Το κρατικό φυσικό καταφύγιο Ile-Balkhash του Καζακστάν είναι σήμερα ένα διαφορετικό μέρος από ό,τι ήταν πριν από μια δεκαετία. Καταλαμβάνει περίπου 4.151 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην περιοχή Αλμάτι και Μπαλκτάς της χώρας.
Σπάνια θηλαστικά όπως το ελάφι Bukhara και το Kulan, ένα είδος άγριου γαϊδάρου, βόσκουν στη βλάστηση, περιτριγυρισμένα από πάνω από 50 εκτάρια αποκαταστημένου δάσους.
Τώρα, η περιοχή πρόκειται να υποδεχτεί ξανά ένα ζώο που δεν έχει παρατηρηθεί στη φύση εκεί για πάνω από 70 χρόνια, την τίγρη.
Τα κορυφαία αρπακτικά κάποτε περιπλανιόντουσαν σε ολόκληρη την Κεντρική Ασία, μέρος της περιοχής εξάπλωσης τους – μια περιοχή που κάποτε εκτεινόταν από την Τουρκία στα δυτικά έως την κορεατική χερσόνησο στα ανατολικά και από τα βόρεια σιβηρικά εδάφη της Ρωσίας έως τα τροπικά νησιά του ισημερινού της Ινδονησίας.
Σήμερα οι τίγρεις καταλαμβάνουν λιγότερο από το 7% της περιοχής εξάπλωσής τους, ενώ στο Καζακστάν, το συστηματικό κυνήγι και η μείωση της τροφής των τιγρών οδήγησαν στην εξαφάνιση των μεγάλων γατών στην περιοχή της Κασπίας τη δεκαετία του 1950.
Τον Σεπτέμβριο, δύο τίγρεις Αμούρ (γνωστές και ως τίγρεις της Σιβηρίας) σε αιχμαλωσία μεταφέρθηκαν από το Stichting Leeuw, ένα καταφύγιο μεγάλων γατών στην Ολλανδία, και τώρα εγκαθίστανται σε ένα ημιφυσικό κλουβί τριών εκταρίων εντός του καταφυγίου – με την ελπίδα ότι οι απόγονοί τους θα είναι από τις πρώτες άγριες τίγρεις στη χώρα εδώ και δεκαετίες.
«Αυτές οι τίγρεις επιλέχθηκαν επειδή είναι πολύ παρόμοιες με αυτές που θα μπορούσαν να βρεθούν στην περιοχή της Κασπίας (πριν από την εξαφάνισή τους)», λέει ο Stuart Chapman, επικεφαλής της Πρωτοβουλίας Tigers Alive, του συντονισμένου δικτύου του WWF που αποτελείται από γραφεία για την εξάπλωση των τιγρών, κυβερνητικούς φορείς, εταίρους και κοινότητες.
Οι τίγρεις Αμούρ, που συνήθως απαντώνται στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας, πρέπει να επιβιώνουν τα ζεστά καλοκαίρια και τους παγωμένους χειμώνες, δηλαδή ένα κλίμα παρόμοιο με αυτό της περιοχής Μπαλκτάς.
