Η κλιματική κρίση καθιστά την εξεύρεση τροφής, νερού και υγιών οικοτόπων δυσκολότερη, αναγκάζοντας τους πληθυσμούς ανθρώπων και ζώων σε νέες περιοχές ή μέχρι πρότινος ακατοίκητα μέρη.
Αυτό έχει οδηγήσει σε αύξηση των συγκρούσεων μεταξύ ανθρώπων και ζώων, που συνεπάγεται πρακτικά από την καταστροφή περιουσιών έως θανάτους, σύμφωνα με επιστημονικό άρθρο από το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.
Από τις γαλάζιες φάλαινες που συγκρούονται με πλοία έως τους αφρικανικούς ελέφαντες που σαρώνουν τα σπαρτά των χωριών, η κλιματική κρίση έχει εντείνει τις συγκρούσεις που καταλήγουν σε τραυματισμούς ή θανάτους ανθρώπων και άγριας ζωής.
Οι ερευνητές «καταδύθηκαν» σε 30 χρόνια έρευνας, ανακαλύπτοντας πως ο αριθμός των ερευνών που συνδέουν την κλιματική κατάρρευση με συγκρούσεις, έχει τετραπλασιαστεί τα τελευταία δέκα χρόνια.
Η εργασία που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Climate Change, μελέτησε 49 περιπτώσεις σύγκρουσης ανθρώπων-άγριας ζωής σε κάθε ήπειρο του κόσμου, πλην της Ανταρκτικής, και στους πέντε ωκεανούς. Διαπιστώθηκε πως οι συγκρούσεις περιλάμβαναν κάθε ομάδα άγριας ζωής, πτηνά, ψάρια, θηλαστικά, ερπετά και ασπόνδυλα, από κουνούπια 2,5 mg έως αφρικανικούς ελέφαντες έξι τόνων.
Αιτίες συγκρούσεων
Οι συγκρούσεις ορίζονται ως οι άμεσες αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων και άγριων ζώων που έχουν αρνητική έκβαση για τη μία ή και τις δύο πλευρές.
Οι αλλαγές στη θερμοκρασία και τις βροχοπτώσεις ήταν οι πιο συνηθισμένες αιτίες συγκρούσεων, οι οποίες αναφέρθηκαν σε πάνω από το 80% των περιπτωσιολογικών μελετών. Το πιο κοινό αποτέλεσμα ήταν τραυματισμός ή θάνατος ανθρώπων (43%) και ζώων (45%).
«Μας εξέπληξε το ότι πρόκειται για τόσο διαδεδομένο φαινόμενο παγκοσμίως, αυτό ήταν ένα από τα μεγάλα συμπεράσμαεα αυτής της μελέτης» σημειώνει η Μπριάνα Έιμπραμς, βιολόγος άγριας ζωής από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.
«Δεν έχει αναγνωριστεί όσο έπρεπε το ότι η κλιματική αλλαγή επιτείνει αυτές τις συγκρούσεις. Ίσως δούμε νέες συγκρούσεις σε μέρη όπου δεν υπήρχαν στο παρελθόν, ή συγκρούσεις εντονότερες σε μέρη όπου υπήρχαν ήδη» προσθέτει.
Από τη Σουμάτρα ως τη Σκωτία
Στη μελέτη παρατίθενται κάποια από τα παραδείγματα αυτής της σύγκρουσης:
- Στη Σουμάτρα, οι δασικές πυρκαγιές που προκάλεσε η ξηρασία του Ελ Νίνιο, οδήγησε τίγρεις και ελέφαντες σε νέες περιοχές, προκαλώντας τουλάχιστον έναν θάνατο ανθρώπου.
- Προκειμένου να αποφύγουν τις υψηλές θερμοκρασίες της ημέρας, τα ζώα γίνονται ολοένα και πιο νυκτόβια, πραγματοποιώντας επιθέσεις σε κοπάδια όταν οι ιδιοκτήτες τους κοιμούνται, κάτι που συχνά οδηγεί σε πράξεις αντιποίνων και θανατώσεις άγριων ζώων.
- Στην Αρκτική, η κλιματική αλλαγή μειώνει τον όγκο θαλάσσιου πάγου, με αποτέλεσμα οι πολικές αρκούδες να αναγκάζονται να κυνηγούν όλο και περισσότερο σε χερσαίο έδαφος. Στην πόλη Τσέρτσιλ του Καναδά, γνωστή ως «πρωτεύουσα των πολικών αρκούδων στον κόσμο», η αλληλεπίδραση ανθρώπων και αρκούδων έχει τριπλασιαστεί μεταξύ 1970 – 2005.
- Οι γαλάζιες φάλαινες αλλάζουν το χρονοδιάγραμμα μετανάστευσής τους καθώς οι θαλάσσιοι καύσωνες γίνονται συχνότεροι, αυξάνοντες τις συγκρούσεις με πλοία.
- Η ξηρασία αναγκάζει τους ελέφαντες στην Τανζανία να αναζητήσουν τροφή και νερό σε κατοικημένες περιοχές, προκαλώντας καταστροφές σε σπαρτά και καλλιέργειες, αλλά και θανατώσεις αντεκδίκησης.
- Στη Σκωτία, η άνοδος της θερμοκρασίας έχει οδηγήσει στην αύξηση των πληθυσμών αγριόχηνων που τρώνε το γρασίδι που οι κτηνοτρόφοι χρειάζονται για τα πρόβατά τους.
«Η συστηματική μας έκθεση αποκάλυψε ένα εξαιρετικό εύρος συστημάτων παγκοσμίως στα οποία προκαλούνται συγκρούσεις λόγω του κλίματος» λένε οι ερευνητές.
Όπως σημειώνουν, δεν εξέτασαν στην έρευνά τους τη διασπορά ασθενειών, όμως «πρόκειται επίσης για μια καλά τεκμηριωμένη συνέπεια της κλιματικής αλλαγής», σημειώνουν.
