Ανδρουλάκης-Γ.Παπανδρέου στον τελικό των…PlayOff των εσωκομματικών του ΠΑΣΟΚ.
Με λίγα λόγια: Η επιβεβαίωση των φαβορί.
Από τη μια ο εκπρόσωπος της Πελοποννήσου, από την άλλη ο εκπρόσωπος της Κρήτης.
Όλος ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος πηγαίνει “μπαλάκι” από Κρητικό σε Μοραΐτη και τούμπαλιν εδώ και έναν αιώνα περίπου.
Από τους Βενιζελικούς στους Παπανδρεϊκούς και πάλι πίσω.
Βέβαια δεν ξέρω αν ο Ανδρουλάκης μπορεί να θεωρηθεί “γκάγκαρος” Βενιζελικός.
Γιατί οι κληρονόμοι του χώρου αυτού (Μητσοτάκηδες) μεταπήδησαν στη Νέα Δημοκρατία πριν από δεκαετίες και έτσι ενώ η Κρήτη συνέχιζε να στηρίζει το χώρο,στην ουσία δεν είχε μεταπολιτευτικά κάποιον εκπρόσωπο της,που να παίζει ηγετικό ρόλο.
Αντίθετα με τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους,όπου ενώ οι Κρητικοί (δήθεν “τοπικιστές”) δεν στήριξαν ποτέ εκλογικά αλλά είχαν σειρά στελεχών από το νησί.
Επιστρέφουμε λοιπόν στο ντέρμπι των αιωνίων του “κεντρώου” χώρου.
Κρητικοί εναντίον Μοραϊτών.Σε ποιου τα χέρια θα πάει το 2021 το ΠΑΣΟΚ;
Για “καθαρό προβάδισμα Ανδρουλάκη” κάνουν λόγο τα Mέσα.
Βέβαια “καθαρό” θα ήταν αν η διαφορά των 9 μονάδων από τον δεύτερο ήταν σε ποσοστό 40% και πάνω.Δηλαδή αν ο Ανδρουλάκης είχε ένα 45% τότε ναι,θα ήταν σχεδόν αδύνατον να πάνε όλοι οι υπόλοιποι “μονοκούκι” στον Παπανδρέου.
Τώρα όμως;Από το 36% μέχρι το 50 έχει δρόμο πολύ ακόμη.
ΠΑΣΟΚ χωρίς Κρητικούς στην ηγεσία του
Στην πραγματικότητα το ΠΑΣΟΚ δεν είχε ποτέ κάποιο ηγετικό στέλεχος από την Κρήτη.
Είχε κρητικούς,προφανώς,δε θα γινόταν και διαφορετικά αφού ο χώρος είπαμε ότι παίρνει μεγάλα ποσοστά στο νησί αλλά ηγετικά στελέχη,ως εκ θαύματος,δεν υπήρξαν ποτέ.
Να είναι ένα τυχαίο γεγονός;
Να έχει γίνει με μια δόση υστεροβουλίας;
Κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να έχουν βγει τόσα στελέχη σε όλους τους άλλους πολιτικούς χώρους από την Κρήτη,να έχουν φτάσει μέχρι και στις ηγετικές ομάδες,από την Αριστερά και τη Δεξιά,μέχρι και τη…χουντική Δεξιά ακόμη αλλά από τον κατεξοχήν “κρητικό” χώρο,εκείνο του ΠΑΣΟΚ,να μην έχει υπάρξει κανείς από το νησί,μισό αιώνα τώρα,που να φτάσει έστω να διεκδικήσει την ηγεσία του.
Αυτό το στατιστικό προηγούμενο θα πρέπει να φοβίζει λίγο τους οπαδούς του Ανδρουλάκη,ώστε να συσπειρωθούν ακόμη περισσότερο για τον επαναληπτικό γύρο.
Γιατί δε φαντάζομαι ότι το μοραΐτικο ΠΑΣΟΚ να αφήσει εύκολα να γίνει τέτοιο…λάθος.
Εκτός κι αν όντως είναι αποφασισμένοι να κάνει το Κίνημα μια νέα αρχή.
Δυο αντίπαλοι εκ διαμέτρου διαφορετικοί
Πέρα από την καταγωγή του καθενός από τους δύο υποψηφίους, που σίγουρα θα μετρήσει και σε εκείνους τους ψηφοφόρους που σκέφτονται τοπικιστικά, το πιο σημαντικό είναι ότι Ανδρουλάκης και ΓΑΠ είναι δύο τελείως διαφορετικές περιπτώσεις πολιτικών.
Ο ένας (ΓΑΠ) είναι το “τζάκι” και ο άλλος (Ανδρουλάκης) απλά ένας υποψήφιος από τα σπλάχνα του Κινήματος.
Ο ένας (Ανδρουλάκης) είναι ο άφθαρτος και ο άλλος (ΓΑΠ) -ίσως- ο πλέον “φθαρμένος” πολιτικός της γενιάς του.Με την έννοια ότι έχει πάρει πάνω του όλη την χρεοκοπία και την προσφυγή στα Μνημόνια.
Ο ένας είναι “καθαρός” χωρίς βάρη του παρελθόντος και ο άλλος κουβαλάει την εκλογική καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ,το οποίο άφησε μάλιστα εκτός Βουλής.