Θέση για το δίλημμα μεταξύ Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ, ενόψει των επερχόμενων εκλογών πήραν επισήμως οι New York Times στηρίζοντας επισήμως την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ.
Συγκεκριμένα, σε κείμενο που υπογράφει η συντακτική ομάδα των ΝΥΤ με τίτλο «Η μόνη πατριωτική επιλογή για πρόεδρος», αναφέρει πως ο Ντόναλντ Τραμπ κρίνεται ακατάλληλος για δεύτερη θητεία. Οι συντάκτες της αμερικανικής εφημερίδας αναφέρουν τα προβλήματα μιας πιθανής νέας θητείας του Τραμπ, εστιάζοντας στον χαρακτήρα και τη διακυβέρνησή του και κατ’ επέκταση στηρίζει τη Χάρις, «παρά την έλλειψη λεπτομέρειας σε ορισμένα από τα σχέδιά της».
Στο ίδιο κείμενο τονίζεται πως η Κάμαλα Χάρις είναι μια αφοσιωμένη δημόσια υπάλληλος με συγκεκριμένα πλάνα για την οικονομία, την υγειονομική περίθαλψη και την εξωτερική πολιτική. Αν και αναγνωρίζεται ότι η επικοινωνιακή της στρατηγική και η περιορισμένη έκθεση στα ΜΜΕ έχουν προκαλέσει κριτική, η εφημερίδα πιστεύει πως η Χάρις είναι η καλύτερη επιλογή για τη σταθερότητα και τη δημοκρατική υγεία των ΗΠΑ.
Το άρθρο υπογραμμίζει ότι οι κίνδυνοι από μια δεύτερη θητεία του Τραμπ, όπως η άρνησή του να αποδεχτεί εκλογικά αποτελέσματα και η πρόθεση να χρησιμοποιήσει την εξουσία για να επιτεθεί στους πολιτικούς του αντιπάλους, είναι σαφώς μεγαλύτεροι από οποιεσδήποτε αμφιβολίες για τη Χάρις. Οι αναφορές του για τον ρόλο του ως «δικτάτορα» και η αδυναμία του να ελέγξει τις επικίνδυνες πολιτικές του φιλοδοξίες αποτελούν σοβαρούς λόγους για να απορριφθεί από το εκλογικό σώμα. Οι New York Times επισημαίνουν επίσης ότι ο Τραμπ έχει καταφέρει να μετατρέψει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα σε εργαλείο της προσωπικής του πολιτικής ατζέντας, απομακρύνοντάς το από τις αρχές του συνταγματισμού και του κράτους δικαίου.
Στο πεδίο της πολιτικής, η Χάρις έχει δεσμευτεί να στηρίξει τις οικογένειες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να διατηρήσει τις συμμαχίες με δημοκρατικές χώρες και να προχωρήσει σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην υγεία και τη μετανάστευση. Αντίθετα, οι πολιτικές του Τραμπ επικεντρώνονται σε φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, περιορισμό των δικαιωμάτων των γυναικών και απομόνωση των ΗΠΑ από τη διεθνή κοινότητα.
Όπως σημειώνουν οι New York Times, «πολλοί ψηφοφόροι δήλωσαν ότι επιθυμούν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα σχέδια της αντιπροέδρου, καθώς και περισσότερες συναντήσεις χωρίς σενάριο στις οποίες θα εξηγεί το όραμα και τις πολιτικές της. Έχουν δίκιο να το ζητούν. Δεδομένου του διακυβεύματος αυτών των εκλογών, η κ. Χάρις μπορεί να πιστεύει ότι διεξάγει μια εκστρατεία σχεδιασμένη να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους ενός αβίαστου λάθους – η απάντηση στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και η προσφορά περισσότερων λεπτομερειών πολιτικής θα μπορούσε να προκαλέσει αντιπαραθέσεις, εξάλλου – με την πεποίθηση ότι το να είναι η μόνη βιώσιμη εναλλακτική λύση στον κ. Τραμπ μπορεί να είναι αρκετό για να την οδηγήσει στη νίκη».
Όπως αναφέρουν, «αυτή η στρατηγική μπορεί τελικά να αποδειχθεί νικηφόρα, αλλά αποτελεί κακή υπηρεσία για τον αμερικανικό λαό και για το δικό της ιστορικό. Και αφήνοντας στο κοινό την αίσθηση ότι προστατεύεται από σκληρές ερωτήσεις, όπως ο κ. Μπάιντεν, θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ υπονομεύοντας το βασικό της επιχείρημα ότι μια ικανή νέα γενιά είναι έτοιμη να αναλάβει τα ηνία της εξουσίας».
Οι NYT σημειώνουν «η κυρία Χάρις δεν έχει άδικο, ωστόσο, όσον αφορά τους σαφείς κινδύνους από την επιστροφή του κ. Τραμπ στο αξίωμα. Έχει υποσχεθεί να είναι ένα διαφορετικό είδος προέδρου αυτή τη φορά, ένας πρόεδρος που δεν περιορίζεται από τους ελέγχους εξουσίας που έχουν ενσωματωθεί στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα. Η υπόσχεσή του ότι θα είναι «δικτάτορας» την «Ημέρα 1» μπορεί όντως να ήταν ένα αστείο – αλλά η απροκάλυπτη συμπάθειά του για τις δικτατορίες και τους ισχυρούς άνδρες που τις διοικούν κάθε άλλο παρά είναι».
Η συντακτική επιτροπή καταλήγει στο ότι η υποψηφιότητα της Χάρις, αν και αμφιλεγόμενη για μερίδα των ψηφοφόρων, είναι η μόνη που μπορεί να αποτρέψει την υπονόμευση των θεσμών και τη διαρκή διάβρωση των δημοκρατικών αξιών, εξασφαλίζοντας έναν καλύτερο δρόμο για την Αμερική και τη διεθνή της θέση.
Η επιλογή της Χάρις από τους New York Times δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς η εφημερίδα δεν έχει υποστηρίξει Ρεπουμπλικανό υποψήφιο από το 1956. Ωστόσο, η επιτροπή τόνισε ότι αυτή η εκλογική αναμέτρηση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τη μελλοντική πορεία της αμερικανικής δημοκρατίας, και για αυτό η Χάρις είναι «η μόνη επιλογή».
