Ένας από τους τρεις βασικούς πυλώνες ανάπτυξης του Προγράμματος Ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας είναι η ορθολογική αξιοποίηση του δάσους ως πηγής εισοδήματος για τους κατοίκους. Συνεπώς, μια προοπτική που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η αειφόρος διαχείριση της ξυλώδους βιομάζας του δάσους, με τρόπο που να διασφαλίζει την προστασία και τη βιωσιμότητά του, αποδίδοντας παράλληλα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για την τοπική κοινωνία.
Με αυτό το κριτήριο, το ΚΕΠΕ, θέλοντας να συμβάλει ουσιαστικά στο Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας, συνέταξε τη μελέτη με τίτλο «Δυνατότητες και προοπτικές ενεργειακής αξιοποίησης υπολειμμάτων ξυλώδους βιομάζας στη Βόρεια Εύβοια και ενδεχόμενα οφέλη για την τοπική οικονομία» (ΚΕΠΕ, 2023).
Η μελέτη, έχει ως βασικό σκοπό τη διερεύνηση των ενδεχόμενων ωφελειών για την οικονομία της Βόρειας Εύβοιας που δύναται να προκύψουν από την ενεργειακή αξιοποίηση, κατά κύριο λόγο, των υπολειμμάτων ξυλώδους βιομάζας από την ορθή διαχείριση του δάσους και, συμπληρωματικά, των υπολειμμάτων βιομάζας γεωργικής προελεύσεως από τις δενδρώδεις καλλιέργειες της περιοχής.
Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ότι η υποκατάσταση της χρήσης συμβατικών καυσίμων από ΑΠΕ για την παραγωγή ενέργειας αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα για τη μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης, ενώ ταυτόχρονα έχει και άλλα σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως τον περιορισμό της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, την αύξηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας και των θέσεων εργασίας κ.λπ.
Η αξιοποίηση της βιομάζας, ως βασικής μορφής εγχώριας ανανεώσιμης πηγής ενέργειας δύναται να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί, αλλά και σε σύγκριση με άλλες μορφές ΑΠΕ παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα σε τοπικό επίπεδο, τόσο σε ό,τι αφορά την κοινωνικοοικονομική, όσο και την περιβαλλοντική διάσταση.
Συγκεκριμένα για τη Βόρεια Εύβοια, επισημαίνεται ότι, πέρα από την αδιαμφισβήτητη αξία του δάσους, η Βόρεια Εύβοια χαρακτηρίζεται από σημαντική γεωργική δραστηριότητα που μπορεί να αποτελέσει πηγή ξηρής βιομάζας υπολειμματικής μορφής, η οποία δύναται να αξιοποιηθεί συμπληρωματικά ως πρώτη ύλη σε συνδυασμό με τη δασική βιομάζα. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο μπορεί να αυξηθούν οι διαθέσιμες ποσότητες, αλλά να γίνει και σωστότερη διαχείριση του υλικού, τόσο γεωγραφικά, όσο και στη διάρκεια του έτους, συμβάλλοντας στην άμβλυνση των περιορισμών που υπάρχουν σχετικά με την εποχικότητα και το κόστος μεταφοράς και αποθήκευσης της βιομάζας, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζεται και επιπλέον εισόδημα για τους παραγωγούς.
Ακόμη, ως ενδιαφέρουσα προσέγγιση προτείνεται η δημιουργία ενεργειακών συνεταιρισμών με βασικό πλεονέκτημα την άμεση συμμετοχή στο επενδυτικό σχέδιο των εμπλεκομένων στη διαδικασία, όπως είναι για παράδειγμα οι ίδιοι οι παραγωγοί, οι υλοτόμοι κ.λπ. Οι δραστηριότητες τέτοιων συνεταιρισμών δύνανται να καλύπτουν όλα τα στάδια μιας αντίστοιχης αλυσίδας αξίας, από την παραγωγή και τη συγκέντρωση της βιομάζας, μέχρι και την παραγωγή και εμπορία δευτερογενών προϊόντων, όπως είναι για παράδειγμα τα σύμπηκτα (πελέτες) ή/και την παραγωγή και πώληση ενέργειας. Ως συνέπεια, επιτυγχάνονται οικονομίες κλίμακας και ελαχιστοποιείται το κόστος απόκτησης της βιομάζας, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται σημαντικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες.
