Κι αν το καλοσκεφτείς να δεις τη ζωή σου από άλλη οπτική γωνία, τότε δε θα αντικρίσεις τίποτε άλλο παρά μόνο ένα πάζλ με χιλιάδες κομμάτια. Σκόρπια κομμάτια που πρέπει εσύ να ταιριάξεις κάνοντας τη σωστή επιλογή. Εκείνη που θα δώσει τον κατάλληλο συνδυασμό. Έναν συνδυασμό που όταν ολοκληρωθεί θα ’χει αφήσει ξοπίσω μονάχα εικόνες και σκέψεις γεμάτες στιγμές, τις δικές σου στιγμές.
Μια στιγμή περηφάνιας για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο, πόσο το ήθελες αυτό, τι αγώνα είχες δώσει… και τα κατάφερες! Τώρα στέκεσαι εκεί μπροστά με θάρρος και τόλμη, έτοιμος για νέα προσπάθεια και σημαντικές μάχες στο πεδίο της γνώσης.
Μια στιγμή χαρούμενης αναστάτωσης, με ένα σκίρτημα να ταράζει το μέσα ολάκερο καθώς το βλέμμα σου συναντά ένα άλλο με την ίδια αλήθεια στα μάτια. Κάτι που μαρτυρά πώς δεν έγινε τυχαία αυτό το αντάμωμα.
Μια στιγμή ικανοποίησης και ενθουσιασμού στο ξεκίνημα της πρώτης δουλειάς, με το ύφος σου να μοιάζει σαν του καλού μαθητή που πήρε άριστα στη βαθμολόγηση και το ανάστημα να θυμίζει αετό που ανοίγει επιβλητικά τα φτερά για να κατακτήσει τους αιθέρες.
Μια στιγμή συγκίνησης στο τραπέζι το οικογενειακό, με τους γονείς δίπλα να σε κοιτούν τρυφερά και επίμονα, τόσο πολύ σαν να μην υπάρχει αύριο. Αλήθεια, πόσες θυσίες έχουν κάνει – για σένα – ετούτοι άνθρωποι ψιθυρίζεις στον εαυτό σου καθώς τους παρατηρείς κι εσύ, με ένα δάκρυ να θαμπώνει το φως σου και να ετοιμάζεται για θριαμβευτική εμφάνιση στο πρόσωπο.
Μια στιγμή αισιοδοξίας, κρατώντας σφιχτά απ’ το χέρι το άλλο σου μισό και ενώπιον Θεού και ανθρώπων να ανταλλάσσετε όρκους αιώνιας πίστης και αγάπης, στην αρχή της κοινής σας διαδρομής και συμπόρευσης.
Μια στιγμή προσμονής και αγωνίας, έξω από μια τεράστια λευκή πόρτα που όταν ανοίξει θα ακουστεί το κλάμα ενός μωρού. Ενός μικρού ανθρώπου που με τον ερχομό του στον κόσμο θα φέρει και τη δική σου ατομική ολοκλήρωση.
Και ναι, λοιπόν, μια στιγμή αρκεί για να νιώσεις ελεύθερος, δυνατός και να γευτείς το όποιο «απόλυτο» της ευτυχίας. Όμως, μην ξεχνάς και ότι μια στιγμή φτάνει για να γκρεμιστούν όλα τα ωραία και όμορφα. Γι’ αυτό ζήσε και κλέψε το χρόνο από το ρολόι της ζωής ή όπως λένε κάποιοι: «ζήσε και χόρεψε τη ζωή».
Μην περιορίζεσαι σε «ασχήμιες» ή μικρότητες ή να εγκλωβίζεσαι στο λίγο, όταν μπορείς να κατακτήσεις το πολύ.
Σίγουρα, η ζωή είναι μικρή. Άλλοτε δίκαιη και άλλοτε άδικη. Άλλοτε όμορφη και χαρούμενη και άλλοτε μουντή και συννεφιασμένη. Όμως, αξίζει… πραγματικά αξίζει να τη ζήσεις! Μέχρι το τέλος του δρόμου, μέχρι το τελευταίο λεπτό και δευτερόλεπτο, μέχρι την τελευταία στιγμή.