Πολλές δεκάδες Κενυάτες εργαζόμενοι για τη Facebook πάσχουν από βαρύ μετατραυματικό στρες εξαιτίας του υλικού με το οποίο έρχονται καθημερινά σε επαφή για να απομακρύνουν από την πλατφόρμα.
Οι επιτηρητές (moderators) του Facebook ελέγχουν κάθε ημέρα αναφορές για ακραίο υλικό για να το αφαιρέσουν.
Αυτό σημαίνει ότι έρχονται σε επαφή με υλικό που αφορά δολοφονίες, αυτοκτονίες, κακοποίηση ενηλίκων και ανηλίκων, σεξουαλική ή μη, με υλικό από τη δράση τρομοκρατικών ομάδων, ακραία πορνογραφία και, γενικά, κάθε είδους βίντεο ή εικόνα που προκαλεί σοκ. Το υλικό ήταν κυρίως από την Αφρική.
Ήδη πολλοί από τους Κενυάτες επιτηρητές έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη κατά της εταιρείας.
Καθημερινά, όπως αποκαλύπτει ο Guardian που φέρνει στο φως το ζήτημα, οι επιτηρητές εργάζονται 8 με 10 ώρες για λογαριασμό εταιρείας στην οποία έχει αναθέσει την επιτήρηση το Facebook.
Η έρευνα Κενυατών ειδικών έδειξε ότι το προσωπικό πάσχει από μετατραυματικό στρες, διαταραχή άγχους και κατάθλιψη, με τα συμπτώματα να επιμένουν ακόμη και όταν φεύγουν από τη δουλειά.
Ορισμένοι εργαζόμενοι λιποθυμούσαν, έκαναν εμετό ή έφευγαν από τη θέση εργασία τους. Για να αντιμετωπίσουν το ψυχολογικό βάρος, τουλάχιστον 40 εργαζόμενοι άρχισαν να πίνουν ή να παίρνουν ναρκωτικά (κάνναβη, κοκαΐνη η μεταμφεταμίνες) ή υπνωτικά. Άλλοι ανέφεραν προβλήματα στον γάμο τους ή κατακόρυφη πτώση της επιθυμίας για σεξ. Επιτηρητής που ασχολούταν με την απομάκρυνση υλικού τρομοκρατών είπε ότι φοβόταν ότι τον παρακολουθούσαν.
Σαν να μην έφτανε το υλικό που παρακολουθούσαν καθημερινά, οι συνθήκες εργασίας έκαναν τη ζωή τους ακόμη πιο δύσκολη: εργάζονταν σε έναν ψυχρό χώρο σαν αποθήκη, κάτω από δυνατά φώτα, με την εργασία τους να παρακολουθείται συνεχώς.
Αυτή, όπως σημειώνει η βρετανική εφημερίδα, είναι μια λιγότερο συζητημένη πλευρά της επέκτασης των κοινωνικών δικτύων.
Η επιτήρηση και το «καθάρισμα» υλικού που είναι παράνομο ή σοκάρει γίνεται πολλές φορές από εταιρείες σε φτωχές χώρες. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Κενυάτες επιτηρητές πληρώνονταν οκτώ φορές λιγότερο από τους Αμερικανούς που έκαναν την ίδια δουλειά.
Παρόμοια, αλλά λιγότερο τραυματική, είναι η εργασία από εξωτερικούς συνεργάτες που βάζουν ετικέτες (tags) σε εικόνες από καθημερινά πράγματα, όπως έπιπλα ή και σκηνές δρόμων, ώστε τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης να γνωρίζουν τι βλέπουν.
