Ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Κρήτης για το πρόγραμμα τουριστικής προβολής της περιφέρειας Κρήτης για το 2023:
««Δίνει τα ρέστα της» η περιφερειακή αρχή για τους ομίλους του τουρισμού. 1.600.000 € από ίδιους πόρους, εκτός από τους πόρους του ΕΣΠΑ, προβλέπει το πρόγραμμα τουριστικής προβολής για το 2023, που ψηφίστηκε από τους συμβούλους της διοικούσας παράταξης (ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ – ΣΥΡΙΖΑ) και της παράταξης της ΝΔ στο περιφερειακό συμβούλιο στις 29 Νοέμβρη. Είναι άλλος ένας μποναμάς για τους ομίλους του τουρισμού και μάλιστα αυξημένος κατά 400.000 € σε σχέση με το 2022.
1.600.000 € για παρασιτικές δαπάνες, για να εξασφαλίσουν οι όμιλοι του τουρισμού έτοιμη πελατεία και κέρδη, απαλλάσσοντάς τους από έξοδα προβολής και διαφήμισης όταν : Παραμένει ακάλυπτο το σύνολο των λαϊκών αναγκών σε αντιπλημμυρική-αντισεισμική-αντιπυρική θωράκιση, σε Υγεία, σχολική στέγη. Ο λαός ματώνει από τη νέα εργασιακή βαρυχειμωνιά που προστίθεται σε όλες τις προηγούμενες. Ζει τις επιπτώσεις της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, της «πράσινης μετάβασης» και των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, με τις συνεχείς αυξήσεις – φωτιά στα τιμολόγια Ενέργειας.
Μόνο ένα από τα πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν προς όφελος τίνος δρα και σχεδιάζει η πλειοψηφία του περιφερειακού συμβουλίου είναι και η δυσαναλογία ανάμεσα στα ψίχουλα για κοινωνικές δράσεις της περιφέρειας και στα ποσά – δώρο στους μεγαλοξενοδόχους. Για παράδειγμα : Στα Χανιά: 30.000 για κοινωνικές δράσεις, 200.000 για τουριστική προβολή. Ρέθυμνο: 50.000 για κοινωνικές δράσεις, 250.000 για τουριστική προβολή. Λασίθι : 25.000 για κοινωνικές δράσεις, 100.000 για τουριστική προβολή. Ηράκλειο : 170.000,00 € για κοινωνικές δράσεις και 400.000,00 € για τουριστική προβολή.
Η Λαϊκή Συσπείρωση καταψήφισε το πρόγραμμα της τουριστικής προβολής της περιφέρειας, αναδεικνύοντας προς όφελος τίνος τίθεται αυτός ο σχεδιασμός.
Όλος αυτός ο σχεδιασμός και η δραστηριότητα δεν αφορά την κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων για να κάνουν διακοπές, τουρισμό και αναψυχή, που στην πλειοψηφία τους δεν έχουν τέτοια δυνατότητα, ούτε για μια ημέρα. Για δε τον λαό της περιοχής, ο τουρισμός, η αναψυχή, οι διακοπές έχουν γίνει άπιαστο όνειρο!
Ούτε αφορά τους εργαζομένους στον Τουρισμό-Επισιτισμό. Μπορούν αυτοί οι εργαζόμενοι να μιλούν για «τουριστικό θαύμα»; Όταν η εντατικοποίηση της δουλειάς τσακίζει κόκαλα, με τα ξενοδοχεία να έχουν δουλέψει φέτος το πολύ με το 60-70% του προσωπικού, με πληρότητες στο 100%. Με ατομικές συμφωνίες που υπονομεύουν την κλαδική, αλλά και τις τοπικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Όταν δούλεψε φέτος μόνο το 70% των εποχικών εργαζομένων του 2019, κι αυτοί με εξαντλητικούς ρυθμούς δουλειάς, χωρίς ρεπό και μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, με καταστρατήγηση των όρων της Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας, ελέω και των ανύπαρκτων κρατικών μηχανισμών ελέγχου.
Ούτε φυσικά αφορά τις μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις, τους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου, που θα εξακολουθούν να φυτοζωούν ή να κλείνουν κάτω από την πίεση του ανταγωνισμού, της φορολογίας και των χαρατσιών.
Ποιος, λοιπόν, ωφελείται με αυτές τις δράσεις τουριστικής προβολής; Η περιφέρεια κάνει «δώρο» στους ομίλους του τουρισμού τα λεφτά του λαού της περιοχής, στερώντας τα από έργα και δράσεις για τις λαϊκές ανάγκες, υπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων. Επιπλέον, για τα συμφέροντα όλων αυτών κι ενάντια στα συμφέροντα του λαού της Κρήτης και την προστασία του περιβάλλοντος, κυβέρνηση και περιφέρεια παραδίδουν μοναδικού κάλλους περιοχές όπως τη Φαλάσαρνα .
Αυτό όμως που «σπα κόκκαλα» είναι ο «πόνος» που εκφράστηκε από τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη, Κ. Κώτσογλου, για το «μισθολογικό κόστος» που επωμίζονται οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού. Μάλιστα, το υπολογίζει 25% των εσόδων των μεγαλοξενοδόχων. Των εσόδων των μεγαλοξενοδόχων που απογειώθηκαν στις πλάτες των εργαζόμενων. Αυτών που μέσα στην πανδημία επιδοτήθηκαν με ζεστό κρατικό χρήμα, έφτιαξαν τετράστερα και πεντάστερα ξενοδοχεία, προχώρησαν σε εργασίες ανακαίνισης και συντήρησης των μονάδων τους, δαπανώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, κάλυψαν τις ανάγκες τους με μεγάλα κρατικά πακέτα στήριξης. Άλλωστε κατά τη γνώμη του αντιπεριφερειάρχη υπάρχει η «ελευθερία» του εργαζόμενου να διαλέξει αν θα εργαστεί ή να μείνει άνεργος, δηλ. με άλλα λόγια να διαλέξει εκμεταλλευτή ή ανεργία, αντί τη δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρεπή μισθό που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες.
Όμως λογαριάζει χωρίς τον «ξενοδόχο»!
Αυτοί στον δρόμο τους κι ο λαός στον δικό του. Με τους εργαζόμενους στο προσκήνιο του αγώνα, στον δρόμο της οργανωμένης πάλης, για την ανασύνταξη του κινήματος, για το δίκιο του εργαζόμενου λαού, στον δρόμο της ανατροπής».
