«Τα παιδία παίζει», μια φράση που μας έχει μείνει από τα σχολικά μας χρόνια, εκφράζοντας αυτό που χαρακτηρίζει την παιδική ηλικία και κάνουν καλύτερα τα παιδιά: να παίζουν.
Όσο όμως αφήνουμε πίσω την παιδική ηλικία, το παιχνιδιάρικο στοιχείο στη ζωή μας ακολουθεί την ίδια πορεία. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να το επαναφέρουμε όσο το δυνατόν συχνότερα στον τρόπο σκέψης και αντίδρασης, καθώς φαίνεται πως η συμβολή του στη διατήρηση της μνήμης και συνεπώς στην καλή γήρανση είναι σημαντική.
Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Αρχικά, σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο, dr Cynthia Baum-Baicker, έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που βιώνουμε τη ζωή μας, ο οποίος θα μπορούσε να μας βοηθήσει να προστατεύσουμε το μυαλό μας και να παρατείνουμε τη ζωή μας.
Η ίδια μέσα από συνεντεύξεις με άλλους υπερήλικους ψυχαναλυτές -ηλικίας από 74 έως 103 ετών- θέλησε να ανακαλύψει τι είχαν διαπιστώσει για την ανθρώπινη φύση, αλλά και ποιο ήταν τελικά το μυστικό για την καλή σωματική τους κατάσταση, αλλά και την οξύνοιά τους.
Όπως διαπίστωσε, σημαντικό ρόλο στην πλαστικότητα του εγκεφάλου διαδραμάτισε το συνεχές παιχνίδι, σε διαφορετικές μορφές. Ένας ψυχαναλυτής έπαιζε βιολί, ένας άλλος τένις, ενώ μια άλλη ψυχοθεραπεύτρια, που είχε ήδη πατήσει τα 90, ήταν πάντα έτοιμη να πάει για περίπατο, ακόμα κι αν δεν το επέτρεπε η σωματική της κατάσταση, αλλά και να ξαναπάρει δίπλωμα οδήγησης!
Επιπλέον, όταν ενσωματώσουμε τις αρνητικές μας εμπειρίες σε ένα θετικό σύνολο ζωής, εξασφαλίζουμε μια μακρόχρονη ζωή. Μια 90χρονη ψυχοθεραπεύτρια το εξέφρασε αρκετά περιγραφικά: «Εχω πολλές σκέψεις για το μέλλον και θυμάμαι το παρελθόν με χαρά και θλίψη,αλλά χωρίς νοσταλγία. Είμαι ευγνώμων που μπορώ να ζω στο παρόν με αυτό που αισθάνομαι, ένα μείγμα δέους και ελπίδας».
