Δεν είναι η ξηρασία που πλήττει την Καταλωνία έπειτα από έναν ιδιαίτερα «στεγνό» χειμώνα ο μόνος «πονοκέφαλος» των Ισπανών αγροτών. Πλέον έχουν να αντιμετωπίσουν και τη μάστιγα των πεινασμένων κουνελιών που, ελλείψει νερού και χορταριού, στρέφονται στις καλλιέργειές τους.
«Πολλοί παράγοντες έχουν συμβάλλει στην έκρηξη του πληθυσμού των κουνελιών: υπήρξε η πανδημία, οπότε κανείς δεν κυνηγούσε επί δύο χρόνια. Εχουν αναπτύξει ανοσία στα μυξωμάτωση. Και τα θηλυκά μπορούν να γεννούν 7-8 κουνελάκια ανά δίμηνο» εξηγεί ο Αλεξ Φουά, που διατηρεί αμπελώνες κοντά στο χωριό Βερντού.
Σύμφωνα με την καταλανική κυβέρνηση, πάνω από 250.000 κουνέλια πρέπει να θανατωθούν έως το Σεπτέμβριο για να συγκρατηθεί ο πληθυσμός τους. Κάτι, ωστόσο, που είναι πέρα από τις δυνατότητες των -υπό εξαφάνιση- ηλικιωμένων κυνηγών της περιοχής.
Σε μια προσπάθεια μείωσης του αριθμού τους, η κυβέρνηση επέτρεψε τη χρήση του φωσφορικού αργιλίου που απελευθερώνει το τοξικό αέριο φωσφίνη όταν εισάγεται στα λαγούμια τους.
«Αν δεν βρέξει τον Απρίλιο και ζήσουμε άλλη μια χρονιά όπως η περσινή, τα αμπέλια δεν θα επιζήσουν» λέει ο Χουάν Σαπόντα, μέλος της οργάνωσης «Ρagesos o conills» («Αγρότες ή κουνέλια»), που καλλιεργεί δημητριακά, αμπέλια, ελιές και ρεβίθια κοντά στο Verdú.
Στην Καταλωνία τα αποθέματα νερού στους υδάτινους ταμιευτήρες έχουν μειωθεί κατά 26%.
Στα τέλη Φεβρουαρίου, η τοπική κυβέρνηση συμφώνησε σε σειρά μέτρων για την αντιμετώπισης της κρίσης. Μεταξύ αυτών:
- Μείωση κατά 40% του νερού που προορίζεται για τη γεωργία.
- Μείωση κατά 15% για βιομηχανική χρήση.
- Μείωση της μέσης ημερήσιας παροχής για κάθε κάτοικο, από 250 λίτρα, σε 230 λίτρα.
Επίσης υπάρχει απαγόρευση χρήσης πόσιμου νερού στην άρδευση πάρκων και κήπων ή στον καθαρισμό δρόμων, αλλά και σχέδιο αύξησης του ανακυκλωμένου νερού που μπορεί να εισαχθεί σε ποτάμια.
