Όταν μια έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη, απαιτείται προσοχή στις δημόσιες τοποθετήσεις όλων μας. Οπότε, ας μείνουμε μονάχα στα γεγονότα. Ένας 69χρονος κτηνοτρόφος στο Βιλανδρέδο Ρεθύμνου, δέχθηκε επίθεση την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου ενώ βρισκόταν στο ποιμνιοστάσιο του. Πυροβολήθηκε αρκετές φορές (περίπου έξι) ενώ οι δράστες του έκοψαν την γλώσσα!
Επαναλαμβάνω, οι δράστες (ή ο δράστης) του έκοψαν την γλώσσα.
Όταν και εφόσον συλληφθούν, ενδεχομένως να μάθουμε τις αιτίες για αυτήν την σοκαριστική ενέργεια. Μέχρι τότε δικαιούμαστε βάσιμα να εικάζουμε ότι πρόκειται για ανθρώπους όχι απλώς σκληρούς, μα βάρβαρους. Απαιτείται ένα ιδιαίτερο είδος ψυχισμού για να κόψεις την γλώσσα ενός ανθρώπου, τον οποίο νωρίτερα έχει πυροβολήσει κιόλας.
Το είδος του ψυχισμού που δυστυχώς δεν είναι και τόσο σπάνιο σε συγκεκριμένες περιοχές της Κρήτης. Το περιστατικό αυτό – καθαυτό βέβαια είναι (σπάνιο).
Έχουμε δει πολλά στον τόπο μας, σε επίπεδο παραβατικών συμπεριφορών, επί σειρά ετών, ακόμα και στο φετινό, δύσκολο καλοκαίρι. Κάτι παρόμοιο δεν είχαμε δει. Συνήθως τέτοιες ενέργειες τις παρακολουθούμε αμέριμνοι σε ταινίες και σειρές με θέμα την Μαφία και σημείο αναφοράς την Σικελία.
Ναι, αλλά ξέρετε κάτι; Σε πολλές περιπτώσεις, παρότι δεν κόβουν γλώσσες, οι Κρητικοί λειτουργούν με όρους Μαφίας.
Οικογένειες που τρομοκρατούν και εξουσιάζουν δια της βίας και του φόβου, τις μικρές ή όχι και τόσο μικρές κοινωνίες από όπου κατάγονται , έχουν ξεκάθαρη ιεραρχία στη δομή τους και πληθώρα παράνομων δραστηριοτήτων στην καθημερινότητά τους. Κι όλα αυτά σε ένα μεγάλο Νησί με ιδιαίτερη ιστορία και ροπή στην αγριότητα. Ακούγεται οικείο;
Σικελία – Κρήτη σα να λέμε, ένα τσιγάρο δρόμος!
Υπάρχουν και καλά νέα. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο δραματική όσο νιώθουμε ή πιστεύουμε σε επίπεδο εγκληματικότητας. Ενδεχομένως μάλιστα να βελτιώνεται, έστω και με αργούς, πάρα – πολύ αργούς ρυθμούς.
Δεν μπορούμε βέβαια να χαιρόμαστε για αυτό, ειδικά όταν πολύ πρόσφατα έχουμε δει τόσους άγριους ξυλοδαρμούς “δια ασήμαντον αφορμήν” και αποτελέσαμε (η Κρήτη) θέμα σε διεθνή ΜΜΕ για τους εντελώς λάθος λόγους.
Για να αλλάξει κάτι πραγματικά λοιπόν, και όχι μόνο στους πίνακες των στατιστικών , η μόνη ελπίδα είναι να μιλάμε. Να αναδεικνύουμε όλες τις παθογένειες της κρητικής νοοτροπίας, όσι πιο έντονα και όσο πιο συχνά μπορούμε. Να υποχρεώσουμε τους φορείς να πάψουν να κάνουν τα στραβά μάτια και να σκύψουν σοβαρά πάνω από το πρόβλημα . Κυρίως να δώσουμε στήριξη στα θύματα που θέλουν, μα φοβούνται να καταγγείλουν.
Φρούδες ελπίδες θα μου πείτε. Με χιλιάδες ψηφαλάκια ως διακύβευμα και με τις σχέσεις αλληλεξάρτησης όλων αυτών των παραβατικών και των διαφόρων τοπικών εξουσιών να διαβρώνουν σταθερά και εκ θεμελίων κάθε προσπάθεια εξυγίανσης, ακόμα και τα πιο πρόθυμα στόματα θα “κλειδώσουν”.
Αν μη τι άλλο, για να κρατήσουν τις γλώσσες τους στη θέση τους.
Με άλλα λόγια, καλωσήρθατε στην Σικελία.
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στα “Ρεθεμνιώτικα Νέα”)