσή της στο protothema, αναφέρει: «Δυστυχώς η γραφειοκρατία, η αργοπορία και η έλλειψη ελιγμών έχουν οδηγήσει το δημόσιο τομέα σε μία αρτηριοσκλήρωση την οποία πληρώνει ο πολίτης και στην παρούσα περίπτωση το ίδιο το Δημόσιο. Εδώ και ένα έτος η διοίκηση του ψυχιατρείου Θεσσαλονίκης προσπαθεί για το αυτονόητο. Παραταύτα σωρεία εγγράφων, αιτήσεων, πρωτοκόλλων και ακόμα δεν έχει γίνει καμία κίνηση. Είναι σα να μην ενδιαφέρεται κανείς. Γι’ αυτό και κατατέθηκε μία μήνυση προς τους ανθρώπους που αδιαφορούν για την ευζωία και την ηρεμία».
