Η φωτογραφία με τους μαθητές να φεύγουν από το πλημμυρισμένο σχολείο τους με μια γέφυρα από θρανία και τους συμπολίτες μας στην Αθήνα να προσπαθούν να απεγκλωβιστούν από ένα βουλιαγμένο αστικό λεωφορείο πιασμένοι χέρι-χέρι, που έκανε τον γύρο του διαδικτύου, είναι η αποτύπωση της τραγικής ειρωνείας σχετικά με το όνομα του καιρικού φαινομένου και του χάους που έχει επικρατήσει.
Για μια ακόμη χρονιά βιώνουμε καταστάσεις που νομίζουμε, απατηλά προφανώς, ότι τις αφήσαμε πίσω μας, στην προηγούμενη ανάλογη περίσταση, επικαιροποιώντας την κοινότοπη πια έκφραση ότι «ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα» αλλά και ως τραγωδία όπως, δυστυχώς, έρχεται να επιβεβαιώσει η πραγματικότητα. Γιατί, εκτός από τους πλημμυρισμένους δρόμους και σπίτια, την πτώση ολόκληρου ορόφου στο Χαλάνδρι, τις εικόνες με τους πολίτες να καθαρίζουν μόνοι τους τα προάστια και τους πυροσβέστες να μην προλαβαίνουν, υπάρχει η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής. Του άτυχου 70χρονου κτηνοτρόφου στην Εύβοια.
Τα τελευταία χρόνια, με αφορμή ακραία φαινόμενα που επιφέρουν μεγάλες καταστροφές, έχει γίνει καραμέλα η επίκληση της κλιματικής αλλαγής. Ουδείς αντιλέγει ότι η κλιματική κρίση είναι παρούσα και τις περισσότερες φορές είναι η γενεσιουργός αιτία των ακραίων φαινομένων και καταστροφών. Ωστόσο, έχει φτάσει η στιγμή να βρούμε τρόπους αντιμετώπισης. Η σύσταση του υπουργείου Πολιτικής Προστασίας είναι το πρώτο θετικό βήμα, τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων.
Επιπλέον, τα αντανακλαστικά των δύο πολιτικών προϊσταμένων φαίνονται αυξημένα. Αλλά οι τελικές αποφάσεις λαμβάνονται με βάση τις κεντρικές κατευθύνσεις που υπαγορεύονται από το ιδεολογικό και παραγωγικό μοντέλο που θέλει να υπηρετήσει η εκάστοτε κυβέρνηση. Εδώ, όμως πρόκειται για τη χώρα.
Και φυσικά αυτά μας αφορούν όλους. Βασική προϋπόθεση για την όποια πρόληψη είναι ο κρατικός μηχανισμός, εκτός από έτοιμος χρειάζεται να δράσει οραματικά. Να προσλάβει πυροσβέστες, να σταματήσει επιτέλους το αυθαίρετο μπάζωμα ρεμάτων, να υπάρξει στρατηγικό σχέδιο για τη διευθέτηση των χειμάρρων, ειδικά μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού και να υπάρξει συντονισμένη ενημέρωση των πολιτών, γιατί κι εμείς δεν είμαστε άμοιροι των ευθυνών μας, είτε στο επίπεδο αυθαίρετων παρεμβάσεων, είτε παρακινδυνευμένες επιλογές των κινήσεων μας σε περίπτωση ακραίων φαινομένων.
Τέλος, οι αναπόφευκτες πολιτικές αντεγκλήσεις όταν γίνονται με εκατέρωθεν ειρωνικές αναφορές και πάνω σε χαμένες ανθρώπινες ζωές και κατεστραμμένες περιουσίες, αποδυναμώνουν τις πιθανότητες συνεννόησης ακόμη και στα βασικά ζητήματα που άπτονται της μηχανικής, της περιβαλλοντολογίας και της κοινωνικής μέριμνας…